Το έργο επικεντρώνεται στα ζητήματα της καταπίεσης, του συμβιβασμού και του πάθους και την επιρροή των ανδρών στις γυναίκες. Η τυραννία της Μπερνάρντα απέναντι στις κόρες της προμηνύει τη φύση του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο στην Ισπανία, λίγο αφού τελειώσει το έργο του ο Λόρκα.

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά έργα του παγκοσμίου ρεπερτορίου. Το περιεχόμενό του βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα. Έχουν γίνει πάρα πολλές παρουσιάσεις του έργου αυτού στην Ελλάδα. Αυτή είναι άλλη μια πρόταση, αλλά έχει διαφορά. Η Θεατρική Ομάδα Mariposa η οποία ξεκίνησε μόλις πριν τρία χρόνια, είμαστε ένας ζωντανός οργανισμός. Συνεχώς σκεφτόμαστε και δημιουργούμε σαν ένα. Η πρόθεσή μας είναι η έρευνα σε βάθος, τόσο των χαρακτήρων και της υπόθεσης όσο και της σύνδεσής τους με εμάς. Επιλέγουμε να ενταχθούμε μέσα στην κάθε ιστορία ώστε ο θεατής να δει μια αλήθεια, να ταξιδέψει, να αισθανθεί το έργο.

Λίγα λόγια
Μετά το θάνατο του δεύτερου συζύγου της, η Μπερνάρντα Άλμπα γίνεται τυραννική με τις πέντε κόρες της, που σπάνια είχαν  οποιαδήποτε επαφή με το άλλο φύλο. Επιβάλλει πένθος 8 χρόνων και τον εγκλεισμό τους μες στο σπίτι, καθώς η ανώτερη τάξη τους δεν τους επιτρέπει να "ανακατεύονται" με τους απλούς χωρικούς. Η Ανγκούστιας, η μεγαλύτερη κόρη της Μπερνάρντα από τον πρώτο της γάμο, κληρονομεί την περιουσία του πατέρα της κι έτσι προσελκύει το ενδιαφέρον ενός μνηστήρα, του Πέπε Ρομάνο. Τον Πέπε όμως ποθούν κι η Αδέλα, η μικρότερη κόρη, που αρνείται να υποταχθεί στη μητέρα της και συνάπτει ερωτική σχέση μαζί του, αλλά κι η Μαρτίριο, που τη ζηλεύει για κάτι που η ίδια δεν μπορεί να αποκτήσει, λόγω του  παρουσιαστικού της.

Έγραψαν:
"Μπερνάρντα Άλμπα" κλειστοφοβική, ερμητική κι απολύτως σύγχρονη, χάρμα οφθαλμών και ώτων. Μην το χάσετε όσοι αγαπάτε τον Λόρκα, όσοι το έχετε δει δεκάδες φορές ετούτο το μεγαλειώδες έργο αλλά κι όσοι δεν το έχετε δει, φοιτητές, νέοι, εργαζόμενοι, σπουδαστές, ερευνητές, σπεύστε… γιατί το αυθεντικό είναι σπάνιο κι αξίζει."  Κωνσταντίνος Μπούρας | (Η Πόλη ζει)

Σ’ ένα διάφανο -αλλά περίκλειστο- σκηνικό (πρωτότυπη εκτέλεση του Ευγένιου Αρβανιτάκη) ράβοντας σε πραγματική  ραπτομηχανή, τρώγοντας αληθινό φαγητό που μοσχομυρίζει, λούζοντας τα μαλλιά τους επί σκηνής -ρεαλισμός αναγκαίος σε μια «υπαίθρια» τριλογία- οι ηθοποιοί προσεγγίζουν τα πάθη των ηρωίδων: τη λαχτάρα για ζωή, τον πόθο για το απαγορευμένο άγγιγμα του άντρα, τον ανομολόγητο έρωτα που βασανίζει, το μίσος της αντιζηλίας, την υπονόμευση της ευτυχίας, την καταπιεσμένη ορμή και χαρά. Λουκία Σουγιά | (θεατρο.gr)

