Συνέντευξη της ομάδα Black Sheep με αφορμή την παράσταση "Όταν σφυρίζουν οι φάλαινες" της Κατερίνας Κυπραίου στο Studio Μαυρομιχάλη.

1) Καλησπέρα σας, και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.
α) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Πως προέκυψε το θέατρο στην ζωή σας;

ΕΛΕΝΑ ΒΟΥΤΣΗ: Ονομάζομαι Έλενα Βούτση, γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Ιωάννινα. Ζω τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα για χάρη και μόνο του θεάτρου. Ευσεβής πόθος πολλών χρόνων το θέατρο. Ήρθε εκείνη η μέρα που είπα ΤΩΡΑ. Η μεγαλύτερη απόφαση της ζωής μου πάρθηκε με μια ανάσα.

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΚΑΠΟΡΙΜΟ: Είμαι η Φραντσέσκα Καπορίμο και είμαι μια από τις ηθοποιούς της ομάδας BLACK SHEEP. Αποφοίτησα στα 22 μου από την δραματική σχολή θεάτρου «Δήλος». Ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την φωτογραφία , τον χορό και το μοντάζ .Γενικότερα ότι έχει να κάνει με τέχνη κάπου εκεί θα με βρείτε .Το θέατρο για μένα ξεκίνησε από όταν ήμουν μαθήτρια. Αντικοινωνική τότε και με ελάχιστους φίλους έβρισκα καταφύγιο στα βιβλία και στο θέατρο .Ήταν μονόδρομος να γίνει μέρος της ζωής μου .

ΕΛΑΝΘΗ ΚΟΥΜΑΡΙΩΤΗ: Πριν από 11 χρόνια, το πρώτο βράδυ μου στην Αθήνα, ως παιδί επαρχίας που έρχεται να σπουδάσει, αντίκρυσα δύο πόρτες. Η μια ήταν του κτιρίου της Νομικής και η παραδίπλα του κτιρίου των πολιτιστικών ομάδων του Πανεπιστημίου και δη των θεατρικών. Και διάβηκα και τις 2 πόρτες και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα και δεν σταμάτησαν ποτέ, και το θέατρο μπήκε στη ζωή και η ζωή στο θέατρο και η μια πόρτα πια απέκτησε και παράθυρα και κόσμος ολόκληρος γίνηκε που μέσα του πολιτογραφήθηκα και έγινα μόνιμος κάτοικός του.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΥΠΡΑΙΟΥ: Στην αρχή ως παιχνίδι στο παιδικό δωμάτιο – μετά ως τρόπος έκφρασης μέσα από ένα ποίημα του Ναζιμ Χικμέτ στη γιορτή της 17 Νοέμβρη στη Γ’ γυμνασίου κι ύστερα έμπαινε μονίμως στο δρόμο μου!
ΑΙΜΙΛΙΑ ΣΠΑΧΑΙ: Γεννημένη στην Αθήνα και με καταγωγή από τη Χειμάρα της Αλβανίας, είμαι τελειόφοιτη στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και παράλληλα εργάζομαι στον προγραμματισμό. Η πρώτη πηγή έμπνευσης ήταν η αδερφή μου, η οποία παρακολουθούσε μαθήματα σε μια δραματική σχολή. Οι πολύωρες συζητήσεις μαζί της για την τέχνη του θεάτρου με έκαναν να τραβηχτώ από την ομορφιά της υποκριτικής. Όταν έφτασα στο πανεπιστήμιο, ξεκίνησα ερασιτεχνικά στη θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου. Εκεί ανακάλυψα ένα θεατρικό εργαστήρι στον Περισσό με το όνομα «Άντωση», όπου είχα την τύχη να συναντήσω τον εξαιρετικό δάσκαλο Παντελή Καψάλη. Εκεί, μέσα στο πλαίσιο της ομάδας αυτής και με την τρομερή αφοσίωση και αγάπη που μετέδιδε ο Παντελής, ανακάλυψα τι σημαίνει για μένα η τέχνη αυτή και γιατί θέλω να την ακολουθήσω.
XΡΥΣΑ ΝΤΑΗ: Άνθρωποι σηκώνονται και λένε μια ιστορία μπροστά σε άλλους ανθρώπους και ένα δωμάτιο μεταμορφώνεται σε έναν άλλον άγνωστο κόσμο, όπου μπαίνεις και ζεις. Έτσι το έβλεπα σαν παιδί. Σπούδασα Θέατρο για να ξαναβρώ το παιδί αυτό και ήταν σαν να μπαίνω στην Πλατφόρμα 9 και 3/4 για όσους ξέρουν από Χάρι Πότερ. Νωρίτερα σπούδασα Φιλολογία και Ρητορική και ασχολούμαι με την συγγραφή ποίησης. Το θέατρο είναι μια πράξη ακτιβισμού για μένα, αυτό είναι που με κινεί καθημερινά.

