Συνέντευξη της Νατάσας Ρεντήφ, στο θεατρο.gr με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου «Ανθρωποινές» από τις εκδόσεις Φίλντισι.

1) Καλησπέρα σας, κύρια Ρεντήφ,
και καλωσορίσατε στην σελίδα μας. Θα θέλαμε αρχικά να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Πως σκιαγραφείτε τον ” εαυτό σας ως συγγραφέα” και τη σχέση σας με τον κόσμο της θεατρικής δημιουργίας;

1. Ζω κι έχω εργαστεί ως εκπαιδευτικός στη Σύρο εδώ και 27 χρόνια και χαίρομαι γι’ αυτή μου την επιλογή. Ένας τόπος κατάλληλος να μεγαλώσω τα δικά μου παιδιά και να διδάξω/αφουγκραστώ τα παιδιά των άλλων. Θα επιμείνω λιγάκι στον τόπο διαμονής μια και δεν μπορώ να ξεκινήσω με τη φράση «γεννήθηκα και μεγάλωσα στο/στην....»
Το νησί, κέντρο απόκεντρο, ένα διαχρονικό πολιτιστικό καζάνι, ανοιχτό σε νέο κόσμο και ιδέες. Ως φιλόξενος τόπος υποδοχής και σύνθεσης καινούριων προτάσεων, δεν θα μπορούσε παρά να εμπνέει δημιουργικά. Πρόκειται σαφώς για μία αλληλοδιαμόρφωση ενός κλίματος που ευνοεί την καλλιτεχνική δημιουργία και παράλληλα γίνεται πεδίο αναφοράς και ανέλιξης.
Ενώ με θυμάμαι να προτιμώ συχνά τον γραπτό λόγο για να επικοινωνώ με εμένα, μόνον όταν επικοινώνησα κάτι δικό μου που θεώρησα άξιο λόγου αντιλήφθηκα ότι συγγράφω - αν και προτιμώ να σκέφτομαι ότι συρράπτω σκηνές. Συνήθως οι ήρωες των κειμένων μου αναλώνουν την ενέργειά τους κάνοντας εντατικές πρόβες προσπαθώντας να πείσουν ότι υπάρχουν, έχοντας παράλληλα τη γνώση της έλλειψης κειμένου, καθοδηγητή και κοινού. Έτσι μόνο μπορώ να συλλάβω ό,τι γράφω. Στιγμιότυπα σε περιορισμένο, συγκεκριμένο χώρο, με τον χρόνο και τις ταυτότητες να παραμένουν ρευστές έννοιες.

2) "Ανθρωποινές" είναι ο τίτλος του δεύτερου σας βιβλίου. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το τι να αναμένουμε ότι θα διαβάσουμε; Ποιο μήνυμα θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες με το βιβλίο αυτό;

 2. Τα κεφάλαια του βιβλίου μπορούν να διαβαστούν ταυτοχρόνως ως μέρη ενός συνόλου και ως αυτοτελή επεισόδια.
Πρόκειται για μια σύντομη συνάντηση δυο ανθρώπων -μια ολότητα - που επιθυμούν την ένωση, μα λένε και κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν μόνοι -ένα σύνολο αυτοτελών στιγμιότυπων - .
Αυτή η προσπάθεια των ψυχών και των σωμάτων τους εκφράζεται μέσω εσωτερικών μονολόγων, θεατρικών διαλόγων, αφηγήσεων και ποιημάτων.
Η ιστορία τους λαμβάνει χώρα σ’ ένα πλοίο και στη συνέχεια σ’ ένα πανδοχείο υπό το βλέμμα, την κρίση και την κυριαρχία του πανδοχέα, του οποίου η παρουσία είναι διαρκής και διακριτική ως ακέραιου γνώστη και παρατηρητή.
Στην πρώτη ενότητα παρακολουθούμε την συνάντηση και το σμίξιμο των δύο προσώπων κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού από την πλευρά του καθένα ξεχωριστά κι από την μεταξύ τους αλληλεπίδραση. (η Τάδε, ο Τάδε, Εμείς)
Στη δεύτερη ενότητα, στο πανδοχείο, ξεδιπλώνεται η άνθιση, η φθορά και το τέλος της σύνδεσης μέσα από τους διαλόγους τους. (Εμείς)

