Είδαμε την παράσταση ο Λάμπρος στο θέατρο Χώρος.

Δραματοποιημένο θέατρο σκιών.

Το θέατρο «Χώρος», που λειτουργεί και ως σχολή, είναι ένα θέατρο που βρίσκεται απόκρημνο στην μέση του πουθενά στην οδό Πραβίου 6 στον Βοτανικό. Όταν μου ανετέθη να δω εκεί τον «Λάμπρο», αναβιώνοντας το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού, μου δημιουργήθηκαν αλλεπάλληλα ερωτήματα: Ήξερα ότι το έργο θα ήταν μονόλογος, ήξερα ότι θα κρατούσε μόνο μια ώρα και ήξερα ότι στην ουσία θα ήταν κουκλοθέατρο. Πως στήνει κανείς μια τέτοια παράσταση; απόρησα. Περίμενα να δω μπάρμπα-Μητούση ή μαριονέτες. Έκανα λάθος και στα δύο.
Μπαίνοντας στον χώρο, είδαμε στην σκηνή μια γυναίκα και έναν άνδρα να στέκονται εκείνος με μια λύρα μπροστά από κάτι που έμοιαζε με ηχητικός αναμικτής, σχεδόν όπως αυτός που χρησιμοποιούν οι DJ, ενώ εκείνη στεκόταν μπροστά από έναν προτζέκτορα για διαφάνειες και μια οθόνη και το μυαλό μου πήγε πίσω στο μάθημα βιολογίας στο σχολείο, όταν οι καθηγητές μας έδειχναν στις διαφάνειες τα μιτοχόνδρια και άλλους οργανισμούς που δεν έβλεπες με γυμνό μάτι. Που είναι το κουκλοθέατρο; σκέφτηκα. Που να φανταστώ ότι αυτό θα ΗΤΑΝ το κουκλοθέατρο;
Το ποίημα του Σολωμού μας διηγείται την ιστορία του Λάμπρου, ενός τυραννικού άνδρα, που επί δεκαπέντε έτη αφήνει αστεφάνωτη το ταίρι του, την Μαρία, μαζί με τον οποίαν κάνει τέσσερα παιδιά – τρεις γιους και μια κόρη – και τους στέλνει σε ορφανοτροφείο. Από εκεί και μετά ξεκινάει μια αλυσίδα γεγονότων που θα έχει τραγικές συνέπειες για όλους.
Χρησιμοποιώντας την καθαρεύουσα που μιλούσε και ο ίδιος ο Σολωμός, η μαγνητοσκοπημένη φωνή της Έλενας Μαυρίδου μας αφηγείται αυτό το ποίημα, ενώ με χειρουργική λεπτότητα η ίδια η αφηγήτρια χρησιμοποιεί δύο λαβίδες, τοποθετώντας πάνω στην επιφάνεια τις χάρτινες φιγούρες που δημιουργούνε ανθρώπους, ήλιους, βάρκες, στρατώνες, νεκροταφεία, πλεξούδες, σκαλοπάτια κτλ., ενώ ευρηματική ήταν και η χρήση του νερού και των χρωμάτων για να δημιουργηθεί η εντύπωση της θάλασσας. Μαζί με την μουσική και την βοήθεια στον ήχο από τον Γιώργο Μαυρίδη, μέσα στο πρώτο πεντάλεπτο έχει ήδη δημιουργηθεί μια τέτοια ατμόσφαιρα που ξεχνάς ότι οι φιγούρες που «παίζουν» είναι χάρτινες και όχι αληθινοί άνθρωποι. Πολλά, δυστυχώς, δεν μπορείς να γράψεις για ένα τέτοιο εγχείρημα, και ακόμα και την ώρα που γράφω αυτήν την στήλη μου λείπουνε οι λέξεις. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι είναι ένα έργο με μπόλικο συμβολισμό στις εικόνες και φτιαγμένο με απόλυτη πρωτοτυπία. Αντίθετα απ’ ότι συνηθίζω μετά τις παραστάσεις, αυτήν την φορά δεν φρόντισα να μάθω πόσος κόπος και χρόνος προετοιμασίας χρειάστηκε για να στηθεί αυτό το έργο, το σίγουρο όμως είναι ότι οι δημιουργοί δεν άφησαν τίποτε στην τύχη, φροντίζοντας ακόμα και μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Αν και το έργο στο σύνολό του σε αποζημιώνει και με το παραπάνω, και μόνο για την ιδέα του στησίματος συνιστώ να μην το χάσετε σε καμία περίπτωση!

Σύλληψη – Δραματουργία – Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Έλενα Μαυρίδου
Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής – Σχεδιασμός ήχου: Γιώργος Μαυρίδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Σχεδιασμός φιγούρων: Έλενα Μαυρίδου, Στάθης Μαρκόπουλος
Επιμέλεια φωτισμού – Φωτογραφίες: Περικλής Μαθιέλλης
Βοηθός σκηνοθέτιδος – Επιμέλεια κειμένων: Ιωάννα Πιταούλη
Οργάνωση παραγωγής: Δήμητρα Κούζα, Ιωάννα Πιταούλη
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ελεάννα Γεωργίου
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Γραφιστική επιμέλεια: Θάνος Κερμίτσης

Ήμερες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή – Σάββατο: 9 μ.μ., Κυριακή: 8 μ.μ.
Χώρος Θέατρο
Πραβίου 6, Βοτανικός
210 3426736