Συνέντευξη της Μαρίας Δώρας Λέων με αφορμή τη παράσταση «Τα άπαντα του Shakespeare στο περίπου» στο theatro.gr.
1)Καλησπέρα και ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παραχώρηση της συνέντευξης. Σας απολαύσαμε στη πρεμιέρα σας στο θέατρο Εργοτάξιον στην ξεκαρδιστική παράσταση «Τα άπαντα του Shakespeare στο περίπου.» Πώς βιώσατε την πρώτη σας επαγγελματική εμφάνιση;
Σας ευχαριστούμε πολύ που ήρθατε στην πρεμιέρα μας! Ήταν μία εξαιρετική αρχή για τον κύκλο των παραστάσεών μας, μας γέμισε χαρά, θετική ενέργεια & ανυπομονησία για τις επόμενες! Προετοιμαζόμασταν κάθε χρόνο για αυτή την στιγμή μέσω των μαθητικών παραστάσεων, οπότε η πρώτη μας επαγγελματική παράσταση μας βρήκε έτοιμους ψυχολογικά και μας επέτρεψε να το ευχαριστηθούμε στο 100%.
2)Πώς νιώθετε σαν μέλη της ομάδας; Ποια είναι τα συστατικά για μια επιτυχημένη συνεργασία;
Αγαπώ τις ομάδες, από μικρή ήθελα να ανήκω σε σύνολα. Και το έκανα είτε μέσω της μουσικής είτε μέσω του αθλητισμού. Η ομαδική προσπάθεια είναι κάτι που σε συνεπαίρνει.
Βέβαια, τα άτομα είναι που απαρτίζουν την ομάδα. Αυτό σημαίνει ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να κάνει πρώτα προσωπική δουλειά και την ίδια στιγμή να μη κλειστεί στον εαυτό του. Πρέπει να είσαι έτοιμος-η να κοπιάσεις για την ομάδα, να στηρίζεις τους συμπαίκτες σου, πάνω και πίσω από την σκηνή, και πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει.
3)Μοιραστείτε αν θέλετε μαζί μας τι σας ώθησε στη ενασχόληση με τον μαγικό κόσμο του θεάτρου και ποια είναι τα όνειρα σας για το μέλλον.
Είναι μια εσωτερική ανάγκη που την είχα από πολύ μικρή ηλικία, παρότι το άγχος και οι ανασφάλειές μου, μου ψιθύριζαν ότι δε θα μπορέσω να ασχοληθώ με την υποκριτική. Πριν 3 χρόνια, η ανάγκη αυτή ξεπέρασε τις ανασφάλειες μου και βρέθηκα στο 92Art School και ένα μαγικό ταξίδι ξεκίνησε. Εύχομαι να είναι μακρύς ο δρόμος για την Ιθάκη!
4)Η παρωδία είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και απολαυστικό είδος. Τι πιστεύετε πως προσφέρει στον ηθοποιό και τι στο κοινό;
Είναι μία εξαιρετική άσκηση και εμπειρία για τον/την ηθοποιό. Στο επίκεντρο του έργου είναι το λάθος αλλά, στην πραγματικότητα, πολλά πράγματα πρέπει να γίνουν σωστά, ώστε τα ατυχή γεγονότα να προκύψουν αυθόρμητα και όχι επιτηδευμένα. Για τον λόγο αυτό, θα δανειστώ μία φράση του έργου μας «ό,τι και να γίνει, παίξε φυσικά!».
Η παρωδία εξυμνεί το «λάθος», όλα εκείνα που πηγαίνουν στραβά ή τουλάχιστον έτσι τα ερμηνεύουμε. Η ζωή είναι γεμάτη από αυτά, και μας δείχνει ότι, τελικά, αυτά μας κάνουν πιο ανθρώπινους και σίγουρα καλύτερους. Είναι μία διέξοδος από την σοβαρότητα, την σοβαροφάνεια και τα στερεότυπα που μας κλειδώνουν στην καθημερινότητά μας & σίγουρα προσφέρει γέλιο, που το έχουμε πολύ ανάγκη.
Φωτογραφία απο Αριστέα Ανύση