Σ' ένα από τα πιο φιλοσοφικά κείμενα της πολυγραφότατης ζωής του, ο Thomas Bernhard καταφέρνει ξανά -ίσως καλύτερα και πιο μαεστρικά από κάθε άλλη φορά- να εισχωρήσει στα πιο ανήλιαγα σπήλαια της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, σατιρίζοντας τις πιο καθημερινές πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Στο «Βαδίζοντας», σαφώς επηρεασμένος από την αρχαιοελληνική φιλοσοφική αντίληψη του περιπάτου και της στωικής σκέψης, σκιαγραφεί με αδιόρατο χιούμορ και σαρκασμό την παράνοια και τις επιπτώσεις της στον ανθρώπινο νου μέσα από τον περίπατο και τον διάλογο, αλλά κι από το απύθμενο πηγάδι της μνήμης απ' το οποίο, όπως κάθε μεγάλος συγγραφέας και στοχαστής, αλιεύει τον κορμό της προσωπικότητας και του συναισθηματικού κόσμου όχι μόνο του ιδίου, αλλά και ολάκερου του κόσμου.

Με σύμμαχο πάντα τον βορειοευρωπαϊκό του κυνισμό και με θεμέλιο λίθο το παράλογο και τις αρετές του, παρασέρνει τον αναγνώστη ή/και τον θεατή σε μια ασυγκράτητη σκεπτικιστική δίνη για να τον ξεβράσει ύστερα σε ακτές οικείες και ταυτόχρονα ξένες – έχει την διάθεση να ανακαλύψει ξανά τον κόσμο γύρω του με άλλα μάτια.

Η θεατρική ομάδα Transantlantic Group αφουγκράζεται και ανασυνθέτει τον πολυμορφικό και πολυεπίπεδο χαρακτήρα των γραπτών του Bernhard και δημιουργεί στην σκηνή του Θεάτρου Δίπυλον ένα μεθυστικό ηχοτοπίο με αφετηρία την αποδόμηση των σωματικών κινήσεων, το ξεχαρβάλωμα των χορδών της συνηθισμένης ανθρώπινης κινητικής συμπεριφοράς, τον κυματισμό και την διονυσιακή αντίληψη του χορού, το πάντρεμα της ειρωνείας και του σαρκασμού του λόγου με την αλλεπάλληλη συστολή-διαστολή του σώματος και της συμπαντικής του διάστασης. Με μια προσομοίωση εντροπίας και οργανωμένου χάους, επιχειρεί όχι απλώς να αφηγηθεί μιαν ιστορία και να υπογραμμίσει τα μηνύματά της, αλλά να την αναγνώσει ξανά, πιο βαθιά και στοχαστικά, να νιώσει τον παλμό και τις παύσεις της, να βρει τον άρρυθμο ρυθμό της πίσω από τις λέξεις της, να καταβυθιστεί ολοκληρωτικά στις πτυχές του παραλογισμού της.

Μέσα από τον αφηγηματικό αυτό διάλογο, εκμαιεύει τον αντίλαλο που ο συγγραφέας του έχει επιμελώς στρώσει σε σημεία τόσο απροκάλυπτα φανερά, ώστε να περνούν απαρατήρητα από κάποιον ανυποψίαστο δέκτη. Η μη γραμμική αφήγηση, οι επαναλήψεις (κύριο χαρακτηριστικό του Γερμανού συγγραφέα), οι σκέψεις που παρεισφρέουν σε ανύποπτους χρόνους, οι εναλλαγές γελοίου και σοβαρού, ιλαρού και τραγικού, οι ανάλογες με τις κινήσεις μεταπηδήσεις από το παρελθόν στο παρόν και αντιστρόφως, ο ανεξιχνίαστος συναισθηματισμός των ηρώων, το μόνιμο ειρωνικό μειδίαμα στην σκιά κάθε συλλαβής και κάθε εισπνοής και εκπνοής του έργου. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά που μπορούν να καταγραφούν της μικρής σε διάρκειας, καθηλωτικής όμως παράστασης που έξοχα έχει επιμεληθεί η Αλεξάνδρα Καζάζου σκηνοθετικά και ο Karol Jarek δραματουργικά, θέτοντας υψηλούς στόχους και πετυχαίνοντάς τους με πολύ κόπο, αλλά και έχοντας μια εξαίρετη ομάδα, πλούσια σε ταλέντο και καλλιτεχνική ενσυναίσθηση για να ανταποκριθεί.

Το υπέροχο αυτό group αποτελείται από τους μαγευτικούς και γενναίους Βασίλη Μπούτσικο που διαθέτει απαράμιλλη φινέτσα και σφρίγος, Σπύρο Δέτσικα με απίθανες ξεκαρδιστικές εκφράσεις προσώπου, Νάντια Μπαϊμπά με πλούσιο κινησιολογικό και υποκριτικό σθένος, Rafal Habel που οι μουσικοί του πειραματισμοί και οι ιαματικές φωνητικές του ικανότητες ντύνουν θαυματουργά το έργο, Βασίλη Τρυφουλτσάνη με πάντα ζωντανή την έντονη υποκριτική του δεξιοτεχνία, Σταύρο Ζαφείρη με την άσβεστη καθηλωτική του αφηγηματική έκρηξη σ' έναν σπουδαίο μονόλογο.

Τα βίντεο του Γιώργου Γούση δίνουν μια ενδιαφέρουσα νότα στο εγχείρημα αυτό, όμως αντίθετα ο φωτιστικός σχεδιασμός, αδικεί σε μεγάλο βαθμό την παράσταση και το στοίχημά της και δεν αναδεικνύει καθόλου τον κατανυκτικό χαρακτήρα του έργου, ενώ απομακρύνει τον θεατή από το κεντρικό του βάρος.

Ωστόσο, το «Βαδίζοντας» του Thomas Bernhard από την ομάδα Transantlantic, την Αλεξάνδρα Καζάζου και τον Karol Jarek, αξίζει και με το παραπάνω τα εύσημα και την παρακολούθηση, ενώ ενδείκνυται και η πλήρης παράδοση του θεατή σε όσα συμβαίνουν στη σκηνή, αλλά και μέσα του - κατά την διάρκεια της παράστασης και μετά το τέλος της.

Ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Δίπυλον μέχρι τις 20 Μαΐου.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Αλεξάνδρα Καζάζου Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος Δραματουργία: Karol Jarek Σχεδιασμός φωτισμού: Karol Jarek Β. Σκηνοθέτη: Αρετή Πετροπούλου Κατασκευή σκηνικού: Βασίλης Χατζόπουλος Σχεδιασμός βίντεο: Γιώργος Γούσης Υπέυθυνη επικοινωνίας: Ευαγγελία Σκρόμπολα

Ηθοποιοί (αλφαβητικά) Σπύρος Δέτσικας Rafal Habel Νάντια Μπαϊμπά Βασίλης Μπούτσικος Βασίλης Τρυφουλτσάνης Σταύρος Ζαφείρης

Εισιτήρια: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-dipylon-vadizontas/?lang=el