Παρακολουθήσαμε τη συνέντευξη τύπου στο θέατρο Αργώ για την παράσταση Εκείνος κι Εκείνος

Γράφει η Λένα Σάββα

Στο θέατρο Αργώ παρευρεθήκαμε στην συνέντευξη τύπου για την καλοκαιρινή περιοδεία του έργου του Κώστα Μουρσελά Εκείνος κι Εκείνος σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ρήγα.

Το περιβάλλον του θεάτρου ήταν ιδιαίτερα φιλόξενο και ζεστό, υπήρχε κάτι γιορτινό και μια ατμόσφαιρα παλλόμενης χαράς που με ξάφνιασε.Αργότερα καταλαβα πού οφειλόταν.

Την συνέντευξη προλόγισε ένας υπεύθυνος του θεάτρου ο κ.Γκόγκος και είπε:
"Μετά από μια πολύ γεμάτη θεατρική σεζόν, με πολύ αξιόλογες παραστάσεις, ετοιμάζουμε την καλοκαιρινή μας περιοδεία με το έργο του Μουρσελά. Αφήνω τα υπόλοιπα να τα πουν οι αρμόδιοι. Ευχαριστούμε για την παρουσία σας."

Ο Δημήτρης Σταρόβας με το πηγαίο χιούμορ του, μας έκανε να λυθούμε στα γέλια λέγοντας ότι "φέτος αποφασίστηκε να δοθεί χώρος στα νέα παιδιά. Στον Γιώργο Κωνσταντίνου -κρατήστε αυτό το όνομα- στον Λεωνίδα Κακούρη κλπ "

Παίρνοντας τον λόγο ο σκηνοθέτης της παράστασης Αλέξανδρος Ρήγας, με τον ωραίο τρόπο που έχει να εκφράζεται, είπε τα εξής:
"Το έργο του Μουρσελά, ενός ποιητή για μένα, συναισθημάτων και εικόνων, ήταν μια από τις πιο ουσιαστικές σάτυρες της ελληνικής τηλεόρασης. Τι μπορεί να ονειρεύεται ένας άνθρωπος; Στην προκειμένη περίπτωση, ο Λουκάς κι ο Σόλων ονειρεύονται μονίμως την ελευθερία τους.Ειναι αντισυμβατικοί, έξω από την οργανωμένη κοινωνία ή το αυγό όπως αναφέρεται στο έργο. Δίνουν μάχες για την ελευθερία τους, μιλούν με τους ανθρώπους για πράγματα ξεχασμένα όπως ο χρόνος, η απλότητα, η θάλασσα, η ανάγκη για αγάπη, χάδια κι αγκαλιές, οι συζητήσεις. Είναι μποέμ, οι συζητήσεις τους είναι στα όρια των Κυνικών φιλοσόφων της αρχαιότητας και συνειδητοποιούν κάθε φορά ότι η πραγματική ελευθερία κι ευτυχία είναι εκτός των ορίων που βάζουν οι οργανωμένες κοινωνίες, οι οποίες πόσο μας αφήνουν περιθώρια να είμαστε ελεύθεροι και με τί κόστος;  Είναι η δεύτερη φορά που ασχολούμαι με το έργο αυτό και όλοι μαζί οι συντελεστές, προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι που να μας κάνει να χαμογελάσουμε ή να δακρύσουμε.Όταν αυτά είναι αληθινά, φαντάζομαι ότι είναι ευπρόσδεκτα από το κοινό."

Ο Γιώργος Κωνσταντίνου, με τον εγκάρδιο και καλοσυνάτο τρόπο του, συστήθηκε ως Λουκάς:
"Είμαι ένας αθώος ονειροπόλος ο οποίος προσπαθεί να μάθει από τον Σόλωνα, που υπήρξε δικηγόρος. Όταν η σειρά παιζόταν στην τηλεόραση, είχα δάσκαλο μου τον Διαμαντόπουλο και φίλο μου τον Μιχαλακόπουλο. Είναι ένα έργο διαχρονικό που όταν το διάβασα, μου ήρθε στο νου το έργο του Μπέκετ Περιμένοντας τον Γκοντό. Αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι ουσιαστικά σύμβολα, θέλουν να ζουν ελεύθεροι, υπάρχουν αιχμές για την χούντα την τότε και μέσα από κει ονειροπολήσεις για το πώς θα ήταν μια ελεύθερη ζωή. Αυτή η αφέλεια που έχει ο Λουκάς να ρωτάει τερατώδη πράγματα, βγάζει τόσο πολύ γέλιο που ο κόσμος χτυπιέται. Είμαι πολύ χαρούμενος, έχω αγαπήσει το έργο και βρίσκομαι με ανθρώπους που αγαπώ και μιλάμε την ίδια γλώσσα. Κάνουμε κάτι που το πιστεύουμε πολύ και είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα το εκτιμήσει."

Λεωνίδας Κακούρης: Είμαστε μια παρέα που αγαπάμε ο ένας τον άλλο και μας έφερε πολύ κοντά το κείμενο του Μουρσελά που με πολλή προσοχή κι αγάπη διασκεύασε κι επιμελήθηκε ο Αλέξανδρος Ρήγας. Αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση που μετά από πολλά χρόνια συνεργάζομαι με τον συμμαθητή και φίλο μου Αλέξανδρο Ρήγα με τον οποίο μοιραστήκαμε τα πρώτα σκιρτήματα, τις πρώτες ανησυχίες για το μέλλον. Νοιώθω ευλογία που παίζω με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, χαζεύω πάντα με τον τρόπο που ερμηνεύει. Νοιώθω πολύ τυχερός που παίζω σ' αυτό το έργο, μου ανοίγει ένα παράθυρο να σκεφτώ για πόσα λάθος πράγματα αγχωνόμαστε και στενοχωριόμαστε, ενώ θα έπρεπε να απολαμβάνουμε τη ζωή και να ζούμε το τώρα γιατί αυτό είναι η ζωή. Πιστεύω ότι ο κόσμος θα περάσει καλά αλλά και θα σκεφτεί κάποια πράγματα."

Η Σοφία Μανωλάκου πρόσθεσε:" Νοιώθω πολύ τυχερή που παίζω μ' αυτούς τους ανθρώπους και προσπαθώ να το απολαύσω όσο μπορώ και να απορροφήσω όσα περισσότερα γίνεται. Είμαι ευγνώμων που ο Ρήγας με επέλεξε για δεύτερη φορά. Στις πρόβες γελάω πολύ. Είναι ένα έργο με λέξεις που έχουν να κάνουν με το μυαλό αλλά χτυπάνε και πολύ βαθιά στην καρδιά."

Μετά από ερωτήσεις που έγιναν από τους παρευρισκομένους, μας περίμενε ένας μπουφές με διάφορα νόστιμα και το κόψιμο μιας μεγάλης τούρτας που έγραφε πάνω το όνομα του έργου και την καλοκαιρινή περιοδεία. Όλα αυτά σε μια συνεχόμενη κατάσταση χαράς και ζεστασιάς. Μία καλή μάγισσα σκόρπισε με το μαγικό της ραβδί αστρόσκονη και μετέτρεψε τα πάντα σε χαμόγελα ενθουσιασμού. Ευχαριστούμε πολύ πολύ@ Νταίζη Λεμπέση !!!!!!