Είδαμε την παράσταση "Κωλόκαιρος" στο θέατρο Τζένη Καρέζη.
Είδαμε την παράσταση «Κωλόκαιρος» στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη».
Γράφει ο Καπετάν Κουνούπης
Μια Μέρα Βροχερή σε ένα Ξενυχτάδικο.
Το Θέατρο «Τζένη Καρέζη» (Ακαδημίας 3, Αθήνα), τιμώντας το όνομα που κουβαλάει, ανέβαζε ανέκαθεν επιλεγμένα και ποιοτικά έργα. Ήταν πλέον η πέμπτη ή έκτη φορά που πήγαινα. Η αποστολή μου: Να δω την παράσταση «Κωλόκαιρος». Όταν όμως, με το που πατάς το πόδι σου στον χώρο, νομίζεις ότι μπήκες σε μπουζουξίδικο κι όχι σε θέατρο τότε ξέρεις ότι κάτι συναρπαστικό σε περιμένει. Όλη η σκηνή είχε μετατραπεί στο νυχτερινό κέντρο «Διυλιστήριο»! Εκεί είναι που λαμβάνει χώρο και η υπόθεση μας, η οποία, εν συντομία, είναι η εξής: Αναστάτωση επικρατεί μια βροχερή μέρα στο νυχτερινό κέντρο «Διυλιστήριο» όταν εμφανίζεται, μετά από πέντε χρόνια και από το πουθενά, ο αδερφός του ιδιοκτήτη, ντυμένος γυναίκα, για να παραστεί στην κηδεία της μάνας τους. Καθώς η πλοκή εξελίσσεται, βγαίνουν αποκαλύψεις στην φόρα...
Το έργο, ατμοσφαιρικά, θυμίζει πολύ την περίφημη ταινία «Αυτή η Νύχτα Μένει» που, απ’ όσο θυμάμαι, είχε σπάσει τα ταμεία. Και ο θεατής μένει καθηλωμένος στην καρέκλα, αγωνιώντας μέχρι το τέλος για την τροπή που θα πάρουν τα πράγματα. Είναι σαφές ότι ο σκηνοθέτης Γιώργος Παλούμπης εδώ φιλοδοξεί (και καταφέρνει) να ανεβάσει ένα έργο κινηματογραφικών διαστάσεων.
Και το θέατρο, συνήθως, συγχωρεί εύκολα. Ένας κοντός μπορεί να ερμηνεύσει έναν γίγαντα και ένας νεαρός μια γριά, ανάλογα με το πώς παίζει, γιατί συμμετέχει και η φαντασία του κοινού. Όταν όμως, όπως εδώ, θέλεις να αποδώσεις ρεαλισμό, τότε οφείλουν οι ηθοποιοί όχι μόνο ερμηνευτικά, αλλά και φυσιογνωμικά να είναι επιλεγμένοι ένας-ένας. Και ακριβώς αυτό συμβαίνει εδώ. Οι ερμηνείες όλων μας συγκλονίζουν. Ενώ τα σκηνικά, σε συνδυασμό με τα κουστούμια, τον φωτισμό, την μουσική και τον ήχο, σε κάνουν μέχρι τελευταία στιγμή να αμφιβάλεις αν είσαι όντως στο «Τζένη Καρέζη» ή στο «Διυλιστήριο».
Δύο μικρά, πολύ μικρά μείον εντόπισα μόνο: Ένα έργο διάρκειας 110 λεπτών κανονικά θα έπρεπε να είχε διάλειμμα. (Που δεν είχε.) Αλλά, ούτως ή άλλως, δεν μας πείραξε πολύ γιατί, όπως είπα και πριν, ήμασταν με κομμένη την ανάσα. Το δεύτερο ήταν ένα φαινόμενο που συναντάω συχνά στο θέατρο: Μερικά από τα λόγια των ηθοποιών δεν έφτασαν ως τα αφτιά μου. Ωστόσο, καταλαβαίνω ότι αυτό βγήκε από τον ζήλο τους να ερμηνεύσουν όσο πιο αληθοφανώς γινόταν.
Περισσότερα δεν λέω, γιατί μερικές φορές τα λόγια είναι περιττά. Κάποια πράγματα είναι βίωμα και πρέπει να τα ζήσεις. Παρόλο που η πλοκή και οι ερμηνείες συναρπάζουν και μόνο το γεγονός ότι το «Τζένη Καρέζη» μετατράπηκε στο νυχτερινό κέντρο «Διυλιστήριο» αρκεί για να μην χάσετε αυτή τη παράσταση.
Ερμηνεύουν: Στάθης Σταμουλακάτος, Θάνος Αλεξίου, Βασιλική Διαλυνά, Στέλιος Δημόπουλος, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Κείμενο: Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Σκηνικά - Κοστούμια: Νατάσσα Παπαστεργίου
Μουσική: Κώστας Νικολόπουλος
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη 21:00 έως 17 Ιανουαρίου 2023
Θέατρο «Τζένη Καρέζη»
Ακαδημίας 3, Αθήνα
Τηλ. 210 - 3636144