Είδαμε την παράσταση Καμένα λουλούδια στο παρτέρι στο θέατρο Αλκμήνη.
Είδαμε την παράσταση Καμένα λουλούδια στο παρτέρι στο θέατρο Αλκμήνη.
Γράφει η Λένα Σάββα
"Ντρέπεται να δείξει κανείς πόσο αγαπά ή να αναγνωρίσει πόσο βαθειά τον αγαπούν."
Στο θέατρο Αλκμήνη, που και φέτος μας χαρίζει τη μιά σπουδαία παράσταση μετά την άλλη, είδαμε το έργο του Ugo Betti σε μετάφραση Francesca Minutoli και Τάσου Αντωνίου και σκηνοθεσία της Francesca Minutoli.
Έντονα ατμοσφαιρικό το περιβάλλον που μας υποδέχεται, διαπνέεται από μυστήριο χάρη στις εξαιρετικές δουλειές των φωτισμών από τον Μανώλη Μπράτση, των σκηνικών της Κικής Μήλιου και την μουσική επένδυση του Νίκου Αρκουμάνη. Η μουσική του μας βάζει κατευθείαν σ' ένα κλίμα μυστηρίου, με εσάνς ψυχολογικού θρίλερ.
Σ' ένα απομονωμένο αγροτικό σπίτι ζει ο Τζιοβάνι πρώην αρχηγικό μέλος επαναστατικού κόμματος, με την γυναίκα του Λουίζα, προσπαθώντας να ξεπεράσουν τον περίεργο θάνατο του 15ντάχρονου γιου τους Γκουίντο. Το σπίτι είναι γεμάτο σκιές και νιώθεις πράγματα που δεν λέγονται, κρυμμένα μέσα στις σιωπές και στις φαντασιώσεις.
Ο Τζιοβάνι δέχεται την επίσκεψη του Τομάζο, ενός μέλους του κόμματος, ο οποίος του ζητά να επιστρέψει και να αναλάβει πάλι τη θέση του αρχηγού. Μαζί του είναι και ο Ροζάριο, ένας αγνός ιδεολόγος που η βρωμιά της πολιτικής δεν τον έχει αγγίξει.
"Στην εποχή μας ο καθένας τρέφει μια μεγάλη δυσαρέσκεια που τη φυτεύει σε μια γλάστρα και την ποτίζει σαν λουλούδι. Αν θέλεις σήμερα να ξεσηκώσεις τον κόσμο και να τον πάρεις μαζί σου, υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Να του πεις ότι είναι αδικημένος, ότι φταίει πάντα κάποιος άλλος, κάποιος κακός. Κάθε πολιτικός λόγος είναι και μια παράσταση. Σε κάνει να μιλάς σαν να ξεστομίζεις αρχαίες τραγωδίες."
Απέναντι στα πολιτικά θέματα που διερευνά ο Ugo Betti στο συγκλονιστικό έργο του, ορθώνει έναν τεράστιο αδυσώπητο βράχο. Την προσωπική ζωή. Τις συντροφικές σχέσεις, την επικοινωνία. Την σωστή ή λανθασμένη προσέγγιση ενός παιδιού. Στην προκειμένη περίπτωση ενός νεαρού ατόμου που διανύει τη δύσκολη περίπτωση της εφηβείας. Οι γονείς είναι εκεί ή είναι βυθισμένοι στα δικά τους προβλήματα; Είναι παρόντες στη ζωή του παιδιού τους; Είναι σε θέση να αφουγκραστούν μια φρέσκια ζωή που μέρα με τη μέρα αλλάζει; Είναι εκεί για να παρακολουθήσουν αυτή την ορμονική, ψυχολογική, συναισθηματική διαδρομή που λέγεται εφηβεία; Και τι έχει προηγηθεί αυτής;
"Τα παιδιά είναι τόσο πρόθυμα να κρίνουν κι εγώ τον έσερνα συνέχεια μαζί μου, πίστευα ότι μια μέρα θα ήταν ο διάδοχός μου. Θα τον χρησιμοποιούσα."
Ο συγγραφέας επίσης διερευνά το αγκαθωτό θέμα της πολιτικής και το πώς συνδέεται με την κομματικοποίηση. Πολιτική είναι ο τρόπος ζωής μας. Οι συνήθειες, η ψυχαγωγία μας, η καθημερινότητα. Και η πολιτική όπως ασκείται, καμμία σχέση δεν έχει με το ιδανικό, αντίθετα παραπέμπει στον Μεσσαίωνα. Ίντργκες, δολοπλοκίες, δολοφονίες ("έπρεπε να υπάρχει ένας νεκρός για να ισορροπήσει η ζυγαριά") συμφέροντα, μίζες, βρώμικες συμφωνίες, ανθρωποκτόνα σχέδια που εκτελούν οι πολιτικοί υπακούοντας σ' αυτούς που κυβερνούν τον πλανήτη.
