Το Plasmata 3: We’ve met before, haven’t we? αποτελεί την νέα δημόσια έκθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, με στόχο τη συμφιλίωση του αναλογικού με του ψηφιακού,συνιστώντας, παράλληλα, μια γιορτή στο δημόσιο χώρο και μια υπενθύμιση για τις χρήσεις που αυτός μπορεί να έχει. Μετά την προσγείωσή τους στα Γιάννενα το 2023, τα Plasmata επιστρέφουν, για ακόμα μια φορά, στο Πεδίον του Άρεως, όπου και γεννήθηκαν το 2022, μετά την περίοδο της πανδημίας και αφού οι χώροι πρασίνου και ο δημόσιος χώρος είχε αποκτήσει, πλέον, για όλους μας άλλη σημασία: ένας τρόπος να συνυπάρχουμε και να διασκεδάζουμε, χωρίς να εμπεριέχεται σε αυτόν, απαραίτητα, το στοιχείο της κατανάλωσης. Όπως αναφέρει, δε, και η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια της Στέγης, τα Plásmata είναι μια «γιορτή του δικαιώματος στην τεμπελιά και την απραξία, της ανακουφιστικής δύναμης της συνύπαρξης».

Κατά την περιήγησή μας στο αλλόκοτο σύμπαν των 25 καλλιτεχνών που συμμετέχουν στην έκθεση, ελληνικής και διεθνούς καταγωγής και φήμης, νιώσαμε ξανά την έξαψη της εξερεύνησης, μιλήσαμε για τους χώρους πρασίνου, την μαγεία της σύμπραξης των ανθρώπων μέσα στις γειτονιές τους και απολαύσαμε έργα τέχνης υψηλού επιπέδου, διασκορπισμένα σε κάθε μονοπάτι –παρτέρι –δίοδο του πάρκου, τα οποία κατατάξαμε σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες: i) ψευδοαρχαιολογία, ii) αλλόκοτα ζώα, iii) πνευματισμός –ανιμισμός. Τα μέσα, δε, που χρησιμοποιούνται είναι κάθε είδους: φαγητό, ραδιοφωνικές εκπομπές, ομιλίες, προβολές ταινιών, installations, performances, γλυπτική, ψηφιακές νυχτερίδες που πετούν γύρω σου, δίνοντας νέα οπτική στο πάρκο, γυάλινα γλυπτά που φωτίζονται, όταν φιλιέσαι ή κρατάς το χέρι του διπλανού σου, ήχοι της φύσης, όλα δημιουργούν ένα μαγικό τοπίο στην καρδιά της πόλης.

Προσωπικά, δε, ξεχώρισα τη σύνθεση των The Callas (Λάκης & Άρης Ιωνάς) και ειδικότερα το Punkthenon (2022), με το οποίο μας προσκαλούν να απολαύσουμε ειρωνικά το αιώνιο ελληνικό καλοκαίρι ξαπλωμένοι σε σεζλόνγκ πάνω σε έναν μικρό λόφο, ατενίζοντας τον σουρεαλιστικό Παρθενώνα τους, σε μια παγωμένη έκρηξη φτιαγμένη από τα μάρμαρα των πεζοδρομίων του κέντρου της Αθήνας, ως μια πανκ αρχαιολογία του τώρα. Τόσο, δε, το Punkthenon, όσο και οι άλλες δημιουργίες των καλλιτεχνών είναι φτιαγμένες, ώστε να μπορούν να αξιοποιηθούν από τους περιπατητές του πάρκου, οι οποίοι μπορούν να απολαύσουν την έκθεση πίνοντας το ποτό τους και τρώγοντας φαγητό των κατοίκων των γειτονιών γύρω από το πάρκο, ακούγοντας dj set του stegi.radio. Επιπλέον, ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου απέκτησε και η σύνθεση του Moritz Simon Geist  Hard Times – Soft Sounds (2021), ο οποίος αξιοποιεί τα υδάτινα σημεια του πάρκου, φτιάχνοντας  μια ονειρική διαδρομή με τα χακαρισμένα κοχύλια του σαν αντήχηση ενός κόσμου που συνειδητά επιβραδύνει. Κατά τον ίδιο τρόπο, η Noemi Iglesias Barrios με το The Falling City (2025) αναρωτιέται πόση τρυφερότητα μπορεί να αντέξει μια πόλη και συνθέτει ένα μνημείο αγάπης, γεμάτο γυάλινα γλυπτά που φωτίζονται ανάλογα με το εάν οι επισκέπτες πιάνονται χέρι χέρι, αγκαλιάζονται ή φιλιούνται.

