1. 5x4 new generation... Μια ομάδα αυτοσχεδιασμού! Στο δελτίο τύπου  αναφέρετε ότι κάθε φορά παρουσιάζετε μια παράσταση χωρίς να ξέρει κανείς πού θα καταλήξει. Τι ακριβώς εννοείτε;

Όχι μόνο πού θα καταλήξει! Δεν έχουμε ιδέα ούτε πώς θα αρχίσει, ούτε πώς θα εξελιχθεί! Πρόκειται για μια παράσταση αυτοσχεδιασμού & η συμβολή του κοινού είναι θεμελιώδους σημασίας. Στην έναρξη της παράστασης το κοινό καλείται να επιλέξει μια από τις 4 βασικές κατηγορίες (οικογένεια, φιλία, εργασία, έρωτας), όπως & καλείται να επιλέξει μια από τις 20 υποκατηγορίες («συνθήκες» όπως συνηθίζεται να λέμε στον αυτοσχεδιασμό) & με βάση αυτές τις επιλογές, η ομάδα αρχίζει & παίζει. Δεν υπάρχει σενάριο, δεν υπάρχει σκηνοθεσία, υπάρχουν μόνο οι ηθοποιοί & η τεχνικός μας. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της παράστασης, στο σημείο που οι ήρωες μας δεν έχουν ιδέα πώς να κινηθούν παρακάτω, το κοινό καλείται για άλλη μια φορά να ορίσει τη δραματουργική εξέλιξη & την κατάληξη των ηρώων μας.

1. Πώς ακριβώς ανταποκρίνεται το κοινό στην παράστασή σας; Πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κάτι προετοιμασμένο στην παρουσίασή σας;

Κάθε βραδιά είναι μοναδική, έτσι & το κοινό κάθε φορά είναι διαφορετικό. Ομολογουμένως όμως, στην αρχή είναι ελαφρώς μουδιασμένο. Χρειάζεται μια μικρή παρότρυνση ώστε να αρχίσει να επικοινωνεί μαζί μας. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, η κατάσταση αλλάζει. Το κοινό γίνεται ένα με την ομάδα μας & ειδικά στο σημείο που σας ανέφερα όπου καθορίζει την εξέλιξη του έργου, βλέπουμε πως πια έχουμε συντονιστεί στο ίδιο μήκος κύματος.

Έχει τύχει, ακόμη & φίλοι μας να μην πιστεύουν πως δεν έχουμε κάτι προετοιμασμένο. Θα ήταν αδύνατο όμως να έχουμε προετοιμάσει κάτι, καθώς κάθε φορά τυχαίνει διαφορετικός συνδυασμός συνθηκών. & να θέλαμε να επαναλάβουμε κάποια παράσταση δε θα μπορούσαμε. & να προσπαθούσαμε να το κάνουμε, πάλι θα έβγαινε κάτι άλλο. Δια του λόγου το αληθές, μπορεί ο καθένας να το επιβεβαιώσει, με το να έρχεται κάθε Σάββατο στην παράστασή μας (γέλια).

1. Εσείς, μαζί με την κα Δημοπούλου, είστε στον συντονισμό της ομάδας. Δηλαδή, την ώρα που παίζετε, σκηνοθετείτε  κιόλας τους συναδέλφους σας; Πως λειτουργεί αυτή η συνθήκη;

Θα ήθελα πρωτίστως να αναφερθώ στην καλλιτεχνική μαμά αυτής της ομάδας, την Έλενα Μαμασούκα. Καθώς οι 5x4 ως ομάδα υπάρχουν σχεδόν μια δεκαετία, μπορούμε να πούμε πως η “oldgeneration” είμαστε εμείς οι 3 (η Έλενα, η Αναστασία Δημοπούλου & εγώ). Στην παρούσα φάση, η Έλενα έχει αναλάβει την καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης. Επιπλέον υπάρχει η “newgeneration” που αποτελείται από εξαίρετους συναδέλφους, απόφοιτοι ή τελειόφοιτοι της σχολής 92artsschool & τέλος, στο συντονισμό της ομάδας βρισκόμαστε η Αναστασία & εγώ. Ο συντονισμός αφορά στις πρόβες που κάναμε όλο τον προηγούμενο καιρό, στη δημιουργία μιας κοινής αισθητικής, στο να αναπτυχθούν κοινοί κώδικες επικοινωνίας & φυσικά, κατά τη διάρκεια της παράστασης, στο συντονισμό ορισμένων λεπτομερειών που αφορούν στην εξέλιξη των πραγμάτων επί σκηνής & πίσω από τη σκηνή.

1. Ποια είναι η διαδικασία προβών μιας ομάδας η οποία δεν προετοιμάζει  το ανέβασμα ενός έργου; Γιατί επιλέξατε το αυτοσχεδιαστικό θέατρο?

