Είδαμε την παράσταση «Έρωτας στα Χιόνια» στον Τεχνοχώρο «Εργοτάξιον.

«Χίλια καλωσορίσατε φίλοι μου αγαπημένοι.. παρέα μου χαρούμενη και καλοκαρδισμένη..» «Αμυγδαλαάκι τσάκισα και μέσα σε ζωγράφισα.. Αμυγδαλοτσακίσματα σου στέλνω χαιρετίσματα..» «Του χρόνου ποιος ξέρει αν θα πεθάνω, αν θα ζω ή θα 'μαι σ´ άλλα μέρη.» Ο Μπάρμπα Γιαννιός βγαίνει στη σκηνή και το τραγούδι του αντηχεί στα αυτιά και στις καρδιές μας. Ένα μοναχικό τραγούδι η μόνη του συντροφιά και παρέα. Οι νότες γίνονται το στερνό του απαγκιάζι, τον αγκαλιάζουν στοργικά αποπειράμενες να απαλύνουν την μοναξιά του, να λειάνουν την ερημιά της ψυχής του. Καρδιά χειμώνα, Χριστούγεννα και εκείνος περιπλανιέται στον δρόμο, σέρνοντας το πανωφόρι του και την θύμηση μιας περασμένης ζωής, το βάρος των διαφυγόντων χρόνων. «Κανέναν δεν είχε στον κόσμο και δεν του έμενε παρά η παλιά πατατούκα.» Ο ήχος του ανέμου μπλέκεται με τα λόγια και το τραγούδι του, τα παρασέρνει μαζί με τα ξερόκλαδα και τα σηκώνει ψηλά πάνω από τις στέγες των σπιτιών. Σε ένα από αυτά κατοικεί και η γειτόνισσα και «είχε πέσει στον έρωτα με τη γειτόνισσα τη πολυλογού.» Αλλά «ποιος να τον αγαπήσει αυτόν; Ήταν έρημος εις τον κόσμο.» Η ερμηνεία του Κοσμά Κονδύλη μεστή και λιτά υπέροχη όπως αρμόζει στο έργο του Παπαδιαμάντη φέρνει ολοζώντανο μπροστά μας αυτόν τον μοναχικό άνθρωπο, τον Μπάρμπα Γιαννιό. Ο ηθοποιός καταφέρνει να ζωντανέψει τόσο συγκινητικά αυτόν τον χαρακτήρα , να γεμίσει όλη τη σκηνή με τη μοναξιά του. Η απόδοση του κειμένου, της γλώσσας του συγγραφέα επιτυγχάνεται αριστοτεχνικά και η σκηνοθεσία του ακολουθεί την ερμηνεία σε αισθητική και ποιότητα. Τον πλαισιώνει μια ομορφιά που δεν χρειάζεται πολλά πολλά για να αναδειχθεί καθώς το παγωμένο τοπίο αναδεικνύεται υπέροχα με έναν λευκό διάδρομο φτιαγμένο θαρρείς από πάγο και διάφορα συμβολικά θα λέγαμε αντικείμενα. Ένα χιονισμένο τοπίο το σπίτι του, ένα φανάρι το λιγοστό φως του, ένα μπουκάλι με ποτό η παρηγοριά του και φίλοι του τα πουλιά που τους πετάει ψωμάκι. Και γύρω έρημα κούτσουρα να ψάχνουν ένα ανθάκι να φυτρώσει πάνω τους μέσα στη παγωνιά.Μια υπέροχη εικόνα, ποιητική όπως και όλη η παράσταση που ποιεί συναισθήματα από την αρχή ως το τέλος. Με τη βοήθεια των ατμοσφαιρικών φώτων της Στεφανία Μακριαλέα.Και η γειτόνισσα πάντα παρούσα στη σκέψη και στη καρδιά του μα απούσα στη ζωή του και έχοντας ερμητικά κλειστά τα παράθυρα της για εκείνον. Και το χιόνι πέφτει και σκεπάζει και εξαγνίζει τα πάντα τα όνειρα, τις ματαιώσεις, το σώμα που περιορίζει την ψυχή να πετάξει ψηλά σε έναν ανέφελο ουρανό. «Ένας Θεός θα μας κρίνει και ένας θάνατος θα μας ξεχωρίσει και ενα κοιμητήρι θα μας σμίξει.»

 Συντελεστές:

Σκηνοθεσία – Σκηνικός χώρος - Ερμηνεία: Κοσμάς Κονδύλης
Σχεδιασμός φωτισμών: Στεφανία Μακριαλέα
Επικοινωνία: Art and media zone | Γιώργος Κάλτσας

ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15
19 & 20 Δεκεμβρίου (Δευτέρα & Τρίτη)
9 & 10 Ιανουαρίου (Δευτέρα & Τρίτη)

Διάρκεια: 60’
Εισιτήριο: 10 ευρώ (κανονικό), 5 ευρώ (μειωμένο).
Ομαδικά εισιτήρια στο 6983930220

ΤΕΧΝΟΧΩΡΟΣ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΝ
Διογένους 1, Άγιος Δημήτριος. Δίπλα στο μετρό της Δάφνης.
Τηλ. 6983930220 | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.