Το εξαιρετικό στην παράσταση πέρα από κάποιες ερμηνείες, είναι το σκηνικό του Ευγένιου Αρβανιτάκη, ένα σπίτι, σαν μεγάλο  κουκλόσπιτο, με τοίχους από διάφανη γάζα ώστε να βλέπουμε την δράση μέσα στο σπίτι, σαν να κοιτάμε μέσα από τους τοίχους. Περίκλειστο το περιβάλλον, φυλακή, καταπίεση. Το τρίτο είναι η πραγματική δράση, με την κουζίνα, την ραπτομηχανή, μια ρεαλιστική άσκηση των ηθοποιών στο έργο, ώστε αυτό να καθίσταται ζωντανή πραγματικότητα.  Μαρία Μαρή | (theatromania.gr)

Η παράσταση στο θέατρο Εργοτάξιον μας εξέπληξε ευχάριστα, αφού από την είσοδό μας κιόλας νιώθουμε τον εγκλεισμό με τη  χρήση του διαφανούς μανδύα που τυλίγει το σπίτι, παραπέμποντας στη γνωστή ιστορία του αλυσοδεμένου ελέφαντα. Το σκηνικό δίνει ακριβώς την αίσθηση της ισπανικής επαρχίας και της ηθικής της. Οι ηθοποιοί μας μετέφεραν την πολυπλοκότητα των  χαρακτήρων και την ξεχωριστή ψυχολογική υπόσταση της καθεμίας. Η σκηνοθεσία βοηθάει την εξέλιξη των ηρώων και την  τραγικότητά τους, ακόμα και από απλές κινήσεις ή ματιές. Η κάθε ερμηνεία δείχνει πόσο πολύ έχει δουλευτεί εις βάθος, ώστε καμία
ηρωίδα δεν μοιάζει με κάποια άλλη. Σου δίνεται αμέσως το ψυχογράφημα της καθεμίας, σαν να τις ήξερες χρόνια κι αυτό σε  βοηθάει να δεις και το πίσω κείμενο. Μην τη χάσετε.  Στέλλα Κοκκινέλη | (Noizy.gr)

Οι ερμηνείες είναι δυνατές με έναν τόσο φυσικό και αβίαστο τρόπο μέσα στην αλήθεια τους. Μέσα από τον λόγο και την κίνηση των ηθοποιών νιώθουμε σαν να βλέπουμε όντως γυναίκες άλλης εποχής και χώρας. Η Μαρτίριο, η Μαγδαλένα, η Ανγκούστιας,η Αδέλα παρουσιάζονται καθεμία αποξενωμένη μα και ενωμένη μέσω της μοναξιάς της με τις άλλες. Η καταπίεση, η τραγική μοίρα και ο αυταρχισμός της Μπερνάντα τις συνδέει όλες αναπόφευκτα. «Έχω πέντε αλυσίδες να σας δέσω σφιχτά σ´ αυτό το σπίτι που έχτισε ο πατέρας μου!»  Έλλη Διακογιάννη | (θεατρο.gr)

Παίζουν:

Μυγδαλιά Ανδρέου (Μπερνάρντα), Κωνσταντίνα Βάρδα (Μαρτίριο), Αριστέα Ανύση (Δούλα), Χριστίνα Μούζη (Μαγκνταλένα), Σωτηρία Χρυσικοπούλου (Ανγκούστιας), Έφη Μεράβογλου (Πόνθια), Σόνια Πούλη (Μαρία Χοσέφα), Αναστασία Ραβάνη (Αμέλια),
Ανδριάνα Σταυριδοπούλου (Αδέλα)

Σκηνοθεσία - Μουσική επιμέλεια : Έφη Μεράβογλου
Κοστούμια- σκηνικά : Η ομάδα
Φωτογράφιση : Γιάννης Βλασερός
Παραγωγή: 92 Artschool
Προσαρμογή σχεδίου αφίσας - γραφιστικά: Art and Media Zone
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιάννης Καραλιάς
Χειρισμός ήχων & φωτισμών: Στεφανία Μακριαλέα
Trailer: Μαίρη Γρηγορούλη

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=m2qmta13dSY

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:
Οι παραστάσεις συνεχίζονται κάθε Παρασκευή στις 21:15 (λήξη: 07/04/2023)
Εισιτήρια: 13 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (μειωμένο & ομαδικό για γκρουπ άνω των 8 ατόμων)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/to-spiti-tis-bernarnta-almpa/

Τεχνοχώρος Εργοτάξιον
Διογένους 1, Άγιος Δημήτριος (δίπλα στο μετρό της Δάφνης)
τηλ. 6983930220