Είδαμε την παράσταση Jane στο θέατρο Θησείον.

Γράφει η Λένα Σάββα

ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ!

"Τι κάνεις όταν είσαι νέα, γυναίκα, σε λένε Σαρλότ, πεθαίνουν όλοι γύρω σου, ο άνεμος ουρλιάζει, η φαντασία σου οργιάζει, το τοπίο έξω είναι συγκλονιστικό, έχεις απίστευτη εξοικείωση με το θάνατο, έχεις όμως και κάποιο ταλέντο και κινδυνεύεις να τρελλαθείς από τα απόκοσμα συναισθήματα που ταρακουνούν την ευαίσθητη ψυχή σου, όπως ο άνεμος ταρακουνάει την αγριοκαστανιά σαν να θέλει να την ξεριζώσει; Τι κάνεις; Γράφεις!"

Η Σαρλότ Μπροντέ ήταν Αγγλίδα συγγραφέας και το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Μετά τον θάνατο της μητέρας τους, την ανατροφή των παιδιών ανέλαβε μια σκληρή θεία.Στη συνεχεια στάλθηκε μαζί με τις αδελφές της σ' ένα εκκλησιαστικό σχολείο με επίσης σκληρές συνθήκες (ξύλο, τιμωρίες κλπ). Οι συνθήκες εκεί επιβαρύνουν την υγεία της ενώ προκαλούν τον θάνατο των δύο μεγαλύτερων αδελφών της.
Η Σαρλότ έγινε δασκάλα κι εργάστηκε ως οικονόμος σε πολλές οικογένειες. Παντρεύτηκε τον εφημέριο Νίκολς και πέθανε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Έγραψε τέσσερα μυθιστορήματα εκ των οποίων η Τζέην Έιρ είναι το πιο δημοφιλές.Το έγραψε κρυφά ενώ δούλευε ως γκουβερνάντα. Το έργο εκδόθηκε αρχικά με αντρικό ψευδώνυμο.

"Η λογοτεχνία δεν μπορεί να είναι δουλειά στη ζωή μιας γυναίκας και δεν θα έπρεπε να είναι. Μια γυναίκα όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνει στα σωστά της καθήκοντα, τόσο πιο λίγο χρόνο θα έχει για λογοτεχνία. Δεν θα έπρεπε να ασχολείται μ' αυτή ούτε για αναψυχή, ούτε για τη χαρά του επιτεύγματος."

Ένας χαριτωμένος, χιουμοριστικός πρόλογος για το τι είναι πρόλογος και τι spoiler (αποκάλυψη πλοκής), ένα γκάλοπ για το πόσοι από τους θεατές γνωρίζουν την Σαρλότ Μπροντέ και πόσοι το έργο της, μας εισήγαγε ευχάριστα στο κύριο μέρος της παράστασης και στην Βικτωριανή εποχή.
Η Τζέην Έιρ, μια εύθραυστη και βασανισμένη νεαρή κοπέλα, με μεγάλη ωστόσο ψυχική δύναμη, μεγαλώνει με την σκληρή θεία της, η οποία τελικά την κλείνει σ' ένα οικοτροφείο με εξίσου σκληρές συνθήκες. Πόσο μοιάζουν οι ζωές της Σαρλότ και της Τζέην!
Όταν τελειώνει βρίσκει θέση γκουβερνάντας στον πύργο Θόρνφιλντ. Ένας έρωτας αναπτύσσεται ανάμεσα σ' αυτήν και στον εργοδότη της κύριο Ρότσεστερ. Όμως τρομακτικές γυναικείες κραυγές και γέλια, στοιχειώνουν τον πύργο.Ένα καλά κρυμμένο μυστικό καραδοκεί, που αποκαλύπτεται τη μέρα του γάμου της.