Ο αυτοσχεδιασμός είναι ένα ιδιαίτερο είδος θεάτρου. Υπάρχουν ειδικές ασκήσεις ώστε κάποιος ηθοποιός – ή & μη, να εξασκηθεί στον αυτοσχεδιασμό. Ασκήσεις που διδαχθήκαμε από τους δασκάλους μας, ασκήσεις που περιγράφονται σε πολλά βιβλία με θέμα τον αυτοσχεδιασμό & ασκήσεις που τις δημιουργήσαμε εμείς! Έτσι, ακολουθήσαμε μια συγκεκριμένη πορεία, η οποία όμως προσαρμοζόταν χρόνο με το χρόνο στις ανάγκες της ομάδας μας. Οι πρόβες για να έχουν αποτέλεσμα, επιβάλλεται να συνιστούν ένα προσωπικό ταξίδι, μια εξερεύνηση στα μονοπάτια της φαντασίας μας & είναι απαραίτητο να υπάρχει μια πυξίδα, ένας οδηγός ώστε να αναπτυχθεί όσο το δυνατόν η αίσθηση της αυθόρμητης γέννησης ιδεών, της δημιουργίας μιας σειράς στιγμών – σκηνών με τελικό προορισμό τη δημιουργία μιας παράστασης στο εδώ & τώρα.

Δυστυχώς, στη δυτική κοινωνία, όσο μεγαλώνουμε ηλικιακά, τόσο ελαττώνεται η φαντασία μας. Νομίζω αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος της συμμετοχής μας σε αυτή την ομάδα, η ανάγκη μας να ξαναγίνουμε για λίγο παιδιά, να «αναγκαστούμε» για 90 λεπτά να χρησιμοποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τη φαντασία μας. & εκτός αυτού, είναι μια πρόκληση για τον ηθοποιό να εκτεθεί τόσο ανεπανόρθωτα στη σκηνή, χωρίς να είναι υπό την προστασία ενός κειμένου & μιας σκηνοθεσίας.

1. Έχουμε ενημερωθεί ότι στις 12/11 θα κάνετε μια παράσταση για φιλανθρωπικό σκοπό. Μιλήστε μας σχετικά.

Αυτό αποτελεί μια πρωτοβουλία της Έλενας Μαμασούκα, η οποία έχοντας χάσει τη μητέρα της από καρκίνο, ήρθε σε επαφή με φορείς & συλλόγους οι οποίοι έχουν ως στόχο να διευκολύνουν τον αγώνα συνανθρώπων μας που δίνουν τη δική τους μάχη. Γνώρισε κάποια στιγμή & την κα Ματίνα Κυριάκου, μητέρα ενός υπέροχου αγοριού, του Αλέξανδρου, που δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας. Έτσι η Κα Ματίνα δημιούργησε το «σύλλογο γονέων, κηδεμόνων & φίλων παιδιών με νεοπλασματική & άλλη απειλητική για τη ζωή τους ασθένεια Θα ξαναβγεί ο ήλιος Αλέξανδρος».

Οπότε, έπειτα από προτροπή της Έλενας, με μεγάλη μας χαρά θα αφιερώσουμε αυτή την παράσταση στη μνήμη της μητέρας της & τα έσοδα θα διατεθούν στο σύλλογο του Αλέξανδρου με σκοπό να αγοραστούν βιβλία για τα παιδιά των ογκολογικών κλινικών.

1. Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον; 

Σίγουρα τα σχέδια μου συμπεριλαμβάνουν μια κοινή πορεία με τους 5x4, καθώς βρισκόμαστε μόνο στην αρχή με αυτή τη νέα σύνθεση & θεωρώ πως έχουμε πολλές καλλιτεχνικές ανησυχίες ακόμη.

Επιπλέον με τον βασικό πυρήνα των 5x4 (την Έλενα Μαμασούκα & την Αναστασία Δημοπούλου) βρίσκονται στα σκαριά κάποιες σκέψεις, οι οποίες ελπίζουμε πως στο μακρινό μέλλον θα υλοποιηθούν με κάποιο τρόπο.

Σε προσωπικό επίπεδο, θα συνεχίσω να συμμετέχω (ελπίζω) σε μεταγλωττίσεις, κάτι που αγαπώ πολύ & βρίσκομαι στην αρχή του.

Τέλος, υπάρχουν & κάποιες σκέψεις να ανέβει & ένα θεατρικό έργο σε δική μου σκηνοθεσία, αλλά … όλα αυτά είναι σχέδια. Ευελπιστώ πως κάποια στιγμή θα γίνουν & πράξη.

Εύχομαι ο καθένας μας να βρίσκει τρόπους να αναπτύσσει τη φαντασία του & να έρχεται σε επαφή με την παιδική του ηλικία καθημερινά.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >