Είδαμε τη παράσταση Οι τρομεροί γονείς στο θέατρο RADAR.

Γράφει η Λένα Σάββα.

''Οι άνθρωποι αγαπούν αληθινά τους άλλους, όταν μπορούν να ζήσουν και χωρίς αυτούς.Διαφορετικά δημιουργούν σχέσεις παρασιτικές.''
ΤΡΥΦΩΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ Συντροφικότητα κι αποχωρισμός
εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

Στο θέατρο RADAR είδαμε ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΕΡΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ του Ζαν Κοκτώ και με όλη την ευθύνη που έχει κάποιος που γράφει ''κριτική'' για μια παράσταση, θέλω να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να βλέπουν οι γονείς τέτοια έργα.
Το έργο του Κοκτώ αναφέρεται στην οιδιπόδεια σχέση μητέρας-γιου. Όμως με έντονο και περιγραφικό τρόπο καταδεικνύει τις ευθύνες που έχει όλη η οικογένεια. Κάποιος είπε [δεν θυμάμαι ποιος] ότι όταν νοσεί ένα μέλος της οικογένειας, νοσεί όλη η οικογένεια. Η οικογενειακή παθογένεια έχει πολύ βαθιές ρίζες κι ο Κοκτώ είναι γλαφυρότατος στην αφήγησή του.
Το ζευγάρι της ιστορίας, με τα χρόνια αφέθηκε, δεν δούλεψε πάνω στη σχέση του με καθημερινή δουλειά όπως απαιτείται κι αποξενώθηκε. Από ποιον υποκαταστάθηκε ο ρόλος του συζύγου; Από το γιο. Στο συναισθηματικό κομμάτι η μητέρα τοποθέτησε το γιο της στη θέση του άντρα της. Ο σύζυγος παραιτήθηκε και τράβηξε το δικό του μοναχικό δρόμο [εξωσυζυγικές σχέσεις].
''Αφού κι εσύ τον απατάς με το γιο σου.Από τη μέρα που γεννήθηκε έχεις μάτια μόνο για το γιο σου. Ο Γιώργος έμεινε μόνος. Δεν πρέπει να σε ξαφνιάζει αν ζήτησε στοργή κάπου αλλού.''
Η αδελφή της μητέρας που ήταν κάποτε αρραβωνιαστικιά του συζύγου, ''θυσιάστηκε'' για την αδελφή της, εξακολουθεί να είναι ερωτευμένη μαζί του και διατηρεί υποσυνείδητη έχθρα για την αδελφή της που εκφράζεται μέσα από την κριτική που της ασκεί. Η σύζυγος είναι διαβητική. Τυχαίο; Η ζωή της είναι πικρή. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές μελέτες για τη σχέση του σώματος με τον ψυχισμό, μέσα από τις ασθένειες που δημιουργούνται.
Μέσα σε αυτό το δυστοπικό για την ψυχική υγεία περιβάλλον, ζει και μεγαλώνει ένα αγόρι. Με τι πρότυπα; Έναν πατέρα αδιάφορο κι απόντα, μια μητέρα γαντζωμένη ολοκληρωτικά πάνω του και μια θεία ελεγκτική. Το αγόρι όμως μεγαλώνει κι έρχεται στη ζωή του ο έρωτας. Μ' έναν παράδοξο τρόπο. Μέσα από ένα δρόμο που ρίχνει άπλετο φως στην μέχρι τώρα καλά ''τακτοποιημένη'' ζωή της οικογένειας.
Το έργο του Κοκτώ αγγίζει τα όρια του δράματος και ταυτόχρονα, μετατοπίζει το δράμα από την ιστορία, στα πρόσωπα. Έτσι μας φωνάζει ότι η μοίρα δεν έρχεται απέξω αλλά από τις δικές μας πράξεις κι επιλογές. [Στην ανατολική φιλοσοφία λέγεται κάρμα]. Αίτιο κι αποτέλεσμα. Και ο δυνατός αέρας που φυσάει ο έρωτας [αυτός ο μεγάλος επαναστάτης] στις ζωές των ηρώων, σηκώνει το χαλί και φανερώνει όλα όσα ήταν κρυμμένα από κάτω.
Η δυνατή αυτή παράσταση κοσμείται από δυνατές ερμηνείες που παραπέμπουν σε ζωή αληθινή κι όχι σε θέατρο. Φυσικές, απλές κι ανεπιτήδευτες σε κάνουν μέρος του έργου, συνεργό, σε βάζουν να ποθήσεις τη λύση σαν να πρόκειται για τη δική σου ζωή. Ή μήπως πρόκειται;
Αναστασία Παπαστάθη-μητέρα, Χρήστος Ευθυμίου- πατέρας, Μαρία Μαυροματάκη- Θεία, Αντώνης Καραθανασόπουλος-γιος, Ευδοκία Ασπρομάλλη-κοπέλα του γιου.
Θέλω να σταθώ λίγο στην Αναστασία Παπαστάθη και στην αστείρευτη δημιουργικότητά της. Δεν θα μιλήσω για το πλούσιο βιογραφικό της, όπως και των άλλων δύο ηθοποιών [Ευθυμίου, Μαυροματάκη], αλλά για το σύνολο της δουλειάς της σ' αυτή την παράσταση. Μετάφραση, σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία, σχεδιασμός φωτισμών. Η σκηνοθεσία της ισορροπεί αρμονικά ανάμεσα στο δράμα και την εξιστόρηση και σε κρατά σε εγρήγορση σε όλη τη διάρκεια. Άρτια και σφιχτοδεμένη σε καθοδηγεί να είσαι ταυτόχρονα στο δράμα και στην παρατήρησή του.
Η μουσική του Πάνου Φορτούνα πολύ αισθαντική, δίνει ακόμα μεγαλύτερο βάθος στα συναισθήματα. Στην παράσταση ακούγονται τα μουσικά κομμάτια 1.Εύας Φάμπα ''Νοσταλγία'' 2.Animated World kai 3. Astor Piazzolla ''Cafe 1930'' για φλάουτο και κιθάρα.
Η δύναμη του έρωτα θα καταφέρει να δώσει τη λύση και μέσα απ' αυτή την κάθαρση και τη λύτρωση;
ΟΙ ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΓΟΝΕΙΣ του Ζαν Κοκτώ μέσα από την εξαιρετική δουλειά της Αναστασίας Παπαστάθη κι ένα πολύ σημαντικό καστ ηθοποιών, είναι μια συγκλονιστική παράσταση κι ένα ηχηρότατο μήνυμα προς τους γονείς τωρινούς και μελλοντικούς. Είναι ένα σεντούκι θησαυρών που πρέπει να μοιραστούν σε όλους.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση - Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Αναστασία Παπαστάθη

