1. Ο τίτλος του έργου κουβαλά μια έντονη, σχεδόν ποιητική αντίφαση: κάτι φτηνό και μαχαιριδένιο απέναντι σε κάτι ακριβό και ματαιόδοξο. Πώς μεταφράζεται αυτή η ένταση σκηνικά στη δική σας σκηνοθετική ανάγνωση;

Ο ευρηματικός τίτλος συμπυκνώνει όλα τα δίπολα όλες τις συγκρούσεις και τα διλήμματα που αντιμετωπίζει και καλείται να απαντήσει το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας μας. Τα πιρούνια αποτελούν το μέσο, το όπλο αλλά και το εμπόδιο, ενώ τα σπορτέξ αντανακλούν τις επιθυμίες και τα όνειρα, ίσως και τις ματαιοδοξίες ή και τις ονειροφαντασίες μας. Αυτά ωστόσο γίνονται το καύσιμο για να μπορέσουμε να τα διεκδικήσουμε, να τα αγγίξουμε. Χρειαζόμαστε τα σπορτέξ για να περπατήσουμε ή να τρέξουμε στο δρόμο της ζωής. Συνεπώς, η ένταση που εντοπίσατε, είναι ανάμεσα στις αιχμηρές και μαλακές ποιότητες της ίδιας της ζωής.

2. Το έργο του Κωνσταντή Ντίσιου ακουμπά το αστικό παράδοξο με σκληρό χιούμορ και υπόγειο θυμό. Πώς δουλέψατε πάνω στη ρυθμική και συναισθηματική παλέτα της παράστασης; Τι ισορροπία αναζητήσατε ανάμεσα στη φαρσική υπερβολή και τη ρεαλιστική αλήθεια;

Η γλώσσα -με τις πλούσιες ρυθμολογίες, την ελλειπτικότητα και τις ιδιόλεκτους- προσδίδουν μιαν έντονη προφορικότητα. Η κατανόηση της γλώσσας ως τρόπου σκέψης του πλάσματος της ιστορίας, η ανάγκη να δημιουργήσει κόσμους μέσα από αυτήν μας προσδιόρισαν τις προτεραιότητές μας. Η μελέτη του λόγου η εκφραστική κλίμακα, οι αποχρώσεις και τα ημιτόνια αποτέλεσαν την αιχμή της σκηνοθετικής προσέγγισης. Ακριβώς γιατί επιδιώξαμε η γλωσσική ταυτότητα, όσο ασυνήθιστη και αν ακούγεται, να ενσαρκώνει ένα αληθινό πλάσμα.

3. Μιλάμε για ένα σύγχρονο κείμενο με πολιτική ματιά και κοινωνική γλώσσα. Ποιο ήταν το μεγαλύτερο σκηνοθετικό στοίχημα: να αναδείξετε τον λόγο ή να “αποκαλύψετε” τον άνθρωπο πίσω από τις λέξεις;

Πρώτα ανακαλύπτεις τις λέξεις, τη δράση, τον τρόπο σκέψης, τους υπαινιγμούς και τις αποσιωπήσεις. Στη συνέχεια η σκηνική δραματουργία και η ερμηνεία των ηθοποιών αποκαλύπτουν τον άνθρωπο με Άλφα κεφαλαίο

4. Η σκηνή του Red Jasper έχει έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα. Πώς αξιοποιήσατε τον χώρο για να ενισχύσετε την ένταση ή την οικειότητα ανάμεσα στους χαρακτήρες και το κοινό;

Η επιλογή του χώρου ήταν αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής. Το κριτήριο δεν ήταν μόνο οι σκηνικές του προδιαγραφές αλλά και το πνεύμα ελευθερίας που αγκαλιάζει προσπάθειες καλλιτεχνών από ένα ευρύ φάσμα, επιδιώκοντας, όχι μόνο την καλλιτεχνική, αλλά ευρύτερα την προσωπική ελευθερία και αποδοχή. Η παράσταση αξιοποιεί την ιδιαίτερη διαμόρφωση της πλατείας και εισάγει τους θεατές στο δραματικό χώρο του κειμένου.

5. Η θεατρική πράξη σήμερα – ιδιαίτερα σε τέτοια έργα – γίνεται και μια μορφή κοινωνικού σχολίου. Ποιο είναι το σχόλιο που θέλετε να αφήσει αυτή η παράσταση στο θεατή, ειδικά σε σχέση με τη βία, την ταξική καθημερινότητα και τη σύγχυση των ρόλων;

Επιδιώκουμε να μην κατευθύνουμε τη σκέψη του θεατή, ωστόσο το κείμενο αφορά στην σύγχρονη πραγματικότητα. Σε μια εποχή που το σύστημα και το marketing δημιουργούν ισχυρούς παίκτες, «ιερές αγελάδες» και «πολλά υποσχόμενους» από τη μια, ενώ από την άλλη αποσιωπώνται οι «ελάσσονες φωνές», εμείς βγάζουμε τη γλώσσα και επιλέγουμε να κάνουμε τη δουλειά μας και κυρίως το κέφι μας

6. Σε μια εποχή που το θέατρο πολλές φορές “καλοπιάνει” τον θεατή, η παράσταση αυτή μοιάζει να του πετάει το πιρούνι στο τραπέζι. Πώς δουλέψατε με τους ηθοποιούς για να βγάλουν αυτή την ωμή ενέργεια χωρίς να χάσουν την αλήθεια τους;

Δεν υπάρχει ωμή ενέργεια. Υπάρχει αμεσότητα, ειλικρίνεια και παρουσία. Ο λόγος γειώνεται μέσα στο βλέμμα του θεατή. Οι ηθοποιοί εκπαιδεύτηκαν ώστε το σώμα, η φωνή και γενικότερα η σκηνική αντίληψη να συλλειτουργήσουν ως ένα οργανικό σύνολο. Και η συμπαράσταση ολόκληρης της ομάδας των συνεργατών ήταν καθοριστική για να πραγματοποιηθεί αυτό.

Πληροφορίες και εισιτήρια παράστασης :https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/pirounia-se-akriba-sporteks/