Είδαμε την παράσταση "Η μάνα αυτουνού" στο θέατρο Vault.

«Η μάνα αυτουνού ... Έλλη Ζάχου Ταχτσή» είναι μια παράσταση που βασίζεται στα βασικά του θεάτρου. Ένας ηθοποιός, ένα λιτό σκηνικό, μία υπόθεση. Η επιστροφή στα βασικά, στα στοιχειώδη, είναι το ασφαλέστερο βήμα για να πατήσεις δυνατά και να εκτοξευθείς.
Η παράσταση εντάσσεται στο Φεστιβάλ Θεατρικών Μονολόγων «Ο γιός μου». Οι ήρωες πάντοτε λάμπουν, τραβούν τα φώτα της δημοσιότητας , για τους σωστούς ή τους λάθος λόγους. Στη σκιά τους, δίπλα τους, οι μητέρες τους. Αλλάζοντας η οπτική γωνία της ιστορίας, οι ήρωες αποκτούν ένα φως που με άλλον τρόπο δεν θα ξεχώριζε.
Η Έλλη Ζάχου-Ταχτσή, μητέρα του πεζογράφου Κώστα Ταχτσή, ενός προσώπου που άφησε σημαντικό στίγμα στη Μεταπολεμική πεζογραφία για το έργο του αλλά και συζητήθηκε εντονότατα λόγω της ανοιχτής ομοφυλοφιλίας του, διηγείται τη ζωή της παράλληλα με εκείνη του γιου της. Πρωταγωνίστρια ισότιμα η ίδια μα και η Αγία Ελληνική Οικογένεια, με τα τόσα θαυμάσια και τις βαθιές παθογένειές της.
Στο κείμενο της Κικής Μαυρίδου η πρωτοπρόσωπη αφήγηση λειτούργησε, προσθέτοντας αμεσότητα στη διήγηση της ζωής της ηρωίδας. Φράσεις δυνατές, που σου μένουν και αφού φύγεις από το θέατρο «Από όλες τις ελπίδες, ο θάνατος ήταν η πιο αισιόδοξη». Διάχυτη η τρυφερότητα « Όταν γεράσω θα με παίρνεις από τον ίσκιο και θα με βάζεις στον ήλιο». Κείμενο ολοζώντανο, με αρχή, μέση και τέλος. Χαρά, λύπη, η αδυσώπητη κοινωνική συνθήκη, Νατουραλισμός χωρίς κουτσουρέματα, με βάθος και αισθητική.
Ζητούμενο ήταν να περάσει το όμορφο κείμενο στους θεατές. Η σκηνοθεσία, εστιάζοντας στον ηθοποιό, τόνισε την υποκριτική. Δεν δημιούργησε περισπασμούς. Τα μικρά φωτιστικά διαλείμματα λειτούργησαν, προσφέροντας 5-6 δευτερόλεπτα ανάπαυση στην ηθοποιό, αποσυμπίεση στον θεατή και τη δυνατότητα να αλλάξει ύφος ή τέμπο η ηρωίδα. Το σκηνικό, εναρμονισμένο πλήρως στην αποφυγή του περιττού: Μαύρο ολότελα, ώστε να μη δημιουργεί κανέναν περισπασμό. Λιτό: Μία ηθοποιός, ένα παλιό μπαούλο στο οποίο κάθεται και μας εξιστορεί την ζωή της, μια λάμπα φωτισμού, ένα χαλί και ένα ποτήρι νερό. Η ηρωίδα, την οποία υποδύεται η Ράνια Σχίζα, σε απόσταση αναπνοής από τους θεατές. Ό,τι κερδίζεις σε αμεσότητα, το διακινδυνεύεις σε ρίσκο, σε μια τέτοια συνθήκη οι ατέλειες δεν κρύβονται, μεγεθύνονται. Η κυρία Ράνια Σχίζα, όμως, στο ρόλο της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, υπήρξε υπέροχη. Τήρησε το μέτρο με θαυμαστή ακρίβεια. Δεν γλίστρησε σε υπερβολές, σε συναισθηματισμούς, σε ευκολίες. Μας συνεπήρε από την πρώτη στιγμή, όταν με ένα φωτιστικό τρικ εμφανίστηκε καταμεσής της σκηνής για να ξετυλίξει το νήμα της ζωής της. Βίωσε τον ρόλο της, το μάτι της ήταν γεμάτο, πέρασε μέσα από τις καταστάσεις. Καθιστή επί 80 λεπτά, μας διηγήθηκε τη ζωή της ηρωίδας, απευθυνόμενη στο κοινό και στο θέατρο δεν ακούστηκε ανάσα. Είναι επίτευγμα αυτό. Μια ιδιαίτερη φωνή που σου γίνεται οικεία από την πρώτη στιγμή. Όμορφη χρήση των χεριών της. Το σφίξιμο της γροθιάς της στα χέρια που ήρεμα ακουμπούσαν στα πόδια της στις στιγμές της έντασης. Πειστική στη διήγηση, στις ευχάριστες στιγμές, στον σπαραγμό της. Μια ευγενική παρουσία, μια στιβαρή ηθοποιός, μας βούτηξε μέσα στο ποτάμι του ρόλου, μας ύγρανε τα μάτια. Το κουστούμι της, λιτό και καθημερινό, ένα φόρεμα και ένα σάλι. Τόσο-όσο. Υπηρέτησε τη συνολική συνθήκη. Ο φωτισμός απλός και γενικός, ανέβαινε και κατέβαινε λίγο η έντασή του όπου χρειαζόταν. Η μουσική επένδυση στο ίδιο πλαίσιο, κάτω από το όραμα του φωτισμού του κειμένου. Υπογράμμισε τις εντάσεις, δημιούργησε ροή. Ταιριαστή και διακριτική.
Η φωνή του Νίκου Καραθάνου, που μιλάει ως Κώστας Ταχτσής off, γλυκιά, ζεστή, γεμάτη συναισθήματα, μας έφερε τον μεγάλο πεζογράφο μέσα στο δωμάτιο. Και με τον θαυμάσιο μονόλογο στο τέλος, έβαλε επιτακτικά το αίτημα όλων, απέναντι στις οικογένειες μας και στον συνάνθρωπο. Να αγαπηθούμε όπως αξίζουμε.

Συντελεστές

Συγγραφέας: Κική Μαυρίδου

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση : Μάνος Αντωνιάδης

Σκηνικό / Κοστούμι: Γιώργος Λιντζέρης

Κατασκευή κοστουμιού: Ειρήνη Αβζίδου

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Αφίσα παράστασης : Γιάννης Κεντρωτάς

Trailer / Κινηματογράφηση: ORKI Productions

Πρόγραμμα παράστασης: Εκδόσεις Αιγόκερως

Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση και Biri Biri Communications (B.B.C. Athens)

Παραγωγή: Team Vault AMKE

Στο ρόλο της Έλλης Ζάχου Ταχτσή η Ράνια Σχίζα

Την φωνή του χαρίζει στο ρόλο του Κώστα Ταχτσή ο Νίκος Καραθάνος

Διάρκεια: 80 λεπτά
Εισιτήρια: 12€

Κάθε Παρασκευή 21.15 Σάββατο και Κυριακή 18.15
Χώρος: Vault Theatre Plus, Μελενίκου 26, Αθήνα, Τηλ. επικοινωνίας 213 0356472