Πολύ ενδιαφέρον σημείο του έργου είναι ο αριστοτεχνικός τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας συνδέει την πολιτική με την προσωπική ζωή λέγοντάς μας ότι η μία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της άλλης. Και μέσα σε όλο αυτό, άρρηκτα συνδεδεμένοι είναι οι γονείς (και πού δεν είναι;) πολιτικοί ή μη, με τις επιλογές τους.
"Μπαμπά πού με πας;.....Με κοίταζε σαν να ήθελε να μου μιλήσει, να μου πει ποιος ήταν, τι ήθελε πραγματικά, όμως εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να τον καταλάβω. Αυτό είναι που χρειάζεται. Να μιλάμε ο ένας στον άλλο. Ίσως πρέπει να μάθουμε ποιος είναι ο αληθινός τρόπος να αγαπάμε τους αγαπημένους μας."
Τα καμένα λουλούδια στο παρτέρι, είναι ένα συγκλονιστικό έργο, με δυνατές ερμηνείες και μια ατμοσφαιρική εμπνευσμένη σκηνοθεσία που ξεπερνά τα περιορισμένα όρια του θεάτρου και ανοίγεται σε όλο τον κόσμο. Μόνο όταν άναψαν τα φώτα κατάλαβα ότι βρισκόμουν μέσα στο θέατρο. Η Minutoli προσέγγισε ένα δύσκολο και σκληρό έργο με ποιητικότητα κι απογείωσε την παράσταση μέσα από την δική της σκηνοθετική ευαισθησία.Έδωσε στην παράσταση ατμοσφαιρικότητα, ποίηση, μυστήριο, βάθος.
Ο Μιχάλης Καλιότσος στο ρόλο του Τζοβάνι δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας. Γίνεται δυνατός πικραμένος, αποφασισμένος, ποιητικός, φιλόσοφος, οργισμένος, έχει εκρήξεις και υφέσεις είναι σε διαμάχη μέσα του.
Η Μαρία Μαλταμπέ με περισσή ευαισθησία κι εσωτερικότητα ερμηνεύει την συντετριμμένη από τον θάνατο του γιου της Λουίζα, που αρνείται να αποδεχτεί το γεγονός κι επιλέγει να ζει στον δικό της φανταστικό κόσμο. Η Μαρία Μαλταμπέ με συγκίνησε βαθιά με την εξαιρετική ερμηνεία της.
Ο Τάσος Αντωνίου σε μια εκφραστικά δυνατή ερμηνεία, ζωγραφίζει ανάγλυφα τον πολιτικό που βάζει πάνω απ' όλα το συμφέρον του κόμματος. Πονηρός, δολοπλόκος, αποκομμένος από το συναίσθημα, υπηρετεί σκοπιμότητες με ευελιξία και πειστικότητα. Συναρπαστικός!
Μια πολύ όμορφη, αισθαντική παρουσία, είναι ο Αλέξανδρος Μαράκης- Μπούρκας στο ρόλο του Ροζάριο, ενός ευαίσθητου, αγνού και ιδεολόγου άντρα, ενός ρομαντικού οραματιστή που προσπαθεί να βάλει μια πινελιά ομορφιάς κι ανθρωπισμού. Ο Ροζάριο είναι το λουλούδι που δεν κάηκε, γιατί έβαλε το σπόρο για ένα καλύτερο αύριο. Ιδιαίτερα ευαίσθητη ερμηνεία που συγκινεί.
Η αγνότητα, η αθωότητα, οι αξίες, πάντα μέχρι σήμερα θυσιαζόταν στο βωμό των συμφερόντων και των πολιτικών σκοπιμοτήτων. Μέχρι πότε;
Μη χάσετε με τίποτα αυτή την παράταση. Έχει πολλά να μας πει για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε. Να μας τον κάνει πιο ορατό πιο κατανοητό. Γιατί η άγνοια καταστρέφει. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε κάτι για να μπορέσουμε να το αλλάξουμε.
Συγγραφέας: Ugo Betti
Μετάφραση – Διασκευή: Francesca Minutoli – Τάσος Αντωνίου
Σκηνοθεσία: Francesca Minutoli
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας
Σκηνικά: Κική Μήλιου
Κοστούμια: Μαρία Ντάρμου
Μουσική-ηχητικό περιβάλλον: Νίκος Αρκομάνης
Επεξεργασία ήχου: Play Recording Studio
Σχεδιασμός φωτισμού: Μανώλης Μπράτσης
Φωτογραφίες – τρέιλερ : Γιώργος Δανόπουλος
Δημιουργία αφίσας : Γιώργος Βαχάρης
Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση
Παίζουν:
Μιχάλης Καλιότσος
Τάσος Αντωνίου
Μαρία Μαλταμπέ
Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας
Προγραμματισμένη πρεμιέρα 3 Μαΐου 2023
Κάθε Τετάρτη & Παρασκευή στις 9μμ.
Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ
Διάρκεια : 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Εισιτήρια: Viva.gr