Με σεβασμό στον θεατή, με έννοια για μια ποιοτική θέαση. Ο όλος τρόπος που λειτουργεί, οι τεχνικές δυνατότητες της σκηνής του, οι μοντέρνες πινελιές στη διακόσμηση, το ότι φιλοξενεί σταθερά παραστάσεις παιδικού θεάτρου και άλλες αξιόλογες δουλειές, είναι πηγή αισιοδοξίας για το μέλλον του.

Μια απ’ αυτές τις δουλειές είχα τη χαρά να απολαύσω την τελευταία Κυριακή του Γενάρη. Το έργο «Είμαστε πάτσι» του Λούντβιχ Φόλκερ, σε σκηνοθεσία Βασίλη Κουκαλάνι, με ηθοποιούς της Ομάδας «Συντεχνία του Γέλιου».

Στο έργο μια μονογονεϊκή οικογένεια, μια μητέρα με τα δυο της παιδιά, αντιμετωπίζει με χαρούμενη συντροφικότητα τις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Μέχρι που… ο νέος σύζυγος της μητέρας, φορτισμένος κι αυτός από την εργασιακή καταπίεση που υφίσταται, προσπαθεί να επιβάλλει ένα διαφορετικό τρόπο λειτουργίας του σπιτιού, με διακριτούς ρόλους αντρών-γυναικών, με άλλα παιχνίδια για τα αγόρια και άλλα για τα κορίτσια, φορώντας το προσωπείο του «πατέρα-αφέντη», για να ενδυναμώσει τη δικιά του καταπιεσμένη προσωπικότητα. Τα παιδιά επαναστατούν και παίρνουν τις αποφάσεις τους. Θα φύγουν! Θα δείξουν με την απομάκρυνσή τους πόσο αυτό το σπίτι της μη-συνεργασίας δεν τους αφορά.

Να λοιπόν ένα έργο, μια παράσταση, που «χτυπάει» κατάστηθα τα λεγόμενα «έμφυλα στερεότυπα». Τους ρόλους που εγκλωβίζουν τη συμπεριφορά και τη ζωή μας. Τα παιδιά στο έργο, με το καθαρό, ανατρεπτικό τους βλέμμα, αντιλαμβάνονται πρώτα την παγίδα. Αποκαλύπτουν το αδιέξοδο. Ως καταλύτης εξέλιξης της ιστορίας, απογυμνώνουν αυτά τα στερεότυπα, διαμαρτύρονται για την έλλειψη συνεργασίας, υπερασπίζονται αυτό που οι μεγάλοι μοιάζει να έχουν ξεχάσει: το «μαζί» που δικαιώνει τις σχέσεις, την ομαδικότητα, που απογειώνει τη χαρά της ύπαρξης. Υπάρχει χώρος για όλους σ’ αυτή τη ζωή, "λέει" ανάμεσα στις γραμμές ο Λούντβιχ Φόλκερ: υπάρχει ανάγκη να ζήσουμε απαλλαγμένοι από προκαθορισμένους ρόλους και περιχαρακωμένες σχέσεις. Να συνδράμουμε ο ένας το ταξίδι του άλλου, το πολύχρωμο πανηγύρι της ύπαρξης. Όχι σαν άντρες και γυναίκες, αγόρια και κορίτσια –αλλά σαν άτομα που αλληλοϋποστηρίζονται έχοντας σεβασμό για ό,τι κάνει τον δίπλα χαρούμενο, ό,τι του δίνει φτερά να πετάξει.

Ο τολμηρός Βασίλης Κουκαλάνι στήνει, για άλλη μια φορά, πάνω στο ευφυές κείμενο του Φόλκερ, ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε ο ιδρυτής του Θεάτρου «Grips», μια ολοζώντανη παράσταση κοινωνικού θεάτρου. Με μουσική και τραγούδια που απογειώνουν τη δράση και τα μηνύματα του έργου, με ηθοποιούς που υπηρετούν με φυσικότητα, χωρίς περιττές φιοριτούρες, αλλά με πηγαίο ύφος, δυναμισμό και αυθεντικότητα τις σκηνικές συγκρούσεις.

Μίλησα για τη μουσική επένδυση του έργου και θα σταθώ σ’ αυτήν: τα κομμάτια της Άννης Θεοχάρη και της Χαράς Γιαννούλα, μοντέρνα και ρυθμικά ή λυρικά ιντερμέδια, είναι συμπληρώματα εκρηκτικής χαράς ή περισυλλογής στο έργο.

Και, βέβαια, αδύνατον να μην τονίσει κανείς τις χάρες των ηθοποιών: την εκρηκτικότητα του Μικέ Γλύκα, τη «σουμπρετική» ωριμότητα και σιγουριά της Βασιλικής Διαλυνά, το μπρίο και τον δυναμισμό της Μαριέλλας Δούμπου, την αριστοφανικής καταγωγής (επιμένω), αλλά πόσο καίρια και με τι μέτρο, υποκριτική του Φώτη Λαζάρου, την αέρινη και εύθραυστη παρουσία της Χριστίνας Μαριανού, την τόσο -μα τόσο- ρυθμική υποκριτική του Αντώνη Χρήστου.

Λειτουργικά και εύχρηστα τα σκηνικά και τα κοστούμια της Γεωργίας Μπούρδα, αποτελεσματικοί οι φωτισμοί του Γιώργου Αγιαννίτη, ζωηρή και χαρούμενη η επιμέλεια κίνησης της Μαργαρίτας Τρίκκα.

Φεύγεις από το «Είμαστε Πάτσι» με την αίσθηση ότι έκανες πολύ καλά που πήγες εκεί το οχτάχρονο αγόρι σου. Για να γαλουχηθεί όσο το δυνατόν νωρίτερα με τις ιδέες του σεβασμού και της συμφιλίωσης με το άλλο φύλο, της αλληλοϋποστήριξης και υπεράσπισης των αναγκών του καθενός μας.

Η αλήθεια της ελευθερίας -μόνο αυτή- θα οδηγήσει στην ελευθερία της αλήθειας…

Ταυτότητα Παράστασης

Κείμενο: Volker Ludwig
Διασκευή του έργου: Συντεχνία του Γέλιου
Σκηνοθεσία: Βασίλης Κουκαλάνι
Τραγούδια: Άννη Θεοχάρη, Χαρά Γιαννούλα
Μουσική επιμέλεια/ ενορχήστρωση: Κώστας Νικολόπουλος
Συνεργάτης σκηνοθεσίας: Ιωάννα Λιούτσια
Εικαστική επιμέλεια: 2yolk Branding & Design Agency
Σκηνικά, κουστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Κίνηση: Μαργαρίτα Τρίκκα
Σχεδιασμός θεατρο-παιδαγωγικού εργαστηρίου: Δέσποινα Μητσιάλη, Ιωάννα Λιούτσια

Ηθοποιοί: Μικές Γλύκας, Βασιλική Διαλυνά, Μαριέλλα Δουμπού, Φώτης Λαζάρου, Χριστίνα Μαριανού, Αντώνης Χρήστου

Η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 6 ετών.

Προπώληση: VIVA | τηλ. 11876

Διάρκεια παράστασης: 90’ με διάλειμμα

Σύγχρονο Θέατρο