Είδαμε το «Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους» στο Σύγχρονο Θέατρο.

Γράφει ο Καπετάν Κουνούπης

Η Αγάπη ξεπερνάει τον Θάνατο.

Δύο στοιχεία κατ’ αρχάς: Ιβάν Τουργκένιεφ (1818 – 1883). Και Σύγχρονο Θέατρο (Ευμολπιδών 45, Κεραμεικός). Δύο δυνατά στοιχεία. Ένας τεράστιου ταλέντου Ρώσου συγγραφέας που ακριβώς όπως και ο Μιχαήλ Λερμόντοφ (1814 – 1841), «χάνεται» υπό το τρίπτυχο «Τσέχωφ – Τολστόϊ – Ντοστογιέφσκι» και δεν ακούγεται τόσο συχνά. Και ένα θέατρο που ανεβάζει προσεκτικά επιλεγμένες παραστάσεις εκ των οποίων, όσα χρόνια και αν έχω πάει εκεί, καμμία τους δεν με έχει αφήσει ανικανοποίητο. Μια εκρηκτική χημεία που από την αρχή περίμενα να με εντυπωσιάσει. Και δεν έπεσα έξω. Το «Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους» που κληθήκαμε να δούμε στο «Σύγχρονο Θέατρο» βασίζεται στο τελευταίο έργο του Τουργκένιεφ, την νουβέλα «Κλάρα Μίλιτς», ένα έργο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Στην ιστορία του εσωστρεφή Γιάκοφ (Ορέστης Τρίκας) που μετά από τον θάνατο των γονιών του πριν από επτά χρόνια, δεν βγαίνει πια από το σπίτι. Της θείας του (Νίκη Παλληκαράκη) που έχει αναλάβει να τον μεγαλώσει με αυταπάρνηση και αφοσίωση και σχεδόν μαραζώνει που τον βλέπει έτσι. Του καλύτερου φίλου του, του bon viveur Φιοντόρ (Βαγγέλης Κρανιώτης) που τον προτρέπει να πάνε στο θέατρο και τον πείθει. Της ανερχόμενης ηθοποιού και τραγουδίστριας Κλάρα Μίλιτς (Φιλίππα Κουτούπα) που ο Γιακόφ γνωρίζει εκεί και αρνείται τον έρωτά της, με μοιραίες εξελίξεις, και τις ερινύες που τον στοιχειώνουν στην συνέχεια. Και της αδερφής της Κλάρας (Σοφία Πανάγου) που ο Γιακόφ την αναζητάει, προκειμένου να τον βοηθήσει να διαφωτήσει τις μεταφυσικές του ανησυχίες. Ο ρόλος της Κλάρα Μίλιτς ήταν βασισμένος πάνω στον χαρακτήρα της Πωλίν Βιαρντό, της ερωτικής συντρόφου του ίδιου του Τουργκένιεφ. Και σε αντίθεση με τον Τολστόϊ και τον Ντοστογιέφσκι – οι οποίοι τον αντιπαθούσαν για την υπέρ της Δύσης στάση του – ο Τουργκένιεφ δεν ήταν καθόλου θρησκευόμενος, αντιθέτως θεωρείτο αγνωστικιστής, και ήταν επηρεασμένος από το κίνημα του ρεαλισμού και από συγγραφείς όπως ο Γάλλος Gustave Flaubert και του Γερμανού Theodor Storm. Τόσο πιο εκπληκτικό είναι το ότι το έργο μιλάει για μεταφυσικές έννοιες, για ένα πάθος και έναν έρωτα που ξεπερνούν τα όρια του «Εδώ» και του «Εκεί» - με το «Εκεί» να σημαίνει το Υπερπέραν: έναν έρωτα που εξελίσσεται και στοιχειώνει ακόμα και μετά θανάτου.
Τέτοια ερωτικά πάθη δεν τα συναντάς πια σήμερα και κακώς οι έννοιες με τις οποίες ασχολείται ο Τουργκένιεφ θεωρούνται «ντεμοντέ», γιατί στην πραγματικότητα μιλάει για διαχρονικά θέματα, τα οποία, στα βάθη της ψυχής μας, μας απασχολούν και μας αφορούν όλους μας. Η δυσκολία εδώ του έργου είναι να «αγγίξει». Και οι ηθοποιοί, η σκηνοθεσία και όλοι οι συντελεστές το καταφέρνουν άριστα.
Θα ήθελα πολύ να πω στην διαδικασία να μιλήσω λεπτομερώς για το τραγούδι της Φιλίππας Κουτούπα, για την ερμηνεία όλων, τα σκηνικά, τα κοστούμια, την μουσική (Σοπέν, για την ακρίβεια), τα φώτα, τους καπνούς. Όμως μερικές φορές βγαίνεις από μια παράσταση, έχοντας χάσει τα λόγια σου και με κομμένη την ανάσα μπορείς να ξεστομίσεις μόλις και μετά βίας ένα «Ουάου». Αυτό είδαμε εδώ.
Για μία ακόμη φορά, ωστόσο, οφείλω να κάνω την επισήμανση ότι μεν καταλαβαίνω τον ζήλο του εκάστοτε ηθοποιού να προσπαθεί να μπει στο πετσί του ρόλου, όμως από τον πολύ ζήλο να μην ξεχνάει να μιλάει δυνατά για να ακούγεται. Όμως αυτό ήταν το μοναδικό «παράπτωμα» που έχω να παρατηρήσω. Ανθρώπινο είναι άλλωστε να κάνεις λάθη.. Και αυτό δεν έβλαψε καθόλου την συνολική επιρροή που είχε το έργο επάνω μας. Γιατί τόσο το έργο του Τουργκένιεφ αυτό καθαυτό όσο και η παράσταση που είδαμε στο σύνολό της κατέληξε να μας αγγίζει τόσο βαθιά που τουλάχιστον εγώ προσωπικά τα ερωτήματα που απασχολούν τον Γιακόφ στο έργο τα στοχάζομαι ακόμα και σήμερα, πέντε-έξι μέρες αργότερα. Να σας πω πάλι να τρέξετε να δείτε την παράσταση αυτή; Δεν είναι ολοφάνερο;

Ερμηνεύουν: Ορέστης Τρίκας, Φιλίππα Κουτούπα, Νίκη Παλληκαράκη, Βαγγέλης Κρανιώτης, Σοφία Πανάγου
Μετάφραση (από τα ρωσικά): Παύλος Στεφάνου
Διασκευή/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου
Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Επιμέλεια μουσικής: Γιάννης Οικονόμου
Διασκευή βαλς για δύο πιάνα: Χρίστος Θεοδώρου
Κίνηση/Χορογραφία: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αργύρης Θέος
Video-art: Γιάννης Ντουσιόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Πάμελα Οικονομάκη
Make-up artist: Ράνια Γιαννάκη
Ζωγράφος: Νίκος Απέργης
Τεχνικός πιάνου: Πάνος Τσίγκος
Εμπειρία αρώματος: Μάνος Γερακίνης
Creative Agency/Videos παράστασης: Grid Fox
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων: Τρίτη 21:15, Τετάρτη 19:30 έως 11 Ιανουαρίου 2023
Σύγχρονο Θέατρο
Ευμολπιδών 45, Κεραμεικός
Τηλ. 210 - 3464380