Με άλλα λόγια, η έκθεση Plasmata 3 συνιστά, στο σύνολό της, μια περιπατητική performance, με την οποία επιτυγχάνεται η επανοηματοδότηση ενός δημόσιου χώρου, μέσα από την πληθώρα δράσεων και καλλιτεχνικών προσεγγίσεων, άναρχα τοποθετημένων μέσα στο πάρκο του Πεδίου του Άρεως, επιδιώκοντας τον εκδημοκρατισμό του. Σημειωτέον, ότι την περιήγησή σας μπορεί να διευκολύνει η εφαρμογή Plasmata 3 app, η οποία μπορεί να γίνει ο προσωπικός σας ξεναγός στην έκθεση, μέσα από μία ηχητική ξενάγηση, υπό την καθοδήγηση της φωνής της Μαρίας Ναυπλιώτου. Η έκθεση, δε, θα υπάρχει εντός του πάρκου και θα είναι προσβάσιμη στο κοινό έως και τις 15 Ιουνίου 2025.

Συγκεκριμένα, στην έκθεση συμμετέχουν:
O Ανδρέας Αγγελιδάκης με την Αναρχαιολογική Αναπαράσταση (2025) φαντάζεται κίονες που μπορείς δίπλα τους να ξαποστάσεις, σε ένα ξέφωτο που δεν έχεις προσέξει ποτέ πριν, προτείνοντας μια αντιεραρχική queer αρχαιολογία.

Ο Andreas Wannerstedt με το Focus! (2024) σχολιάζει χιουμοριστικά την εμμονή μας να διαχωρίζουμε το αληθινό και το ψεύτικο, αλλά και το μάταιο της αντίστασης στις επιθυμίες μας, εκκινώντας από μια χρωματιστή προτομή του στωικού φιλοσόφου Χρύσιππου.

Οι The Callas (Λάκης & Άρης Ιωνάς) με το Beware of the Dogs (2001), απεκδύονται τον ανθρώπινο εαυτό τους διακωμωδώντας την αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων και ζώων αλλά και μεταξύ των ίδιων των ανθρώπων.

Η Ναταλία Μαντά με το Mother (2023) μας φανερώνει ένα γλυπτό μιας μητέρας θεάς, που θα μπορούσε να έχει τώρα μόλις ανακαλυφθεί σε κάποια ανασκαφή αλλά και να έχει πέσει από κάποιον ιπτάμενο δίσκο, σαν μια αρχαιολογία του μέλλοντος, έτοιμη να κυοφορήσει και να χυμήξει ταυτόχρονα.

Οι Joana Hadjithomas & Khalil Joreige με το Where Is My Mind? (2020), εμπνευσμένοι από τον Σεφέρη, μας ψιθυρίζουν ιστορίες αιώνων μέσα από μια ατελείωτη παρέλαση ακέφαλων και ασώματων ελληνιστικών αγαλμάτων και ψηφιακών στοιχείων, σε μια τελετή για την απώλεια, τη μνήμη και την ελευθερία.

Η Έφη Γούση με το Tectonic Riders (2025) υφαίνει μια τελετή αναγέννησης σε ένα μεταποκαλυπτικό τοπίο, με νεαρά κορίτσια σαν άλλες αμαζόνες και τη μηχανή ως το γονιμοποιό στοιχείο να αναβιώνουν το τελετουργικό των ταυροκαθαψίων, ως φορείς ζωής και φλόγας.

O Αίας Κόκκαλης με το Ares Awakening (2025), μέσα από ένα μαγικό βίντεο συνθετικών πλασμάτων που διακόπτεται αναπάντεχα από μια αμήχανη πραγματικότητα δελτίων ειδήσεων, αναρωτιέται σχετικά με τα όρια της ανεκτικότητάς μας για το «άλλο», είτε πρόκειται για τα «χαμένα» πλάσματα του Πεδίου του Άρεως είτε για ανθρώπους και πλάσματα που ζουν δίπλα μας.

Οι Jiabao Li, Matt McCorkle & Botao ‘Amber’ Hu με το EchoVision (2024) μας καλούν να αγκαλιάσουμε το σκοτάδι και να γίνουμε νυχτερίδες που φωνάζουν, τραγουδούν ή απλά μιλούν, με μια εφαρμογή εκτεταμένης πραγματικότητας.

Ο Μανούσος Μανουσάκης με τoυς Γείτονες (2025) μας κάνει να αγαπήσουμε πλάσματα που γεννήθηκαν από μελάνι πάνω σε χαρτί και τώρα ζουν στο πάρκο μεταξύ του πραγματικού και του φανταστικού.