β) Ποιο είναι το μότο και η φιλοσοφία σας;

ΕΛΕΝΑ: "Ο φόβος είναι επιλογή". Κάτι που έχω ακούσει και θέλω να το γράψω στο μέτωπο να το βλέπω κάθε μέρα. Αυτό είναι το μότο αυτή η φιλοσοφία, αυτό τα πάντα.

ΦΡΑΝΣΕΣΚΑ: Η φιλοσοφία μου σαν άνθρωπος περιστρέφεται γύρω από τα όνειρα. Τα όνειρα μας να γίνουν σχέδια και να πιστέψουμε ότι όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε. Η ελπίδα μου σε αυτόν τον κόσμο είναι τα όνειρα μου. Επίσης μέσα από την δουλειά μου θέλω να εκφράζω τις ιδέες μου και τα πιστεύω μου. Γι’ αυτό και πήρα μέρος σε αυτή την παράσταση .Με αυτό το έργο φωνάζουμε για όλους και όλες που ένιωσαν κάποτε φόβο και καταπίεση. Φωνάζουμε για όσους και όσες δεν πρόλαβαν να μιλήσουν ποτέ. Το Μότο μας με σιγουριά μπορώ να πω πως είναι «Πάμε να το δοκιμάσουμε».

ΕΛΑΝΘΗ: Το μότο μου για τη ζωή είναι: Ζήσε!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: ‘’Δεν υπάρχει πάμε, υπάρχει κάνουμε!’’. Αν δεν προσπαθήσεις για κάτι , αν δεν το πιστέψεις, αν δεν το γευτείς δεν μπορείς να ξέρεις αν θα πετύχει ή όχι. Βούτα!
ΑΙΜΙΛΙΑ: Η φιλοσοφία του διαλεκτικού υλισμού: Η αλλαγή μέσα από την αντίθεση και την εξέλιξη.

ΧΡΥΣΑ: «Όλοι έχουν το φως που τους οδηγεί. Κοίτα προς τα εκεί ακόμα κι αν σε τυφλώνει. Όταν έχει σύννεφα και δεν το βλέπεις, θυμήσου πού είναι και πίστεψέ το! Όταν κι άλλοι κοιτούν στην ίδια κατεύθυνση, τότε το φως δυναμώνει».

γ) Πως δημιουργήθηκε η ομάδα Black Sheep και από ποιους-ες αποτελείται;

ΕΛΕΝΑ: Υπήρξαμε συμφοιτήτριες στη σχολή, φίλες στην καθημερινότητα οπότε η δημιουργία της ομάδας ήρθε πολύ οργανικά.

