Είδαμε «Το Μαράκι έκλασε» στο Faust bar theatre arts.

«Το Μαράκι έκλασε» λοιπόν.. Εντάξει συμβαίνουν κι αυτά. Όπως και πολλά άλλα. Οι Seven sisters μετά από ένα μικρό πρόλογο ξεκινάνε ορμητικά την αφήγηση των ιστοριών δια χειρός Λένας Κιτσοπούλου. «Ποτέ δεν θα πεις τίποτα σε κανέναν γιατί κανείς δεν θα σε αγαπάει πια.» Πως άραγε ΔΕΝ πρέπει να φερθούμε στα παιδιά που είναι «άγραφα χαρτιά» προκειμένου να μην δούμε τα κεφάλια τους λιωμένα και τα κοτσιδάκια τους να γεμίζουν αίμα; Για να μην έχουν μέσα τους μόνο ουρλιαχτά;Πως μια τρύπα λεκάνης περνάει κάτω από πεζοδρόμια και σκάει σε μια λίμνη; Μήπως «γιατί ό,τι δεν μπορούμε να ´χουμε το χέζουμε;» «Είμαι μια χαμένη περίπτωση που παντρεύτηκε μια χαμένη περίπτωση και έκαναν μια χαμένη περίπτωση» «Σίγουρα θα μας έχετε δει. Υπάρχουμε. Αλλά δεν έχουμε δύναμη. Περπατάμε στα δυο πόδια στο δρόμο αλλά στο σπίτι στα τέσσερα μαζεύοντας γυαλάκια.»Η γραφή της Λένας Κιτσοπούλου καθηλωτική καταφέρνει να ξεσκεπάσει με μια κίνηση, να τινάξει από το χαλί όλους τους κόκκους σκόνης της ελληνικής οικογένειας που δεν μας αφήνουν να αναπνεύσουμε για χρόνια. Να μας δώσει πάλι τη χαμένη μας ανάσα, να ρίξει φως στις σκιές που επεσαν κάποτε πάνω στη ψυχή μας κρύβοντας το δικό μας κομμάτι του ήλιου, το κομμάτι που μας ανήκε αναφθαίρετα. Και να μας δώσει πάλι πίσω κάποιες αμυδρές αλλά πολύτιμες αχτίδες μέσα στις καρδιές μας που λεπταίνουν και μικραίνουν σαν φασολάκια.Η ομάδα Seven sisters κατορθώνει να ανταπεξέλθει κάτι παραπάνω από επάξια απέναντι στο κείμενο δίνοντας του πνοή με τις εξαιρετικές ερμηνείες της υπό την καθοδήγηση της σκηνοθεσίας και συγκινητικής μουσικής επιμέλειας της Γιώτας Σερεμέτη μαζί με τους φωτισμούς του Κώστα Φιλλίπογλου. Προβάλλεται άκρως συγκλονιστικά η ολοένα ανακυκλούμενη αναπαραγωγή της βίας, ο ξέφρενος κυκλος της ανάμεσα στις γενιές, η εκμάθηση της ταπεινωτικής συμπεριφοράς ως μόνου τρόπου διαπαιδαγώγησης, άμυνας και εν τέλει ζωής. «Εκεί στη μέση της αυλής έστεκε τώρα ένας καραγκιόζης.»Το φόρεμα της ταμπέλας ποτισμένο πάνω στο δέρμα, ειδωμένο μέσα από το πεθαμένο μάτι του ζώου και η κατάκλιση της ψυχής δίχως ελπίδα να ανορθωθεί μετά από ένα τροχαίο ατύχημα. Και ένα τραγούδι αποχαιρετιστήριο, αφιερωμένο στο παιδί που υπήρξαμε για το τέλος.. Ναι αυτό με τις πολύχρωμες τουτού.. που κάποιες από μας δεν βάλαμε ούτε αυτές.. «Μη γυρίσεις ξανά,η πόρτα θα είναι κλειστή..Μη γυρίσεις ξανά καμένο χαρτί η δική μου ζωή.. Μη γυρίσεις ξανά.. στο λέω γιατί έχω πια πληγωθεί..».

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενα: Λένα Κιτσοπούλου

Σκηνοθεσία: Γιώτα Σερεμέτη

Σκηνικά – Κοστούμια: Seven Sisters

Μουσική επιμέλεια: Γιώτα Σερεμέτη

Σχεδιασμός φωτισμών: Κώστας Φιλίππογλου, Λυδία Τσάτσου Παρασκευοπούλου

Video art – Σχεδιασμός αφίσας: Λυδία Τσάτσου Παρασκευοπούλου

Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου

Επί σκηνής οι ηθοποιές: Χριστίνα Ανδρεάκου, Άρτεμις Δούρου, Μαρίνα Ζέρβα, Μαρούλα Καλαμποκιά, Νικολέττα Παναγιώτου, Γιώτα Σερεμέτη, Λυδία Τσάτσου ΠαρασκευοπούλουΔιάρκεια:115'
Τιμές Εισιτηρίων:12€
Διάρκεια Παραστάσεων:Από τις 9 Ιανουαρίου 2023 εως τις 28 Φεβρουαρίου 2023
Παραστάσεις: Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη, στις 20.00

Link Εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/to-maraki-eklase-1/

Πληροφορίες Χώρου:Διεύθυνση: Αθηναΐδος 12, Αθήνα 105 60 / Τηλέφωνο: 21 0323 4095