Ο Robert Wilson με το Kool, Snowy Owl (Horizontal Blue) (2006) ακουμπά πάνω σε ένα δέντρο μια κουκουβάγια που δεν γνωρίζει το όριο ανάμεσα σε νύχτα και μέρα και μας καλεί να παρατηρήσουμε προσεκτικά τον κύκλο της ζωής, συμβολίζοντας την ανακύκλωση του χρόνου και της ύπαρξής μας.

Η Τζάνις Ράφα με το Love me. Lick me. Forgive me. (2023–2024) ξεδιπλώνει τις σχέσεις εξουσίας και φροντίδας, αγάπης και εξαπάτησης, μέσα από τα μάτια ενός ζώου.

Ο Ziad Antar με το Tokyo Tonight (2004) στήνει ένα παιχνιδιάρικο παράδοξο με πρόβατα και βοσκούς που θα μπορούσαν, με την ίδια φυσικότητα, να βρίσκονται στο Τόκιο ή στο Πεδίον του Άρεως, ενώ με το Metronome (2024) μετρά τον ρυθμό και τον κύκλο της ζωής και της απώλειας.

Ο DIONYSIOS με το Meditation on Time (2022–2025) τοποθετεί σε ένα παρτέρι ένα αγροτικό φορτηγάκι με τη χαρακτηριστική καρότσα, τόσο οικείο και τόσο ανοίκειο στον χώρο ενός πάρκου, ως μνημείο για το ιερό και το ανίερο, το καθημερινό και το θείο.

Οι John Fitzgerald & Godfrey Reggio κάνουν μια στάση στην Αθήνα, αμέσως μετά τη συμμετοχή τους στο διαγωνιστικό τμήμα Immersive του Φεστιβάλ των Καννών, με το The Vivid Unknown: CloudQatsi (2025) και τοποθετούν σε μια ιδιότυπη σπηλιά μια βιντεοεγκατάσταση για τον πλανήτη που χάνεται, την τεχνολογία που κυριαρχεί και τη ζωή εκτός ισορροπίας.

Ο William Kentridge με το Shadow Procession (1999) πλάθει έναν αλλιώτικο Καραγκιόζη, οδηγώντας μια πομπή από σκιές και φιγούρες που παρελαύνουν –από εργάτες έως βασιλιάδες και από εκτοπισμένους έως μπάντες με πνευστά– ως μια ονειρική παρέλαση, που δεν καταλήγει κάπου ούτε τελειώνει ποτέ.

Οι Kalos&Klio με το The Keeper of the Garden (2025) ενσαρκώνουν το πνεύμα του πάρκου, με έναν ψηφιακό σαμάνο-τοτέμ που φέρει σύμβολα ενότητας και αφθονίας και μας καλεί να φυτέψουμε σπόρους ειρήνης και να γίνουμε οι φύλακες του Πεδίου των πολλαπλών κοινοτήτων.

Η Μαρία Μαυροπούλου με το The Sleight of the Machine (2025) μας εισάγει στον κόσμο ενός ταχυδακτυλουργού, τον οποίο παρακολουθούμε όχι απλώς ως θεατές, αλλά ως συνεργοί στην εξαπάτηση που απολαμβάνουμε με πλήρη συνείδηση και ευχαρίστηση.

Η Martyna Marciniak με το Anatomy of Non-Fact. Chapter 1: AI Hyperrealism (2024) μας συστήνει έναν ψεύτικο Πάπα με μπουφάν Balenciaga, αποκωδικοποιώντας την κατασκευή εικόνων μέσα από την τεχνητή νοημοσύνη και, μέσα από αυτήν, τη διαρκή μας ταλάντευση ανάμεσα στο πραγματικό και το κατασκευασμένο.

Η Κατερίνα Κομιανού με τα Κειμήλια (2024–2025) εξερευνά με φιλμάκια Super 8 την αστική τοπογραφία της Αθήνας το σούρουπο, εμπνεόμενη από την ποίηση της Κατερίνας Γώγου και εστιάζοντας σε τόπους και μορφές λίγο πριν να χαθούν ή να ξεχαστούν.

Ο Pierre-Christophe Gam με το The Sanctuary of Dreams (2025) στήνει έναν ναό από φως και σιωπή για να οραματιστούμε, με τη βοήθεια ενός περφόρμερ που θα καθοδηγεί το ταξίδι μας, τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να τρώμε, να παίζουμε, να ονειρευόμαστε, να προσευχόμαστε και να αγαπάμε σε ένα ιδανικό μέλλον.