ΦΡΑΝΣΕΣΚΑ: Είμασταν συμμαθήτριες για τρία χρόνια στην δραματική σχολή .Εκεί γνωριστήκαμε .Ένα χρόνο λοιπόν μετά την αποφοίτηση έρχεται η ιδέα να φτιάξουμε μια ομάδα και να δημιουργήσουμε μια παράσταση κυριολεκτικά από το μηδέν. Να κάνουμε κάτι δικό μας. Κάτι χειροποίητο. Έτσι ήρθε η παράσταση «Όπως σφυρίζουν οι φάλαινες» με τις Κατερίνα Κυπραίου, Έλενα Βούτση, Χρυσά Νταή, Ελάνθη Κουμαριώτη , Αιμιλία Σπαχάι και άλλους πολλούς συντελεστές που βοήθησαν να καταφέρουμε όλο αυτό.
ΕΛΑΝΘΗ: Η ομάδα μας Black Sheep είναι καρπός από τη σοδειά που παράχθηκε στη Δραματική Σχολή «Δήλος», στην οποία φοιτούσαμε στο ίδιο έτος και οι έξι μας. Ήδη από τη Σχολή, ως σπουδαστές μαθαίναμε και λειτουργούσαμε με όρους ensemble στην παραγωγή δημιουργικού υλικού και βουτούσαμε βαθιά στα νερά του θεάτρου με ομοψυχία, αλληλεγγύη και γενναιοδωρία.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: 6 κορίτσια με διαφορετικές ρίζες και καταβολές συναντιούνται στην Δραματική σχολή ‘’Δήλος-Δήμητρα Χατούπη’’. Τις συνδέει η πίστη στο μαζί και η περιέργεια για το άγνωστο.
ΑΙΜΙΛΙΑ: Η ομάδα Black Sheep γεννήθηκε από το πάθος της Κατερίνας Κυπραίου για το θέατρο και το όνειρό της να δημιουργήσει μια παράσταση. Συμμετέχουμε έξι καλλιτέχνιδες, όλες πρώην συμμαθήτριες στο ίδιο τμήμα της δραματικής σχολής «δήλος» της Δήμητρας Χατούπη. Καθεμία με τη δική της μοναδική προσωπικότητα: η Ελάνθη, το ελαφάκι μας, η
Φραντσέσκα, η χορογράφος μας, η Κατερίνα, το κουκούτσι μας, η Χρύσα η οργανώτριά μας και η Έλενα που με επιμονή δίνει ζωή στα όνειρά μας.
ΧΡΥΣΑ: Η ομάδα δημιουργήθηκε με κάλεσμα της Κατερίνας Κυπραίου σε μια σπουδή πάνω στις Ικέτιδες του Ευριπίδη, με σκοπό να γραφτεί νέο έργο μέσα από αυτοσχεδιασμούς, εμπνευσμένο από τις γυναίκες που το σκάνε για ένα καλύτερο μέλλον γιατί η ύπαρξή τους καταπατάται. Η ομάδα Black Sheep είμαστε τα μαύρα πρόβατα που υπενθυμίζουν ότι η γυναικεία ελευθερία και η ανθρώπινη ελευθερία είναι αμφισβητήσιμες και θέλουν πολλούς αγώνες ακόμα για να κατακτηθούν.

2) Το Studio Μαυρομιχάλη σύντομα θα παρουσιάσει στη σκηνή του την παράσταση «Όταν σφυρίζουν οι φάλαινες» της Κατερίνας Κυπραίου. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση; Ποιες αξίες πραγματεύεται;

ΕΛΕΝΑ: Κάθε προσωπική πορεία θα ταυτιστεί και με άλλη αξία του έργου. Είναι ο άνθρωπος το κέντρο και οι αντιδράσεις του σε σχέση με την καταπίεση, την ελπίδα αλλά και το πού μπορεί να φτάσει για να σωθεί. Να προσθέσω και την αξία της φύσης, είμαστε ένα τίποτα μπροστά της.