Η φρέσκια και πρωτότυπη σκηνοθετική προσέγγιση της Κατερίνας Μαυρογεώργη (η οποία τιμήθηκε πρόσφατα με το βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή), που έγραψε το κείμενο με την συνδρομή της Μαρίνας Φιλίνη στην δραματουργική επεξεργασία, φέρνει την Τζέην και την Σαρλότ μέχρι τις μέρες μας, τις βάζει να μιλούν, να εξομολογούνται.
Η Τζέην απευθύνεται στο ημερολόγιό της προς τον αναγνώστη του μέλλοντος και τον αποκαλεί "αγαπητέ αναγνώστη". Μας λέει ότι της κόλλησαν διάφορα επίθετα όπως έξαλλη, ανυπάκουη, κακιά, μανιακή, λυσσασμένη, ύπουλη, μανιασμένη.

Οι ιστορίες της Σαρλότ και της Τζέην μπλέκονται γλυκά σαν μια βρολίδα από ζεστά, ζωντανά μαλλιά κοριτσιού.
Ξεδιπλώνονται παράλληλα μέσα σε μια σκληρή ανδροκρατούμενη Βικτωριανή Αγγλία, μια άρρωστη εποχή.

Η Μαυρογεώργη με την σκηνοθεσία της αναβιώνει μια ολόκληρη εποχή, με χιούμορ, φαντασία κι ευαισθησία. Κι σε όλο αυτό το πακέτο καταφέρνει να εισάγει ποιητικότητα και ρομαντισμό, παραμερίζοντας τη σκληρότητα.

Τα σκηνικά (Άρτεμις Φλέσσα) είναι λιτά άλλα λειτουργικά και η μουσική του Δημήτρη Τάσαινα ενισχύει το χιουμοριστικό ύφος της παράστασης, ενώ οι φωτισμοί των Βάσιας Ατταριάν και Σεραφείμ Ράδη, εντείνουν την ρομαντική ατμόσφαιρα και το μυστηριώδες μυστικό της.

Τρεις νέοι ηθοποιοί δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, παίζουν, αυτοσχεδιάζουν, τραγουδούν και κινούνται χορευτικά.
Η Νάνσυ Σιδέρη λες κι έχει βγει από τις σελίδες του βιβλίου της Μπροντέ. Εκφραστική, αεικίνητη, τσαχπίνα κι ερωτική είναι χάρμα οφθαλμών κι ώτων (πολύ ωραία φωνή). Συνδυάζει στην ερμηνεία της το εύθραυστο της Τζέην με τον δυναμισμό της Μπροντέ, φτιάχνοντας ένα ρόλο συναρπαστικό.
Η Βίκυ Κυριακουλάκου, απολαυστική, δροσερή, μπριόζα παρουσία.Είτε ως Σαρλότ, είτε ως οικονόμος του πύργου, είτε ως φίλη της Τζέην, μας χαρίζει γέλιο κι ανάλαφρη διάθεση.
Ο Δημήτρης Δρόσος στο ρόλο του κυρίου Ρότσεστερ είναι εκφραστικός, στιβαρός, και η βαθειά φωνή του συμπληρώνει ταιριαστά τις μελωδικές φωνές των κοριτσιών.Μεγάλο ατού του ρόλου κι επίτευγμα του Δρόσου είναι η ταυτόχρονη δόμηση κι αποδόμηση του απόμακρου και δυνατού αρσενικού.

Η Jane είναι μια φρέσκια, ζωντανή, πρωτότυπη παράσταση, με χιούμορ, φαντασία, ευρηματικότητα κι ευαισθησία. Σχολιάζει με κωμική διάθεση τη σκληρότητα της ανδροκρατίας σ' όποια εποχή κι αν ανήκει, προβάλλει με τρυφερότητα τη γυναικεία δύναμη, υπερασπίζεται σθεναρά την έμπνευση και την φαντασία και σου αφήνει φεύγοντας μια πολύ ευχάριστη διάθεση.
Στις μέρες μας, με τις οποίες δυσκολίες αντιμετωπίζει ο καθένας, η παράσταση συστήνεται ως αντικαταθλιπτική κι αγχολυτική θεραπεία.
Μην χάσετε με τίποτα αυτή την ευκαιρία!