Η Yoann Bourgeois Art Company με το Approach 17. Opening (2023) υφαίνει μια ψευδαίσθηση, τοποθετώντας μια λευκή σκάλα που δεν οδηγεί πουθενά και πάνω της ανεβάζει έναν άνδρα – μια φιγούρα ακούραστη, που μοιάζει να παλεύει αέναα να φτάσει κάπου• ίχνος μιας ύπαρξης που δεν έπαψε ποτέ να ανεβαίνει, να επιμένει, να ελπίζει, αλλά ταυτόχρονα ποτέ δεν μπορείς να πεις εάν βρίσκεται στο σημείο της πτώσης ή της ανόδου.

Plásmata 3: Το πρόγραμμα του stegi.radio στο Ίδρυμα Ωνάση

Τρίτη 27 Μαΐου
19:00 – 21:00 | Foteini Korre
21:00 – 23:00 | Κωστής (Black Athena)

Τετάρτη 28 Μαΐου
19:00 – 20:00 | Socrates Antypas
20:00 – 21:00 | io
21:00 – 22:00 | Fonoptikon (DJ set)
22:00 – 23:00 | METAMAN (DJ set)

Πέμπτη 29 Μαΐου
19:00 – 20:00 | Σοφία Στεργίου
20:00 – 21:00 | Giganta
21:00 – 22:00 | Bright
22:00 – 23:00 | Chevy

Παρασκευή 30 Μαΐου
19:00 – 20:00 | Cool Geeks
20:00 – 21:00 | Rou & Selene
21:00 – 23:00 | TIME FLIES

Σάββατο 31 Μαΐου
19:00 – 20:00 | Νίκος Ερηνάκης – Listening Session
20:00 – 21:00 | A.Square
21:00 – 22:00 | Andreas Palmer
22:00 – 23:00 | DJ NOT I

Κυριακή 1 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | GG Albuquerque – Listening Session
20:00 – 21:00 | Katia
21:00 – 23:00 | Coco María

Δευτέρα 2 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | RETROGRADE DAYS
20:00 – 21:00 | Dust Road
21:00 – 23:00 | The Boy (DJ set)

Τρίτη 3 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | A. Epitheti (DJ set)
20:00 – 21:00 | Δέσποινα Σανιδά-Κρεζία
21:00 – 22:00 | Miss Trouli
22:00 – 23:00 | Poor J’Darr

Τετάρτη 4 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | Georgia Taglietti – Listening Session
20:00 – 21:00 | Christopher King
21:00 – 22:00 | Runner
22:00 – 23:00 | ninafterdark

Πέμπτη 5 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | Jo (Black Athena)
20:00 – 21:00 | FOXY
21:00 – 22:00 | Joseph Mouzakitis
22:00 – 23:00 | Katohos (DJ set)

Παρασκευή 6 Ιουνίου
18:30 – 20:40 | African Voices
18:30 – 19:10 | Χορός και θηλυκότητες: Από τη σωματικότητα στην κοινωνική ταυτότητα / Συμμετέχουν: Aissata Kouyaté, Hawa Kouyaté, Μαρία Ειρήνη Sackey, Βασιλική Μαυρίδη
19:15 – 19:55 | Αφρικάνικες διασπορικές κοινότητες: To ανήκειν και η αθηναϊκή εμπειρία / Συμμετέχουν: Moussa Sanagare, Ιbrahim Diallo, Linda Nyogo, Ανδρέας Νοταράς
20:00 – 20:40 | Το ζήτημα της ιθαγένειας / Συμμετέχουν: Οργάνωση Ενωμένων Γυναικών της Αφρικής, Κατερίνα Ροζάκου
21:30 – 22:00 | Διάλειμμα
22:00 – 23:00 | Scorpio Qveen

Σάββατο 7 Ιουνίου
19:00 – 21:00 | George Edward: Strangeness of Jazz – Listening Session
21:00 – 22:00 | Carina Obukhova
22:00 – 23:00 | Janet Davis

Κυριακή 8 Ιουνίου
19:00 – 21:00 | George Edward: Strangeness of Dub – Listening Session
21:00 – 23:00 | Tash LC

Δευτέρα 9 Ιουνίου
19:00 – 21:30 | African Voices
19:00 – 19:30 | Gumboot Trio (Live)
19:30 – 21:30 | Kelenya Band (Live)
21:30 – 22:00 | Διάλειμμα
22:00 – 23:00 | Arsenal Mikebe

Τρίτη 10 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | Ηλίας Πίτσιος (aka Dynamons)
20:00 – 21:00 | Yannis Iasonidis
21:00 – 22:00 | Laura Vargas
22:00 – 23:00 | pink.wav