ΦΡΑΝΣΕΣΚΑ: Η παράσταση πραγματεύεται την αξία της ανθρώπινης ελευθερίας .Την αναγκαιότητα της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας καθώς και την συμπεριφορά του ανθρώπου σε συνθήκη επιβίωσης. Ακόμα και η ίδια η φύση παίζει τον ρόλο της ανάμεσα μας .Έξι γυναίκες πάνω σε μια σχέδια το σκάνε από την χώρα τους για να βρουν ένα καλύτερο μέρος χωρίς να έχουν ιδέα αν θα το βρουν ή πως θα μοιάζει ή ακόμα πότε κι αν θα φτάσουν. Τι μπορεί να πάει στραβά θα έλεγε κανείς. Όλα ή και τίποτα θα απαντήσω εγώ.
ΕΛΑΝΘΗ: Η παράσταση μας είναι παιδί του καιρού μας όπως και εμείς, οι δημιουργοί του, αυτού και πραγματεύεται πολλά από τα ερωτήματα και τις αγωνίες που απασχολούν τον Άνθρωπο και αφορούν τον πυρήνα της καθολικής του ύπαρξης, την ελευθερία του, τον αγώνα του να ζήσει έναν αξιοβίωτο βίο, να αποτινάξει τα βαρίδια της καταπίεσης μαζί και σε σύμπραξη με τους Άλλους και έτσι το δικό του ρυάκι αγώνα να συρρεύσει στον συλλογικό ποταμό αγώνων.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Μια περιπέτεια για την ανθρώπινη ελευθερία. Ότι δηλαδή προσπαθεί ο καθένας από εμάς καθημερινά. Για την προσωπική του ελευθερία. Τι είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε για τα όνειρά μας. Τι είναι αυτό που μας κινεί όταν όλα γύρω μας χάνονται;
ΑΙΜΙΛΙΑ: Η παράσταση είναι ένα σύγχρονο έργο που πραγματεύεται τον άνθρωπο που πασχίζει αλλά ταυτόχρονα σηκώνεται και πολεμά. Αφορά έξι γυναίκες οι οποίες αποφασίζουν να διαφύγουν κυνηγημένες και έχοντας ως μόνα όπλα την ελπίδα και το όνειρο. Η ιστορία τους γράφεται με ανυπακοή απέναντι σε μια καθεστωτική εξουσία και αγώνα απέναντι στα εμπόδια της κοινωνίας, τα εσωτερικά τους διλήμματα και τα στοιχεία της φύσης. Και όλα αυτά για την αναζήτηση ενός νέου τόπου όπου η ελευθερία δεν γνωρίζει διακρίσεις και η αλληλεγγύη αναδύεται ως η αληθινή ισχύς.

ΧΡΥΣΑ: Το έργο μιλά για την ελευθερία. Υπάρχουν αυτοί που καταπιέζονται και αυτοί που νομίζουν ότι δεν καταπιέζονται γιατί δεν τους περνάει καν από το μυαλό. Οι γυναίκες του έργου το κατάλαβαν και έφυγαν από εκείνους που τις κάνουν να πιστεύουν ότι αυτό που ζούνε είναι το φυσιολογικό. Δεν είναι δειλές, είναι ηρωίδες. Δεν το βάζουν στα πόδια. Χρησιμοποιούν τα πόδια τους για να κάνουν πράξη την μεγαλύτερη απόφαση της ζωής τους. Και μετά τι;

3) Γιατί πρέπει να έρθει να δει κάποιος την παράσταση;

ΕΛΕΝΑ: Αν θέλεις να δεις ανθρώπους να παλεύουν με τους φόβους τους, να χάνουν τη δύναμη τους και να την ανακτούν - γιατί μόνο έτσι μπορεί να γίνει- ΕΛΑ!!

ΦΡΑΝΣΕΣΚΑ: Θέλω να ακουστεί η ιστορία μας. Να δουν όλοι αυτό το ταξίδι και να τους μεταφέρουμε στον κόσμο που εμείς φτιάξαμε. Να γνωρίσουν την δύναμη της φιλίας αυτών των γυναικών, το θάρρος, την αφέλεια, τα όνειρα και τους φόβους τους για μια καινούργια ζωή. Ελάτε να δείτε τι συμβαίνει όταν σφυρίζουν οι φάλαινες.
ΕΛΑΝΘΗ: Είναι μια παράσταση, προϊόν διαρκούς μας συνδιαλλαγής με το παρόν και με την πραγματικότητα στην οποία ζούμε, οπότε αυτός ο διάλογος που ανοίξαμε παραμένει ανοιχτός για να επεκταθεί και στο κοινό και ο καθένας να βρει το δικό του meeting point.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Για να θυμηθούμε τη δύναμη του μαζί και του μπορώ. Για να θυμηθούμε το μεγαλείο της φύσης και να αρχίσουμε να το σεβόμαστε. Για να γελάσουμε να γεμίσουμε ήχους και εικόνες. Να ταξιδέψουμε.

