Οι Βάτραχοι είναι κωμωδία του Αριστοφάνη που χρονολογείται το 405 π.χ. Ο θεός Διόνυσος ως θεός του κεφιού , της ευημερίας και λάτρης των τεχνών απογοητευμένος από τη κατάσταση του θεάτρου στην Αθήνα, καθώς οι μεγάλοι ποιητές έχουν πεθάνει, αποφασίζει να πάει στο κάτω κόσμο με σκοπό να φέρει πίσω τον καλύτερο τραγικό ποιητή. Συνοδοιπόρος στο περιπετειώδες αυτό ταξίδι, είναι  ο πιστός δούλος του, ο Ξανθίας . Στη μετάβαση από τον πάνω στο κάτω κόσμο θα συναντήσουν εμπόδια …δυσκολίες και τα βατράχια , η σαρκαστική προσέγγιση του Αριστοφάνη που θέτει το μέτρο για τη σχέση της κακής με τη καλή μουσική. Όταν φτάνουν στον Άδη επικρατεί μία αναστάτωση αναμεσά στον Αισχύλο και τον Ευριπίδη για το τίτλο του καλύτερου τραγικού ποιητή . Ο Πλούτωνας προσπαθώντας να ισορροπήσει τη κατάσταση βρίσκει ανακουφιστική λύση στο πρόσωπο του Διόνυσου, όπου τον καθιστά «διαιτητή» στη αναμέτρηση των ποιητών . Με ευφυΐα, χιούμορ και σατιρική διάθεση ξετυλίγεται μια «μονομαχία» με μοναδικά όπλα, τους στίχους. Όπλα αιχμηρά και σύγχρονα …

 Σε μια θεατρική σεζόν με πολλές εντάσεις και δυσκολίες η επιλογή της  Έφης Μπίρμπα και του Άρη Σερβετάλη να ανεβάσουν τα «Βατράχια» μόνο τυχαίο δεν είναι. Είναι η απάντηση τους για τη σπουδαιότητα των τεχνών και συγκεκριμένα του θεάτρου, σε μια εποχή που όλα καταρρέουν, σε μια εποχή που χάνονται οι αξίες, σε μια εποχή που βυθίζεται στο βούρκο. Η Ποίηση, η μουσική, το θέατρο είναι η σανίδα σωτήριας για μια κοινωνία πιο φωτεινή, πιο αισιόδοξη, πιο ανθρώπινη.

 Το ταξίδι του Διόνυσου και του Ξανθία , είναι ένα ταξίδι επιβίωσης . Είναι η καθημερινή πάλη του ανθρώπου να ξεφύγει από όλα αυτά που τον πνίγουν. Μια ζωή γεμάτη αριθμούς: προθεσμίες, ημερομηνίες, έξοδα, έσοδα, μια αλλεπάλληλη προσθαφαίρεση, μια συνεχής αγωνία να πέτυχει κάτι… Να φτάσει κάπου, αλλά με τι κόστος; Κόστος την ίδια τη ζωή, την αγάπη, το χαμόγελο και την ύπαρξη ενός φίλου για να μοιράζεσαι τα βάρη που δεν αφήνουν τη καρδιά σου ελεύθερη. Τι αξίζει πραγματικά σε αυτό το μικρό ταξίδι που λέγεται ζωή;

 Εξαιρετική χημεία υπήρξε  ανάμεσα στους δυο βασικούς ρόλους του Διόνυσου ( Άρη Σερβετάλη ) και του δούλου του Ξανθία ( Μιχάλη Σαράντη ). Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον με μια ευκολία που νόμιζες πως είναι ένα σώμα… Μας παρέσυραν στο ταξίδι τους, νιώσαμε τους προβληματισμούς τους, γελάσαμε με τα αστεία τους, βουλιάξαμε στα λασπόνερα, αλλά είδαμε και το φως. Φυσικά και πρέπει να αναφέρουμε όλους τους ηθοποιούς που με τις υποκριτικές τους ικανότητες δημιούργησαν μια παράσταση υψηλού επιπέδου. Αυτοί είναι οι: Αργύρης Ξάφης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μαίρη Μήνα, Έκτορας Λάτσιος, Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Νάνσυ Μπουκλή και Κυριάκος Σαλής.

Τα βατράχια είναι μια παράσταση που θεωρητικά τελειώνει στην υπόκλιση των ηθοποιών, άλλα αυτό είναι μια ψευδαίσθηση ! Όλα τότε ξεκινούν … Καλή θέαση …

Συντελεστές

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μπλάθρας
Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία: Έφη Μπίρμπα
Διασκευή: Έφη Μπίρμπα, Άρης Σερβετάλης, Κωνσταντίνος Μπλάθρας
Μουσική: Constantine Skourlis
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Καρβέλας
Κοστούμια: Έφη Μπίρμπα, Βασιλεία Ροζάνα
Επιμέλεια κίνησης: Μιχάλης Θεοφάνους
Βοηθός σκηνοθέτιδας-καλλιτεχνική συνεργάτις: Δάφνη Αντωνιάδου
Βοηθός σκηνογράφου-καλλιτεχνική συνεργάτις: Βάσια Λύρη
Βοηθός ενδυματολόγων-καλλιτεχνικός συνεργάτης: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Σύμβουλος ήχου: Νικόλας Καζάζης
Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης
Γραφείο Τύπου – Επικοινωνία: Μαρία Τσολάκη
Social Media-Διαφήμιση: Renegade Media / Βασίλης Ζαρκαδούλας
Παραγωγή: Χώρος Τέχνης

Παίζουν: Άρης Σερβετάλης, Μιχάλης Σαράντης, Αργύρης Ξάφης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μαίρη Μηνά, Έκτορας Λιάτσος, Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Νάνσυ Μπούκλη, Κυριάκος Σαλής

~ Σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου ~