Συνέντευξη της Όλγας Ποζέλη, στο θεατρο.gr με αφορμή την παράσταση Confess/Εξομολογηθείτε στο 1927 art space.
Συνέντευξη της Όλγας Ποζέλη, στο θεατρο.gr με αφορμή την παράσταση Confess/Εξομολογηθείτε στο 1927 art space.
Συνάντησα την Όλγα Ποζέλη, ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, σε έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο στην γκαλερί 1927 art space (Κυψέλης 35, Αθήνα 113 61). Κάναμε μια πολυδιάστατη συζήτηση, μιλήσαμε για το θέατρο, τις τέχνες και την νέα παράσταση CONFESS/ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ που σκηνοθετεί και συμμετέχει και ως ηθοποιός. 5 ηθοποιοί έχουν ετοιμάσει μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση-perfomance που αξίζει σίγουρα να παρακολουθήσετε. Η παράσταση περιλαμβάνει στοιχεία που προκύπτουν άλλοτε συνειδητά κι άλλοτε ασυνείδητα, άλλοτε με στοιχεία λεκτικά κι άλλοτε με μη-λεκτικά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φύγετε έχοντας πάρει κάτι όμορφο μαζί σας.
1) Καλησπέρα σας κυρία Ποζέλη, και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.
α) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Πως προέκυψε το θέατρο στην ζωή σας;
Ξεκίνησα ως ηθοποιός. Στα 14 θυμάμαι είδα μια παράσταση στο ΚΘΒΕ, η οποία είχε θεατές και ηθοποιούς μαζί στην σκηνή. Αυτή η εγγύτητα με γοήτευσε. Ανακοίνωσα στους γονείς μου τότε ότι θα γίνω ηθοποιός και ποτέ δεν αμφισβήτησα αυτήν την απόφαση. Το μικρόβιο της σκηνοθεσίας με βρήκε αργότερα, στις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Λονδίνο. Τώρα πια οι δύο μου ιδιότητες, της ηθοποιού και της σκηνοθέτη, έχουν γίνει στο μυαλό μου ένα. Ίδρυσα την ομάδα στα τέλη του 1999 και στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο το να είμαι και μέσα στην δουλειά και να έχω ένα τρίτο μάτι απ’ έξω, αλλά με το πέρασμα του χρόνου έμαθα να εμπιστεύομαι το ένστικτο μου και τους συνεργάτες μου. Η διαδικασία δημιουργίας μιας παράσταση είναι άλλωστε μια ολιστική εμπειρία.
β) Θα μας πείτε 5 πράγματα για τον εαυτό σας, που ξέρουν κυρίως οι πολύ αγαπημένοι σας;
Αγαπώ το τραγούδι και από πέρσυ έχω μιαν υπέροχη δασκάλα, την Λιουντμίλα Μπονταρένκο. Αγαπώ τον χορό και δυστυχώς, λόγω κορονοιού, έχω πολύ καιρό να χορέψω... Αγαπώ ακόμη τα πράγματα, τα οποία φέρουν μια ιστορία – το σπίτι μου είναι γεμάτο από αγαπημένα αντικείμενα!
2) α) Θα θέλατε να μας συστήσετε την ομάδα Θεάτρου σας την Νοητή Γραμμή; Πώς δημιουργήθηκε και από ποιους αποτελείται;
Η ΝΟΗΤΗ ΓΡΑΜΜΗ δημιουργήθηκε το 2000. Μόνιμος συνεργάτης μου σ’ αυτό το ταξίδι είναι ο αρχιτέκτονας και εικαστικός Κωστής Δάβαρης, ο οποίος έχει σκηνογραφήσει όλες μας τις παραστάσεις. Στόχος μας είναι να επικοινωνήσουμε ιδέες και συναισθήματα με ειλικρίνεια και αμεσότητα. Να καταργήσουμε τα όρια ανάμεσα στο θέατρο, το χορό και την προσωπική έκφραση και να προτείνουμε νέους τρόπους επικοινωνίας που να απευθύνονται και να αγγίζουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.
Ο κόσμος μας, κάθε μέρα και περισσότερο, μας οδηγεί σε μια ζωή που μοναδικός της στόχος είναι η «καλοπέραση». Σ’ αυτήν την «καλοπέραση» δεν χωράει η διαφωνία, ο πόνος, η δυσκολία. Πως μπορούμε όμως να προχωρήσουμε χωρίς αυτά; Εμείς παρατηρούμε αυτόν τον κόσμο και προσπαθούμε να τον καταλάβουμε και να τον αποκωδικοποιήσουμε με μέσο έκφρασης το θέατρο. Νοιώθουμε ότι πρέπει να ταρακουνήσουμε - και να ενοχλήσουμε ίσως. Πιστεύοντας ότι αυτό θα οδηγήσει στον προβληματισμό και την δράση. Για να τα καταφέρουμε χρειάστηκε και χρειάζεται να παίρνουμε ρίσκα - να μην φοβόμαστε το διαφορετικό, γιατί η διαφορετικότητα είναι αυτή που κάνει την τέχνη να επιβιώνει και να αναπτύσσεται. Πιστεύουμε ότι η ειλικρίνεια και η αφοσίωση αργά ή γρήγορα βρίσκει αποδέκτες και ενώνει όλους εμάς, καλλιτέχνες και κοινό, στον αγώνα μας να καταλάβουμε τα γιατί και να δώσουμε νόημα στη ζωή μας.
