Είδαμε την «Άνοιξη» του Δ. Πλαβούκου στο VAULT
Γράφει η Κακλαμάνη Αθηνά
«Η Άνοιξη» του Δημήτρη Πλαβούκου και της ομάδας «Tunnel of Oppression» , υπό την αιγίδα της Eä – Ενημέρωση, Κατανόηση, Αποδοχή άνοιξε αυλαία στο VAULT Theatre Plus, ήδη από τις 21 Σεπτεμβρίου και αποτελεί μια παράσταση –ωδή στο διαφορετικό, στον αντιφασισμό, στο φως που περιμένει τον κόσμο μας στην άκρη του τούνελ. Πρόκειται για μια παράσταση που μοιάζει με χάδι, αγκαλιά, αλλά και γροθιά. Πιο κοντά στη λειτουργία και τη δομή του ψυχροδράματος, παρά σε αυτά μιας κοινής θεατρικής παράστασης, η «Άνοιξη» έχει πρωταγωνιστές τους «αθέατους» αυτού του κόσμου, περιπλανώμενους σε ένα άχρονο σύμπαν, που μοιάζει με θάνατο, αλλά δεν είναι. Και δεν είναι θάνατος, γιατί οι ήρωες αυτές δεν μπορούν να βρουν ηρεμία.
Γυναίκες, ομοφυλόφιλοι, ρευστές υποκειμενικότητες πέρα από το συμβατικό διαχωρισμό των δύο φύλων, πρόσφυγες, παιδιά –θύματα bullying είναι μερικοί από αυτούς, όλοι τους χαρακτήρες της νεωτερικότητας μέσα στην οποία ζούμε. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η παράσταση απηχεί και κάτι πολύ κλασσικό και ρομαντικό. Την ιδέα ότι οι ήρωες δεν έχουν πεθάνει, όπως διατράνωνε κάποτε ο Μπρεχτ, αλλά γεννιούνται μέσα από τους σκυφτούς και τους αδικημένους και τους καθοδηγούν σαν φάροι ελπίδας προς την αλλαγή. Ως εκ τούτου, ανάμεσα στους αφανείς ήρωες, ο δημιουργός τοποθετεί και άλλους, περισσότερο γνωστούς, δολοφονημένους ενός καπιταλιστικούς, εκφασισμένου συστήματος, που μισεί το διαφορετικό και το εκτελεί στο βωμό της κανονικότητας. Έντονα συναισθηματικός, ειλικρινής, ο Πλαβούκος καθοδηγεί τους ερμηνευτές να ανασύρουν από μέσα τους όλα αυτά τα συναισθήματα της αδικία, που μοιραία έχουν, όπως όλοι μας, αισθανθεί και η εσωτερική αυτή φόρτιση φαίνεται σε όλη τη διάρκεια του έργου. Εξ’ ού και στο τέλος του, ακολουθεί αποφόρτιση, συζήτηση, δηλαδή, υπό την καθοδήγηση ψυχολόγου.
Πράγματι, αυτό που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον στην παράσταση του Πλαβούκου είναι η αληθοφάνεια των χαρακτήρων του και ο τρόπος με τον οποίο το συναίσθημα αγγίζει τον ωμό ρεαλισμό γύρω μας. Και αυτό είναι κάτι που πληγώνει, κυρίως γιατί φέρνει τον θεατή ενώπιον των ευθυνών του, σαν μέλος της κοινωνίας, που είναι. Ένα ακόμα ενδιαφέρον σημείο του έργου είναι ο τρόπος με τον οποίο δίνει στους χαρακτήρες του, σχεδόν μυθολογικό υπόβαθρο, αποδίδοντας στο βασικό πρωταγωνιστή, εναν άντρα που συμβολίζει τη «θυσία», με όρους που απαντά κανείς στον Καζατζάκη ή στο κίνημα των Λαμπράκηδων και τις απόψεις του Μίκη Θεοδωράκη και τους λαϊκούς ήρωες, που τον ενέπνεαν να γράφει τη μουσική του. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο που τα έσοδα της παράστασης, θα διατεθούν στους δικηγόρους της πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα, για τα δικαστικά έξοδα της δευτεροβάθμιας δίκης της Χ.Α., κάτι που μοιραία συνδέει την Τέχνη με τη Ζωή και καθιστά την παράσταση ιδιαίτερα εμβληματική.
VAULT Theatre Plus (Μελενίκου 26, 2130356472)
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πλαβούκος
Φωτογραφίες: Γιώτα Εφραιμίδου
Πρωτότυπη Μουσική: Βαγγέλης Μακρής
Σκηνικά - Κοστούμια: Team Tunnel of Oppression
Φωτισμοί: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Διεύθυνση Παραγωγής: Νάνσυ Πλαβούκου
Πρωταγωνιστούν: Πάνος Κατσούλης, Γιάννης Μελέτης, Αντώνης Σουπιτσής
Παίζουν (αλφαβητικά): Χριστιαλένα Γιάννου, Σπυριδούλα Γκέκα, Πέτρος Δανάλης, Αμαλία Δόξα, Μιχάλης Ζιαραγκάλης, Κλειώ Λάγιου, Βίκυ Λουκάτου, Παναγιώτης Μπακολουκάς, Κριστίνα Οαντσέα, Γιάννης Παπαϊωάννου, Κατερίνα Παρθενοπούλου, Χριστιάνα Πασβάντη, Δημήτρης Πλαβούκος, Φίλιππος Σπανόπουλος και η Νάνσυ Πλαβούκου
Εισιτήριο: 10 ευρώ
Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00