Τετάρτη 11 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | Μάριος Βισβίκης (DJ set)
20:00 – 21:00 | Άννα-Μαρία Ράμμου (AMR) (DJ set)
21:00 – 22:00 | Αδαμάντιος (Teranga Beat)
22:00 – 23:00 | Terra Exotica

Πέμπτη 12 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | Christina Hazboun – Listening Session
20:00 – 21:00 | Veil
21:00 – 22:00 | Kairo 7000
22:00 – 23:00 | Low Jack

Παρασκευή 13 Ιουνίου
stegi.radio x Kiosk Radio
19:00 – 20:00 | PAPAIOANNOU
20:00 – 21:00 | Elisethere
21:00 – 22:00 | VIELL
22:00 – 23:00 | Selmz

Σάββατο 14 Ιουνίου
stegi.radio x Kiosk Radio
19:00 – 20:00 | iced lattina
20:00 – 21:00 | Τάσος Στάμου (DJ set)
21:00 – 22:00 | Pala10
22:00 – 23:00 | DJ Problems

Κυριακή 15 Ιουνίου
19:00 – 20:00 | Stathis Kalatzis
20:00 – 21:30 | POLYXENE
21:30 – 23:00 | UNIIQU3

Παρασταση τσιρκου/χορου του Yoann Bourgeois

Ώρες παραστάσεων του "Approach 17. Opening" από τον Yoann Bourgeois:
27 Μαΐου | 19:00, 19:45, 20:30
28 Μαΐου & 6, 13 Ιουνίου | 19:00, 19:30, 20:00
7, 8, 14, 15 Ιουνίου | 19:30, 20:00, 20:30

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Ανδρέας Αγγελιδάκης, Ziad Antar, Yoann Bourgeois, The Callas, DIONYSIOS, John Fitzgerald & Godfrey Reggio, Pierre-Christophe Gam, Moritz Simon Est, Έφη Γούση, Joana Hadjithomas & Khalil Joreige, Botao ‘Amber’ Hu, Jiabao Li & Matt McCorkle, Noemi Iglesias Barrios, Kalos&Klio, William Kentridge, Αίας Κόκκαλης, Κατερίνα Κομιανού, Μανούσος Μανουσάκης, Ναταλία Μαντά, Martyna Marciniak, Μαρία Μαυροπούλου, Τζάνις Ράφα, Andreas Wannerstedt, Robert Wilson.

Καλλιτεχνική Διεύθυνση – Επιμέλεια: Αφροδίτη Παναγιωτάκου
Εκτελεστικός Διευθυντής: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
General Manager: Πρόδρομος Τσιαβός
Σχεδιασμός Έκθεσης: Λουκάς Μπάκας
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Ημερομηνίες: 27-05 —15-06-2025
Είσοδος ελεύθερη
Κλείστε θέση για τις περιηγήσεις

Πρόγραμμα Περιηγήσεων

Περιηγήσεις για το γενικό κοινό:
-Τρίτη 3 Ιουνίου, 18:00 & 20:00
-Τρίτη 10 Ιουνίου, 18:00 & 20:00

Περιηγήσεις για άτομα με αισθητηριακές αναπηρίες
-Περιηγήσεις με διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα: Τρίτη 3 Ιουνίου, 18:00 και Τρίτη 10 Ιουνίου, 18:00
-Περιηγήσεις με Ακουστική Περιγραφή για άτομα με οπτική αναπηρία: Τετάρτη 11 Ιουνίου, 19:00 και Παρασκευή 13 Ιουνίου, 19:00
Για κρατήσεις στις περιηγήσεις με διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και ακουστική περιγραφή, επικοινωνήστε στο 2130178036 ή στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Για τη συμμετοχή σας στις περιηγήσεις, παρακαλούμε να βρίσκεστε στο σημείο συνάντησης 15 λεπτά νωρίτερα.

Ακολουθούν φωτογραφίες της έκθεσης:

Yoann Bourgeois, Approach 17. Opening (2023), ΣΩΤΗΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ

Ανδρέας Αγγελιδάκης, Αναρχαιολογική Αναπαράσταση (2025), ΣΩΤΗΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ

DIONYSIOS, Meditation on Time (2022–2025), ΣΩΤΗΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ

Ναταλία Μαντά, Mother (2023), ΣΩΤΗΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ

Joana Hadjithomas & Khalil Joreige, Where Is My Mind? (2020), ΣΩΤΗΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ

 Τζάνις Ράφα, Love me. Lick me. Forgive me. (2023–2024), ΣΩΤΗΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