ΑΙΜΙΛΙΑ: Γιατί ο αγώνας αυτός των έξι γυναικών έχει πολλές ερμηνείες στο σήμερα. Ξεκινά από το «δεν μπορείς να ακολουθήσεις το επάγγελμα των ονείρων σου γιατί δεν είναι καν επάγγελμα», συνεχίζει με το «θέλω να νοικιάσω σπίτι αλλά πρέπει να δουλεύω δύο δουλειές για να πάρω το βασικό μισθό που πλέον δεν φτάνει ούτε για το σουπερμάρκετ» και καταλήγει στο «απολυταρχικό καθεστώς όπου οι έννοιες της ελευθερίας και της ισότητας εκλείπουν και ο άνθρωπος αναγκάζεται να φύγει για τη γη της ελευθερίας» Μικρά, μεγάλα, διαχρονικά, όλα με την ίδια ρίζα και καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Είτε θα ενσωματωθείς είτε θα σηκωθείς και θα παλέψεις.

ΧΡΥΣΑ: Σε μια εποχή που η γυναίκα δεν είναι ακόμα ίση με τον άντρα, κι ας λένε πολλοί το αντίθετο, γυναίκες θύματα με θρησκευτικό, πολιτικό και κοινωνικό πρόσχημα -ή χωρίς κανένα πρόσχημα- κατακλύζουν τις ειδήσεις. Όποιος νιώθει σαν εμάς, πρέπει να έρθει για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν οι ηρωίδες μας θα τα καταφέρουν. Όποιος αμφισβητεί τα παραπάνω, πρέπει να δώσει την ευκαιρία σε μια οπτική διαφορετική απ’ τη δική του.

4) Από τι εμπνέεστε;

ΕΛΕΝΑ: Όσο τσιτάτο και αν ακουστεί με εμπνέουν οι αναμνήσεις. Η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος, τα βουνά, ένας λυγμός, το ζαρωμένο χέρι της γιαγιάς. Όλα αυτά τα κουβαλάω και ξαφνικά να τη η έμπνευση.

ΦΡΑΝΣΕΣΚΑ: Η έμπνευση μπορεί να είναι πολλά πράγματα .Από μια εικόνα σε ένα πίνακα μέχρι ένα περιστατικό που συνέβη στο λεωφορείο. Προσωπικά, με τα όσα συμβαίνουν δίπλα μας, νιώθω χρέος να τα μετουσιώνω σε τέχνη .Είναι ο τρόπος μου να αντέξω την καθημερινότητα και τις τόσες πληροφορίες που λαμβάνουμε συνέχεια. Είναι ο τρόπος μου να μπορέσω να διαμαρτυρηθώ για ότι συμβαίνει στον κόσμο μας.

ΕΛΑΝΘΗ: Η ετυμολογία της λέξης έμπνευσης είναι εν + πνεύσις (φύσημα). Επομένως το φύσημα που πνέει εντός μου για να δημιουργώ είναι ο ίδιος ο αέρας που αναπνέω. Τα Πάντα!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Όσο το σκέφτομαι καταλήγω στην : παρατήρηση. Στην αρχή ήταν παιδικό παιχνίδι που ο μπαμπάς μου, μού έλεγε ‘’ Κατερίνα μην κοιτάς έτσι τους ανθρώπους!’’ Όμως μετά έγινε εξάσκηση και κατόπιν έμπνευση. Πως κινούνται οι άνθρωποι, πως μιλάνε, πως αγαπάνε, πως συγκινούνται πως συγκρούονται. Το ίδιο ακριβώς κάνω και με τη φύση.
ΑΙΜΙΛΙΑ: Από όλους αυτούς που ποτέ δεν σταματούν να μαθαίνουν και να εξελίσσονται. Από όλους αυτούς που παλεύουν για τη δική τους «Γη της Ελευθερίας». Από όλους αυτούς που παλεύουν για την αλληλεγγύη και την ισότητα στη κοινωνία μας. Από όλους αυτούς που με αφοσίωση, αγάπη και προσπάθεια ακολουθούν το όνειρό τους.
ΧΡΥΣΑ: Με εμπνέει το τραγούδι Zombie από The Cranberries, η ιστορία της Mahsa Amini, που πριν από λίγες μέρες πέρασε ένας χρόνος από τη δολοφονία της από τις αρχές στο Ιράν, το κίνημα των σουφραζέτων, προσωπικές μου ιστορίες, οι συντελεστές της ομάδας που λειτουργούν ως πρότυπα με διαφορετικές πτυχές του ο καθένας και η Κατερίνα με την προσήλωσή της σε αυτό το εγχείρημα.

