1)Καλησπέρα και ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης. Σας απολαύσαμε στη πρεμιέρα σας στο θέατρο Εργοτάξιον στην ξεκαρδιστική παράσταση «Τα άπαντα του Shakespeare στο περίπου.» Πώς βιώσατε την πρώτη σας επαγγελματική εμφάνιση;

Πρωτόγνωρο συναίσθημα. Αισθάνθηκα συγκίνηση που η επί τριών ετών φοίτηση μας επιτέλους απέδωσε καρπούς.

2)Πώς νιώθετε σαν μέλη της ομάδας; Ποια είναι τα συστατικά για μια επιτυχημένη συνεργασία

Είχαμε χημεία μεταξύ μας και έναν κοινό στόχο: να πάει το έργο καλά.

3)Μοιραστείτε αν θέλετε μαζί μας τι σας ώθησε στη ενασχόληση με τον μαγικό κόσμο του θεάτρου και ποια είναι τα όνειρα σας για το μέλλον.

Το θέατρο ανοίγει το μυαλό και τις αισθήσεις μέσα από ένα μοναδικό τρόπο εντελώς διαφορετικό από την τηλεόραση ή τον κινηματογράφο. Αυτό συμβαίνει, γιατί το θέατρο αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, πάλλεται, δονείται επί σκηνής μέσα από τους ήρωες και αλληλεπιδρά με το κοινό. Πολλές φορές η έκβαση της παράστασης αλλάζει και μεταβάλλεται τόσο από τις σιωπές όσο και από τα γέλια ή τους θορύβους του κοινού. Από τη μεριά του ηθοποιού, εκείνος είναι εκτεθειμένος στο θεατή και δεν μπορεί να κρύψει τις αδυναμίες του, κάτι που δεν συμβαίνει στον κινηματογράφο. Στο μέλλον θέλω να πιστεύω ότι θα συνεργαστώ με θιάσους με απώτερο σκοπό όχι μόνο τη διασκέδαση αλλά και την διδασκαλία του θεατρου.

4)Η παρωδία είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και απολαυστικό είδος. Τι πιστεύετε πως προσφέρει στον ηθοποιό και τι στο κοινό;

Η παρωδία είναι η απομίμηση ή παραποίηση με σκωπτική ή κωμική διάθεση της μορφής ή του περιεχομένου ενός θεατρικού έργου. Είναι μια μορφή «ανακύκλωσης της τέχνης»: ενώ έχει την εξουσία να διακωμωδεί και να υπερβαίνει, συγχρόνως ενδυναμώνει αυτό που υπερβαίνει. Στον ηθοποιό προσφέρει μια απελευθέρωση και υπέρβαση συναισθημάτων που τον βοηθούν να εξελιχθεί περαιτέρω. Στο κοινό η παρωδία προσφέρει διασκέδαση μέσα από καταστάσεις απίθανες ή υπερβολικές, απο χιουμοριστικές περιπτώσεις παρεξηγήσεων, από τις μεταμφιέσεις και τα μπερδέματα.

5)Κάντε μας αν θέλετε κάποιο σχόλιο για την κατάσταση του θεάτρου στην Ελλάδα σήμερα.

Στην πανδημια είδαμε ότι έκλεισαν οι χώροι συνεύρεσης και ο κάθε άνθρωπος ζούσε μονος στο σπίτι του παρέα με την τεχνολογία. Η απάντηση των καλλιτεχνών στα αδιέξοδα της καραντίνας ήταν το θέατρο online, μια καλοδεχούμενη αντίδραση στο κλείσιμο των θεάτρων. Ήθελαν να κρατήσουν παση θυσία το θέατρο στη ζωή. Η εξέλιξη αυτή μπορεί ενδεχομένως να συνάντησε αντιστάσεις απο τους κύκλους των πιο «παραδοσιακών» θέατρόφιλων. Μπορεί να προσφέρονταν άπειρα «likes» με μηδέν κόστος, όμως χανόταν -ευτυχώς για λίγο- το ζωντανό κύτταρο της ίδιας της τέχνης του θεατρου, το «εδώ και τωρα». Το τελευταίο διάστημα μετά την πανδημία υπάρχει μια έξαρση θεατρικών παραστάσεων και είναι ενθαρρυντικό που προσέρχονται νέοι των 30+ που ακόμα επιθυμούν να ζήσουν το «εδώ και τώρα» του θεατρου και να αναπνέουν τον ίδιο αέρα και στον ίδιο ρυθμό με τα ζωντανό αυτό κύτταρο της τέχνης.