Είδαμε την παράσταση «Ο καθένας πεθαίνει μόνος του» στο studio Μαυρομιχάλη.

Το λάβαρο του Χιτλερ δεσπόζει στο κέντρο της σκηνής και στην οθόνη προβάλλονται ιστορικά στιγμιότυπα. Οι ηθοποιοί βγαίνουν, στέκονται όρθιοι, άκαμπτοι και τείνουν το χέρι ψηλά. Σκορπίζουν μέσα σε γενικό πανικό και ξεκινάνε να μας συστήνονται. Η Έυα Κλουγκελ, η Εβραία Ρόζενταλ, η ηθοποιός Ίγκριτ, η οικογένεια Κβάντελ. Όλοι έχουν μια δική τους ιστορία να διηγηθούν, ένα προσωπικό τους τραύμα να ενσωματώσουν στο συλλογικό τραύμα του ναζισμού. «Κανείς δεν πρέπει να φέρνει παιδιά στον κόσμο αν είναι να σκοτωθούν.» Ο γιος της οικογένειας Κβάντελ πεθαίνει για χάρη του Φύρερ και ο πόνος της οικογένειας υπερβαίνει την τιμή που θα έπρεπε να νιώθουν. Έτσι αποφασίζουν να γεμίσουν τη πόλη με κάρτες με μηνύματα κατά του ολοκληρωτισμού. «Το σημαντικότερο είναι να αντιστέκεσαι.»Με τον δικό σου μοναδικό και ίσως φαινομενικά ασήμαντο τρόπο. Τα μεγάλα τείχη χτίζονται από ταπεινά πετραδάκια. «Ο καλός σπόρος και μέσα σ´ ένα χωράφι με αγριόχορτα μπορεί να αναπτυχθεί.» Οι διαδρομές ζωής των ηρώων συναντιούνται και αλληλοδιαπλέκονται. Ο επιθεωρητής της Γκεστάπο Έσεριχ ψάχνει να βρει ποιος κρύβεται πίσω από τις κάρτες που ολοένα και γεμίζουν τον χάρτη. Η τυφλή πίστη των ανθρώπων σε ένα κίβδηλο ιδανικό ή η απουσία πίστης και αληθινών ιδανικών οδηγεί τελικά στον ολοκληρωτισμό; Μπορεί να επέλθει η αφύπνιση των συνειδήσεων του απλού λαού μα και των αναμεμειγμένων στο ολοκληρωτικό καθεστώς; «Είχε μια έκφραση βαθιάς ελευθερίας που δεν άντεχα και απέστρεψα το βλέμμα.» Πόσο οργανωμένος πρέπει να είναι ο καθημερινός αγώνας εναντίον της εξουσίας και του κόμματος για να αποδώσει; Αρκούν τελικά μερικές ταπεινές καρτ ποστάλ; Οι ερμηνείες των ηθοποιών καθηλωτικές καθώς μας μεταδίδουν με πλήρη αρτιότητα το κλίμα της σκοτεινής εκείνης εποχής πάντα υπό τη εξαιρετική σκηνοθεσία του Φώτη Μακρή και την μουσική επιμέλεια του Φοίβου Σαμαρτζή. Ο φωτισμός δημιουργεί μια γαλάζια λίμνη στο πάτωμα και τα κοστούμια της Μάγδας Καλορίτη είναι άκρως αντιπροσωπευτικά. «Ο Φύρερ σκότωσε το γιο μου. Θα σκοτώσει και τους δικούς σου γιους.» Και αν τις τσαλαπατήσουν αν τις σκίσουν το σημαντικοτερο θα είναι πως τις έχουμε πετάξει. Το έργο μας συγκινεί ακριβώς γιατί προβάλλει την αντίσταση των απλών καθημερινών ανθρώπων κόντρα σε μια ολόκληρη κοινωνία που πάσχει κάτω από το αφήγημα του φασισμού. Η συνυπευθυνότητα των όσων δεν έχουν τυφλωθεί αλλά δεν αντιδρούν. Η δύναμη μιας χούφτας ανθρώπων μπροστά σε μια πανίσχυρη κρατική μηχανή. «Όσο περισσότερο θα πολεμάμε τόσο περισσότερο θα επηρεάζουμε. Πρέπει να αντέξουμε μέχρι να τους δούμε να πέφτουν.» Κατάχρηση εξουσίας, ψευδείς καταθέσεις, κατασκευασμένες ομολογίες, κατασκοπεία, συνεχόμενη αμφιβολία για το ποιον έχεις δίπλα σου τον καλύτερο σου φίλο ή κάποιον που θα σε προδώσει. «Στον πόλεμο δεν υπάρχει ιδιωτική ζωή. Δεν μπορείς να κλειστείς στον εαυτό σου και να σωθείς.» Οι άνθρωποι δεν ζούνε μονοι τους. Μα ο καθένας ακολουθεί τον δρόμο του. Και ο καθένας τελικά πεθαίνει μόνος του. Όμως «Η ζωή κερδίζει. Η ζωή έχει δάκρυα, δυστυχία και πόνο όμως στο τέλος κερδίζει.» Και ο πόλεμος, ο κάθε λογής πόλεμος μέσα και έξω από τους ανθρώπους τελειώνει.

Πριν την έναρξη της παράστασης πραγματοποιείται μια ξενάγηση του κοινού από τους ηθοποιούς στη έκθεση φωτογραφιών επι σκηνής.

Μετάφραση: Έφη Ρευματά

Διασκευή – Δραματουργική επεξεργασία : Φώτης Μακρής, Στέλλα Κρούσκα, Έφη Ρευματά

Σκηνοθεσία - Φωτισμοί: Φώτης Μακρής

Σκηνικά – Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη

Μουσική – Μουσική επιμέλεια: Φοίβος Σαμαρτζής – Στέλλα Κρούσκα

Παίζουν: Κωνσταντίνος Δημητρακάκης, Βασιλίνα Κατερίνη, Στέλλα Κρούσκα, Φώτης Μακρής, Στέλιος Πετράκης, Έφη Ρευματά, Φοίβος Σαμαρτζής, Κλεοπάτρα Τολόγκου, Μενέλαος Χαζαράκης

Από: 05/11/2022 Εως: 22/01/2023
Σάββατο, 20.30 | Κυριακή, 19.00

Τοποθεσία:
Studio Μαυρομιχάλη, Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια

Eισιτήρια:
Κανονικό: 15€ | Φοιτητικό, κάτω των 25 ετών, άνω των 65: 12€ | Άνεργοι, ατέλειες, Α.Μ.Ε.Α.: 10€

Πληροφορίες / Κρατήσεις:
Τηλ.: 2106453330 | www.studiomavromihali.gr