“Αρχή παραμυθιού, καλήν εσπέραν άρχοντες...”

Το “Δρακοδόντι” είναι ένα έμμετρο παραμύθι, βασισμένο στη δισκογραφία των Χαΐνηδων και σε χορογραφία της ομάδας “Κι όμως κινείται”. Πρόκειται για την ιστορία ενός νεαρού που υπόσχεται στην αγαπημένη του ένα δρακοδόντι. Αποφασίζει, λοιπόν, να το αναζητήσει, όταν τελικά ανακαλύπτει την εξωπραγματική αλήθεια, ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα ζει και κινείται πάνω στην πλάτη ενός δράκου, δίνοντας μία αίσθηση “me vs me”. Παράλληλα, στοιχεία από τα παραμύθια της Δύσης, ανατολίτικες κλίμακες και ακροβατικά που σου κόβουν την ανάσα, δίνοντας παράλληλα στους στίχους του Δημήτρη Αποστολάκη σωματική έκφραση και σχήμα, όλα έχουν την τιμητική τους στη σκηνή του θεάτρου Ροές.

Μέσα σε μια παραμυθένια ατμόσφαιρα, οι έξι χορευτές δίνουν ζωή στον δράκοντα που αποκτά υλική υπόσταση στη σκηνή μέσα από μια εναέρια σιδερένια κατασκευή, που παραπέμπει στο σκελετό του μυθικού τέρατος. Οι χορευτές, όντας σε πλήρη αλληλεξάρτηση αλλά και “σολάροντας” πολλές φορές πάνω στο κτήνος το ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας, δίνοντας στην εντύπωση ότι δεν είναι παρά ζωτικά κομμάτια του. Πράγματι, μέσα από μια χορογραφία, που στοχεύει να αναδείξει τη δύναμη του συναισθήματος μέσα από την πρωτόγονη, σωματική έκφραση του, η ομάδα καταφέρνει να δώσει την αίσθηση ότι ο δράκος πετάει στα σύννεφα, ελεύθερος, παντοδύναμος και άγριος, επιβεβαιώνοντας τους στίχους του δημιουργού με σχεδόν τελετουργική συνέπεια. Ανάμεσα στους χορευτές ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η σκηνοθέτιδα της παράστασης, Χριστίνα Σουγιουλτζή, η οποία ξεχύθηκε με επική δύναμη στη σκηνή και σαν φρενιασμένη μαινάδα “τιθάσευσε” το κτήνος, παίρνοντας και η ίδια λίγη από τη μορφή του. Ταυτόχρονα, ο θεατής της παράστασης θα νιώσει ότι βρίσκεται σε έναν συναυλιακό χώρο, αφού το συγκρότημα κυκλώνει την ομάδα, επιτελώντας ρόλο αφηγητή. Συγκεκριμένα, ο Δημήτρης Αποστολάκης με την βαριά, μπάσα φωνή του και το τελετουργικό, μακρόσυρτο ύφος του, μου θύμισε ένα είδος θεού ή προφήτη, αποκρυσταλλώνοντας το σχετικό μοτίβο Θεού -δημιουργού -συγγραφέα.

Από τα παραπάνω, γίνεται φανερό ότι το “Δρακοδόντι” των Χαΐνηδων είναι μια μουσικοχορευτική παράσταση, όπου ο Λόγος και η Μουσική, παίρνουν μορφή μέσα από το ανθρώπινο σώμα και τις άπειρες δυνατότητες του. Το πάντρεμα αυτό απεικονίζεται και στο μοιραίο φινάλε, όπου και το μυθικό τέρας ταυτίζεται με τον άνθρωπο. Πράγματι, πολλές φορές ο Λόγος δεν αρκεί για να αποτυπώσει την πληθώρα συναισθημάτων που υπάρχουν σε μια μουσική σύνθεση, είτε γιατί δεν έχουν βρεθεί οι λέξεις γι’ αυτά, είτε γιατί αυτές που υπάρχουν είναι πολύ φτωχές ή χοντροκομμένες για να αναδείξουν τις γκρίζες ζώνες που υπάρχουν σε αυτά. Η χορογραφία της ομάδας “Κι όμως κινείται” κουμπώνει σε αυτό ακριβώς το κενό, απομαγεύοντας το δράκο και δίνοντας ουσία σε κάτι που στο παρελθόν βρισκόταν στο περιθώριο, ήτοι το ανθρώπινο σώμα.

ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ (Ιάκχου 16, Γκάζι, 2103474312)

Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Αποστολάκης- Χαΐνηδες
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης

Σκηνοθεσία- Χορογραφία: Κι όμως κινείται- Σουγιουλτζή Χριστίνα
Φωτισμοί: Αθανασοπούλου Μαρία
Σκηνικός χώρος- κατασκευές: Camilo Bentancor
Κοστούμια: Αγγελική Μάνεση – Φανή Μουζάκη

το μουσικό σχήμα Χαΐνηδες:
Δημήτρης Αποστολάκης – λύρα, τραγούδι
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης– κιθάρα, τραγούδι
Peter Jacques– τρομπέτα, φλικόρνο, κλαρίνο, νέι
Τάκης Κανέλλος – τύμπανα
Σπυριδούλα Μπάκα – τραγούδι
Μιχάλης Νικόπουλος – λαούτο, μαντολίνο, μπουζούκι, τραγούδι
Γιάννης Νόνης – μπάσο

η ομάδα κι όμως κινείται:
Γεωργούλης Μάλκομ
Δαμόπουλος Νώντας
Μακατσώρης Χριστόφορος
Νούσκας -Βαρελάς Αλέξανδρος
Σουγιουλτζή Χριστίνα
Χαμηλοθώρη Λία

Παραστάσεις: Σάββατο και Κυριακή στις 21:00

Εισιτήρια: 15, 13 ευρώ