β) Φέτος σκηνοθετείτε και συμμετέχετε στην παράσταση Confess/Εξομολογηθείτε : Μια ιδιαίτερη θεατρική παράσταση στο 1927 art space. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το πώς δημιουργήθηκε αυτή η παράσταση;
Αφετηρία μας ήταν να ερευνήσουμε την σχέση ανάμεσα στον performer και τον ρόλο. Εστιάσαμε στην αμεσότητα της στιγμής και στην συνέχεια της διαδικασίας. Η παρτιτούρα γράφεται από τον performer, μέσα από τον performer. Είναι ο ίδιος το υλικό του..... Το θέατρο δεν είναι μία τέχνη που αποσυνδέεται από τους δημιουργούς της, τη στιγμή της ολοκλήρωσής της. Δεν γίνεται να εκθέσεις μία παράσταση αν την ίδια στιγμή δεν εκθέσεις τους δημιουργούς της. Με αυτήν την σκέψη ως βάση, δουλέψαμε προς την κατεύθυνση της αμεσότητας, του «εδώ και τώρα», προς την κατεύθυνση του «εαυτού». Ο στόχος δεν ήταν ο ηθοποιός να «μπει μέσα» ή να χάσει τον εαυτό του μέσα στον ρόλο, αλλά να δημιουργήσει μία σχέση ανάμεσα στον εαυτό του και στον ρόλο, άμεσα αντιληπτή από το κοινό.
3) α)Σε τι κοινό απευθύνεται η συγκεκριμένη παράσταση;
Απευθύνεται σε όλους τους ενήλικες, κάθε ηλικίας. Απευθύνεται σ’ εκείνους που η θέα του ηθοποιού μέσα σ’ ένα δωμάτιο, με ελάχιστα αντικείμενα, τον κάνει να νοιώθει οικεία. Στην performance μας, θα υπάρχουν πολύ λιγότερα πράγματα ανάμεσα σε εκείνον και τον ηθοποιό και θα τον δουν ως αυτόν που είναι – όχι ως έναν μάγο-performer, αλλά ως έναν άνθρωπο από τον οποίο η παράσταση πηγάζει...
β) Τι είναι το devised theatre;
Το θέατρο της επινόησης δεν αποτελεί ένα αυτοτελές κίνημα ή ένα σαφές θεατρικό είδος και γι’ αυτό δεν είναι εύκολο να μπει κανείς, μελετώντας το, σε λεπτομερείς ιστορικές αναλύσεις ούτε σε μια ευδιάκριτη καταγραφή της πληθώρας των επιρροών του και της ποικιλίας των πρακτικών του. Η προσπάθεια να καταγράψει κανείς ιστορικά την πορεία της τέχνης της επινόησης μέχρι την στιγμή που ο όρος «θέατρο της επινόησης» καταχωρήθηκε επίσημα στα θεατρικά λεξικά, τα curriculum των τμημάτων θεατρικών σπουδών των πανεπιστημίων και τις συνειδήσεις των θεατών, θα κατέληγε αναπόφευκτα σε μια ελλιπή αναφορά σε μεμονωμένους καλλιτέχνες και παραγωγές σκορπισμένες χρονικά στο εύρος τεσσάρων δεκαετιών.
Η διαδικασία της επινόησης στο θέατρο είναι μια διαδικασία, στην οποία μία ομάδα ανθρώπων ξεκινά να δημιουργεί από το μηδέν, χωρίς προϋπάρχον θεατρικό κείμενο. Αρχικά είναι μια ιδέα, κάτι που «καίει» τους συμμετέχοντες, κάτι για το οποίο θέλουν να μιλήσουν.
Και μετά ακολουθεί μια πορεία έρευνας και ανακάλυψης!
4) Σας έχει μείνει κάποια φράση ή στιγμιότυπο από την παράσταση;
«Δεν Δύναμαι», μια ατάκα από το κείμενο του Σάκη του Σερέφα.
5) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη;
Αγαπημένο βιβλίο, αυτήν την εποχή είναι το Στην Γη είμαστε Πρόσκαιρα Υπέροχοι του Vuong Ocean. Αγαπημένο τραγούδι το Empty Chairs At Empty Tables από το musical Les Miserables. Κι αγαπημένο σημείο στην πόλη το καφέ του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης.
6) Πέρα από την παράσταση αυτή, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή σεζόν;
Η σεζόν τώρα ολοκληρώνεται. Πιστεύουμε πως η επόμενη χρονιά για μας θα είναι μια χρονιά επαναλήψεων. Η κωμωδία ΟΙ ΦΑΡΣΕΣ, που παίχτηκαν για λίγο στις αρχές του φθινοπώρου σε γεμάτο θέατρο, θα επανέλθουν. Όπως ελπίζουμε να επανέλθει και το CONFESS. Ίδωμεν!
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.