5) Πέρα από την παράσταση αυτή, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή σεζόν;

ΕΛΕΝΑ: Το focus αυτή τη στιγμή είναι να ταξιδέψουμε την ιστορία μας μετά την Αθήνα και σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

ΦΡΑΝΣΕΣΚΑ: Προς το παρόν η μόνη μου έγνοια είναι η πρεμιέρα μας και οι παραστάσεις μας. Αλλά υπάρχουν κι αλλά όμορφα πράγματα που θα έρθουν αρκετά σύντομα.
ΕΛΑΝΘΗ: Προς το παρόν η επικέντρωση μου είναι στην εν λόγω παράσταση που πρόκειται να ανεβάσουμε.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Το ‘’Όταν σφυρίζουν οι φάλαινες’’ καλώς εχόντων των πραγμάτων αφού ολοκληρώσει τον κύκλο του στην Αθήνα θέλουμε να ταξιδέψει με την αυτοσχέδια σχεδία του και στην επαρχία. Στην συνέχεια, θα δουλέψουμε με την ομάδα τα Μπάσταρδα του Σίσυφου το νέο έργο του Γιώργου Αδαμαντιάδη τα ‘’Τρωκτικά’’ που θα παρουσιαστεί στο θέατρο Καλλιρόης Τον Φλεβάρη του 2024 & θα ξεκινήσουμε τα γυρίσματα μιας καινούριας μικρού μήκους.

ΑΙΜΙΛΙΑ: Για την φετινή σεζόν, είμαι αφοσιωμένη στην παράσταση αυτή. Δεν έχω άλλα σχέδια εκτός από το να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό στη σκήνη και να μοιραστώ την εμπειρία αυτή μαζί σας.
ΧΡΥΣΑ: Yπάρχει το σχέδιο να ταξιδέψουμε το ΟΤΑΝ ΣΦΥΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΦΑΛΑΙΝΕΣ σε πολλά ακόμη μέρη! Υπάρχει επίσης συνεργασία με το Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα και τον Νίκο Δαφνή.

6) Θα θέλαμε να κλείσουμε, με κάτι που θέλετε εσείς να πείτε για το Θεατρο.gr.

ΕΛΕΝΑ: Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία.
ΦΡΑΝΣΕΣΚΑ: Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Θέατρο.gr για αυτή την υπέροχη συνέντευξη και που δίνει την δυνατότητα σε νέες ομάδες να ακουστούν .
ΕΛΑΝΘΗ: Είναι πολύ σημαντικό που το Θέατρο.gr αποτελεί μια δεξαμενή συνεντεύξεων, νέων, αφιερωμάτων κ.α. για το Θέατρο και δίνει βήμα σε νέους δημιουργούς ενώ βοηθάει με αυτόν τον τρόπο και τους πάνω από την Σκηνή και τους κάτω από τη Σκηνή.
ΑΙΜΙΛΙΑ: Είμαι πολύ ευγνώμων για την ευκαιρία που μας προσφέρατε να μοιραστούμε τις σκέψεις μας και να μιλήσουμε για την παράστασή μας. Είναι ωραίο να βλέπουμε σελίδες όπως αυτή του Θέατρο.gr που υποστηρίζει τον πολιτισμό και τον χώρο του θεάτρου. Καλή συνέχεια και επιτυχία σε όλα τα προγράμματά σας!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Η φωνή σε νέες ομάδες & νέα θεατρικά έργα είναι ζωτικής σημασίας για το τώρα και το αύριο. Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία και εύχομαι ‘’εις το επανιδείν’’!

ΧΡΥΣΑ: Ευχαριστούμε για την φιλοξενία και σας περιμένουμε στο Studio Μαυρομιχάλη από 4/10 κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00.

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.