Είδαμε την παράσταση Ερυθρό στο θέατρο ΠΚ

Ερυθρό είναι το κρασί με το βαρύ άρωμα που προκαλεί έντονες αισθήσεις και με το ράγισμα του γυαλιού μπορεί να προκαλέσει «λεκέδες » από αυτούς που δεν φεύγουν με τον καιρό , αλλά απορροφούνται και μένουν εκεί ! Να σου θυμίζουν το ποτήρι που έσπασε . Ίσως είναι το χρώμα στα γυναικεία χείλη που την κάνουν ελκυστική , ποθητή και αν κάποιος σβήσει το κραγιόν ; τα σημάδια στο πρόσωπο θα εξαλείφουν ποτέ ;

Το Ερυθρό είναι μια παράσταση με πολλαπλούς συμβολισμούς , μια παράσταση που σε καθηλώνει … Που σε όλη τη διάρκεια σε κρατάει σε εγρήγορση που κάθε λ έξη , κάθε έκφραση κάθε κίνηση του σώματος είναι ένα μήνυμα , μια πληροφορία μια μαχαιριά !

Ο Μάρκος είναι ένας άντρας με μια παιδική πληγωμένη καρδιά φυλακισμένος , δεμένος εγκλωβισμένος 19 χρόνια στο ίδρυμα . Μπαμπά … Μαμά …. η φωνή του αντιλαλεί στο κλειστό δωμάτιο …. Λέξεις που πονάνε … Λέξεις που ξυπνούν χιλιάδες αναμνήσεις …. Το μυαλό του κολλημένο εκεί !!! στην τελευταία μέρα πριν μπει στο νέο του σπίτι στο ίδρυμα εκεί που τον έστειλαν οι ίδιοι οι γονείς τους . Γονείς ; Γονείς ;; Δυο φιγούρες με τα δικά τους πάθη , λάθη τα δικά τους τραύματα που οι πληγές τους είναι ανοιχτές , αιμορραγούν και δημιουργούν νέες πληγές στο σώμα και την ψυχή του παιδιού τους …

Τα καθαρά ρούχα δεν καθαρίζουν την ψυχή … Η τέλεια εικόνα είναι μόνο μια εικόνα , μια στιγμή , τι κρύβεται πραγματικά πίσω από αυτή !

Το υπέροχο κείμενο του Παναγιώτη Μπραμπαγιάννη αγκάλιασε με σεβασμό ο ταλαντούχος Στέλλιος Καλαϊτζή και μας χάρισαν μια παράσταση με πολύ ενδιαφέρον και πολλαπλά μηνύματα για την ίδια την ζωή . Το δύσκολο έργο να ενσαρκώσει το Μάρκο έφερε εις πέρας με εξαιρετική επιτυχία ο Εύθυμης Γεωργόπουλος ( συγκλονιστικός πραγματικά ) και με δύο καθηλωτικούς γονείς τον Κωνσταντίνο Δανίκα και την Βιργινία Ταμπαροπούλου .