Συνέντευξη του σκηνοθέτη Τρύφωνα Μπάρκα στο θεατρο gr.

1) Καλησπέρα σας και καλωσορίσατε στην σελίδα μας. Είστε σκηνοθέτης και Ηθοποιός.
Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό μας κοινό; Τι από τα δύο υπερισχύει και γιατί;

Καλησπέρα σας. Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. Θα ήθελα να συστηθώ ως ένας δημιουργός που προσπαθεί να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους μέσα από το καλλιτεχνικό του έργο. Η υποκριτική μπορώ να πω πως είναι ο τρόπος που έχω ερευνήσει περισσότερο έως τώρα, παρόλα αυτά αυτήν την περίοδο που αποπειρώμαι τη σκηνοθεσία και είμαι συγκεντρωμένος μόνο σε αυτή, σίγουρα υπερισχύει.

2) Το βραβευμένο στα Off West End Awards Πνεύμονες, ως το καλύτερο νέο έργο το 2012 από 15 /1 στο θέατρο μικρό Γκλόρια κάθε Δευτέρα και Τρίτη 21:15.
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον χώρο, για την παράσταση και για τον συγγραφέα;

Το θέατρο Μικρό Γκλόρια βρίσκεται στην καρδιά της θεατρικής Αθήνας με το δικό του ξεχωριστό στίγμα και φιλοξενήσει και φέτος πολύ ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Νιώθουμε ότι και η δική μας ταιριάζει στην ταυτότητα του. Το έργο από γραφής αλλά και η παράστασή μας απευθύνονται σε κάθε έναν που αγωνιά για το μέλλον του. Για τη ζωή του, για τη σχέση του και για τον κόσμο. Αυτό κάνει και το νέο ζευγάρι που παρακολουθούμε στην παράσταση, προσπαθεί να βρει τις απαντήσεις του, με πολύ χιούμορ και συγκίνηση ψάχνουν να δώσουν την απάντηση στο « Και πώς προχωράμε από δω και πέρα; ». Νομίζω αυτό έκαιγε και τον συγγραφέα όταν έγραφε με τόσο πυρακτωμένο λόγο για την ουσία του σύγχρονου ανθρώπου, της σημερινής γυναίκας και του σημερινού άνδρα. Δεν πιστεύω πως είναι τυχαίο, όχι ότι βραβεύτηκε, αλλά ότι έχει ανέβει σε τόσες πολλές χώρες.

3) Ποιος είναι ο κεντρικός άξονας του έργου;

Στο έργο παρακολουθούμε ένα νέο ζευγάρι που σκέφτεται να φέρει στον κόσμο ένα παιδί. Με όχημα αυτό περνάμε από όλες τις αβεβαιότητες που βιώνουμε ως άνθρωποι και ανθρωπότητα, τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε με τον εαυτό μας και με τους/τις συντρόφους μας για να βρούμε τις απαντήσεις μας.

4) Που βασίζεται η σκηνοθετική σας προσέγγιση;

Σε αυτό το έργο χρειάστηκα πολλά από τα εργαλεία που έχω χρησιμοποιήσει ως ηθοποιός για να μπορέσω να το ερμηνεύσω σκηνοθετικά. Είναι και στις προθέσεις του συγγραφέα πιστεύω, το έργο να βασιστεί στις ερμηνείες των ηθοποιών και να αποφύγουμε αυτά που θα περιόριζαν την «ψυχή» του έργου να ανασάνει και τη φαντασία του θεατή να συμμετέχει ενεργά.

5) Ξεχωρίζετε κάποια ατάκα από το έργο;

Μια ατάκα που κάθε φορά που την ακούω με συνδέει με πολλά είναι όταν ο γυναικείος ρόλος λέει στον αντρικό «– Εκφράζεις τις αγωνίες σου!» και ο άντρας απαντά «– Συγγνώμη.». Μέσα σε δύο ατάκες ο συγγραφέας καταφέρνει να θίξει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα για την επικοινωνία των ζευγαριών. Ο άντρας ακόμα και σήμερα όχι μόνο δεν μπορεί να αναγνωρίσει αυτό που νιώθει, όχι μόνο δυσκολεύεται ακόμα κι όταν το αναγνωρίσει να το εκφράσει αλλά όταν το κάνει νιώθει και ενοχές. Ίσως γιατί οι από πάντα φορεμένες αντιλήψεις και πεποιθήσεις για το πρότυπο άνδρα που έχουν ποτίσει τη σκέψη μας, κάνουν και τα δύο φύλλα να ασφυκτιούν.

6) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη;

Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι το «Σιντάρτα» του Έρμαν Έσσε, το αγαπημένο μου τραγούδι είναι η Ρόζα, «Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία, πώς η ιστορία γίνεται σιωπή». Το αγαπημένο μου σημείο στην πόλη είναι κάθε σημείο συνάντησης. Μια έξοδος του μετρό, ένα καφέ, ένα θέατρο. Αυτήν την περίοδο το αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι το θέατρο που συναντιέται το έργο μας με τον κόσμο.

7) Σχέδια για το μέλλον;

Για το άμεσο μέλλον σχεδιάζουμε το πώς θα έρθει σε επαφή όσο περισσότερος κόσμος γίνεται με το έργο μας εντός και εκτός Αθήνας. Τα πιο μακρινά σχέδια για την επόμενη παράσταση έχουν ήδη αρχίσει με το διάβασμα έργων για να βρούμε το κατάλληλο που θα εκφράζει την ανάγκη μας να μιλήσουμε για αυτά που μας καίνε σήμερα.

https://www.more.com/theater/offer/valentinesday/pneumones/