Γεια και στους δύο! Πώς είναι να ανεβαίνετε ξανά στη σκηνή μετά από την περίοδο της καραντίνας; Παρατηρείτε κάποια διαφορά στο θεατρικό κοινό;

Επιστρέψαμε με πολλή όρεξη, νέες ιδέες αλλά και διαφορετικές ανάγκες μετά την περίοδο της καραντίνας.

Σε εμάς είναι μεγαλύτερη η ανάγκη να πλησιάσουμε το κοινό, να συσχετιστούμε και φυσικά να μοιραστούμε. Αντίστοιχα και το κοινό πιστεύουμε πως έχει άλλα πλέον "θέλω" σε σχέση με πριν. Χρειαζόμαστε ένα κοινό το οποίο γίνεται μέρος της διαδικασίας μας. Ειδικά μετά από τόση απομόνωση. Όχι διαδραστικά, αλλά μέρος της εμπειρίας που του προσφέρουμε. Επιλέγουμε να προσεγγίσουμε πιο ανθρώπινα ζητήματα με τρόπους που μειώνουν τις αποστάσεις.

Είναι η πρώτη φορά που εργάζεστε μαζί, που δημιουργείτε κάτι παρέα; Τι κάνει σημαντικό τον έναν για τον άλλον;

Η προηγούμενη δουλειά μας το "Ρέντγκεν" παρουσιάστηκε τον Μάιο στο τρένο στο Ρουφ. Ήταν μια θεατρική performance με έντονο το ονειρικό στοιχείο και αφορούσε τη σχέση δύο επιστημόνων που βρέθηκαν στο εσωτερικό ενός βαγονιού για να εντοπίσουν τι προκαλούσε τη διαρροή ραδιενέργειας στο τρένο.

Στα έργα που δουλεύουμε μαζί, αλληλοσυμπληρώνουμε ο ένας τις ιδέες του άλλου. Έχουμε διαφορετικά backgrounds, αλλά βρισκόμαστε κάπου στη μέση και δημιουργούμε θεατρικές παραστάσεις με στοιχεία performance δίνοντας μεγάλη βαση στα ηχοτοπία και στις εικόνες.

Πείτε μας για την παράσταση «Κρατήρες» που ανεβαίνει 6 και 7 Οκτωβρίου στο Εθνικό Ωδείο. Ποια ήταν η αφορμή για αυτή την παράσταση; Πώς και διαλέξατε το συγκεκριμένο χώρο;

Η παράσταση "Κρατήρες" υπήρξε ως ιδέα για λίγους μήνες μέχρι να βρούμε τον τρόπο να την παρουσιάσουμε. Αφορμή ήταν η επέτειος της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, αλλά και το προσφυγικό ζήτημα της επικαιρότητας.

Το Εθνικό Ωδείο μας φιλοξενεί στα πλαίσια του φεστιβάλ "Tο μικρό Παρίσι Αθηνών", όμως δεν είναι τυχαία επιλογή του χώρου. Στην παράσταση μιλάμε για την έννοια του σπιτιού, αλλά και ειδικότερα για τα προσφυγικά κτίρια της Αθήνας στα οποία διαμένουν πρόσφυγες. Το Εθνικό Ωδείο λοιπόν είναι σε μια γειτονιά που το περιβάλλουν πολυκατοικίες στις οποίες συναντάει κανείς διάφορους πολιτισμούς. Μέχρι και οι μυρωδιές τα μεσημέρια θυμίζουν Ανατολή και σε καλούν να τις ανακαλύψεις.

Γνωρίζω ότι μελετήσατε τα προσφυγικά κτίρια της Αθήνας για την παράσταση. Πείτε μας τι σας έμεινε πιο έντονα στη μνήμη από αυτήν τη μελέτη.

Οι εικόνες αυτών των κτιρίων μένουν έντονα στη μνήμη. Όλοι έχουμε περάσει δίπλα από κάποιο προσφυγικό κτίσμα στη Νέα Ιωνία, στην Καισαριανή, στο Βύρωνα και σε άλλες τόσες περιοχές. Όταν πλέον μαθαίνεις πόσο δύσκολα χτίστηκαν, πόσο δύσκολα παραχωρήθηκαν στους ανθρώπους τότε, πόσο στενόχωρα και δυσλειτουργικά ήταν τα περισσότερα, αρχίζεις και τα παρατηρείς χωρίς να τα προσπερνάει το μάτι σου. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι τα περισσότερα χτίστηκαν από τους ίδιους τους πρόσφυγες, αφού ήταν η πιο φθηνή εργατική δύναμη εκείνη την περίοδο και εντέλει δεν τους δόθηκαν δωρεάν από το κράτος.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο στο δικό σας σπίτι; Τι είναι αυτό που μεταμορφώνει έναν χώρο σε «σπίτι μας» κατά τη γνώμη σας;

Συμφωνούμε και οι δυο πως οι χώροι στο κάθε σπίτι αποκτούν νόημα με τις αναμνήσεις που δημιουργεί κανείς.

Δεν είναι οι συγκεκριμένοι τοίχοι που το κάνουν ξεχωριστό, είναι οι φωτογραφίες που είναι κολλημένες πάνω τους, οι άνθρωποι που πέρασαν από κει και γέμισαν τον κενό χώρο.

Επίσης ένας "ξένος" χώρος μπορεί να γίνει οικείος με την παρουσία κάποιου οικείου προσώπου. Πιστεύουμε πως την αίσθηση αυτή του "σπιτιού" μπορεί εύκολα να την νιώσει κάποιος έχοντας στα χέρια μια συγκεκριμένη γάτα ή και κάποιον αγαπημένο άνθρωπο. 

Εύχομαι να χαρείτε πολύ την παράσταση «Κρατήρες», τόσο εσείς όσο και το κοινό. Υπάρχει κάτι άλλο που ετοιμάζετε για το επόμενο διάστημα; 

Ευχαριστούμε πολύ! 

Ετοιμάζουμε τη νέα μας παράσταση την οποία θα σκηνοθετήσουμε από κοινού, λέγεται "Ο οίκος των χοίρων" σε κείμενο του Αριστείδη Αντονά και θα ανέβει μέσα Νοεμβρίου από μία ομάδα ηθοποιών και περφόρμερ. Σύντομα θα ανακοινώσουμε ακόμη ένα πρότζεκτ για το οποίο ανυπομονούμε πολύ!

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση "Κρατήρες" εδώ.