Στην τρίτη ενότητα ανακαλύπτει κι αποκαλύπτει ο καθένας ξεχωριστά το εσωτερικό οδοιπορικό του αλλά και την προσωπική του αντίληψη για ό,τι προηγήθηκε μεταξύ τους.
(ο Εγώ, η Εγώ, ο Εμείς, η Εμείς)
Στην τέταρτη ενότητα κυριαρχεί και μονολογεί ο πανδοχέας απευθυνόμενος μόνο στην γυναίκα, αρχικά με σοφία, με αμερόληπτη κριτική, με ανάλυση, αλλά με τίμημα τη δική του πνευματική αλλοτρίωση.
Το μήνυμα δίνεται από τον Πανδοχέα. «Δεν υπάρχει δύναμη που θα βεβαιώσει το ακαταλόγιστο του ανθρώπου για την ασχημοσύνη».

3) Πως ξεκινήσατε να γράφετε αυτό το βιβλίο; Πώς εμπνευστήκατε τον τίτλο;

3.Το βιβλίο ξεκίνησε με αφορμή το ποίημα «ΑΝΘΡΩ-ΠΟΙΝΕΣ» -μια προσπάθεια ένταξης και αποχώρησης των ηρώων- που σηματοδοτεί και το τέλος της ιστορίας. Ο τίτλος αποτυπώνει το σμίξιμο των φύλων, την ανθρώπινη διάσταση των σφαλμάτων τους και κατά συνέπεια των ποινών.

4) Πως βιώσατε την εποχή του κορονοιού, την καραντίνα και την καλλιτεχνική "επανάσταση" Support Art Workers;

4.Με τη βοήθεια της εξωτερικής ησυχίας –ασφάλειας του τόπου- και της εσωτερικής ησυχίας –ασφάλειας του νου-, δεν παρασύρθηκα σε εκρήξεις φόβου, θεωρίες συνωμοσίας, ή συμπτώματα απάθειας.
Με αφορμή τις δράσεις διαμαρτυρίας με μήνυμα Support Art Workers επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά το αβέβαιο τοπίο του βιοπορισμού των εργαζομένων -και όχι «περιστασιακών διασκεδαστών»- καθώς και η απαξίωση της προσφοράς τους. Μόνο λύπη και αγανάκτηση μπορεί να νιώσει κανείς.

5) Λένε, ότι το πιο φτηνό εισιτήριο για ένα ταξίδι είναι το βιβλίο. Τι είναι αυτό που ταξιδεύει εσάς και τι είναι αυτό που σας εμπνέει;

5.Με ταξιδεύει η κλασική μορφή και με εμπνέει η νέα σκέψη.

6)Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, τραγούδι και σημείο στη Σύρο;

6.Αγαπημένο βιβλίο «το βιβλίο της ανησυχίας» Φ. Πεσσόα.

Τραγούδι «έλα σ’εμένα» Γκάτσος-Χατζιδάκις
Σημείο του τόπου: Διαπόρι. Το βόρειο άκρο του νησιού.

7) Πέρα από την κυκλοφορία του βιβλίου σας, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή χρονιά; Έχετε ήδη κάποιο επόμενο βιβλίο στο μυαλό σας; Με ποιο τρόπο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σας το αναγνωστικό σας κοινό;

7.Αν υπάρχουν άλλα σχέδια, δεν έδωσαν ακόμα σημεία ζωής. Συνήθως οι ιδέες σκάνε μύτη συνεχώς και σε ανύποπτο χρόνο κι αυτή είναι η ομορφιά τους. Όλα τα υπόλοιπα θα είναι εργασία. Αργότερα.
Επικοινωνία στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και στη σελίδα μου στο fb Natasa Rentif.

8)Θα θέλαμε να κλείσουμε με κάτι που θέλετε εσείς να πείτε για το Θεατρο.gr .

8. Χαρά μου η επικοινωνία μαζί σας στο Θέατρο.gr. Ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις και φρέσκος τρόπος παρουσίασης προσώπων και δράσεων. Σας ευχαριστώ πολύ πολύ για την «φιλοξενία».

Βιογραφικό:

Γεννήθηκα στη Γερμανία, μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη.
Εδώ και πολλά χρόνια ζω και εργάζομαι ως εκπαιδευτικός στη Σύρο.
Άλλα έργα: «Ετερόφωτος» 2013 (ποιητική συλλογή) Εκδόσεις Άνεμος.
Κείμενά μου έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα περιοδικά (Μανδραγόρας) και λογοτεχνικά ιστολόγια (Homo Universalis, Frear, Anemos).

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο εδώ .