Σκηνικά - Κοστούμια: Κυριακή Πανούτσου

Μουσική επιμέλεια: Πάνος Φορτούνας

Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Τσολάκης

Φωτισμοί: Αναστασία Παπαστάθη

Φωτογραφίες/video: Χάρης Γερμανίδης

Web Communication: Χρήστος Λουκόπουλος

Art work :Creatures

ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ

Χρήστος Ευθυμίου

Μαρία Μαυροματάκη

Αναστασία Παπαστάθη

Αντώνης Καραθανασόπουλος

Ευδοκία Ασπρομάλλη

Κάθε Σάββατο 21:00 & Κυριακή 19:00
ΠΡΟΣΦΟΡΑ 10 ευρώ για τις πρώτες παραστάσεις 8,9,15,16,22,23 Οκτωβρίου 2022

Θα πραγματοποιηθεί ανοιχτός διάλογος με το κοινό τις Κυριακές 30/10, 27/11, 11/12 μετά την παράσταση με θέματα που προκύπτουν από το έργο.Την συζήτηση συντονίζει η Θεραπεία Στάμου-Μαζαράκη: Ψυχολόγος - Σωματική - Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια - Οικογενειακή σύμβουλος και trainer - μέλος του ECP.
Στις παραστάσεις που ακολουθεί o ανοιχτός διάλογος δεν ισχύουν τα εκπτωτικά εισιτήρια.

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα

ΕΝΑΡΞΗ: Από 8 Οκτωβρίου 2022

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Κάθε Σάββατο στις 21:00
και Κυριακή στις 19:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος: 15 ευρώ
Φοιτητές / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ) / άνω των 65: 12 ευρώ
Ειδικές τιμές σε ομαδικά εισιτήρια 10 ατόμων και άνω

Προπώληση εισιτηρίων στο Ταμείο του Θεάτρου: 210 9769294 και στο viva.gr

Θέατρο Radar

Πλ. Αγίου Ιωάννη & Πυθέου 93, Τ.Κ. 11744, Νέος Κόσμος, Αθήνα (50 μέτρα από το Σταθμό Μετρό “Άγιος Ιωάννης”) | 210.97.69.294