Είδαμε το «Contractions – Όροι Συμβολαίου» στο Θέατρο «Μικρό Άνεσις».

Γράφει ο Καπετάν Κουνούπης

Εργασιακές Σχέσεις.

Στο θέατρο «Μικρό Άνεσις» (Λεωφόρος Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι) κλήθηκα να δω το «Contractions – Όροι Συμβολαίου» του πολυβραβευμένου Mike Bartlett Ο χώρος: Ένα γραφείο σε μια μεγάλη, πολυεθνική εταιρεία στον χώρο των πωλήσεων.

Η υπόθεση:

Αρχικά, φαίνεται να είναι μια συνηθισμένη μέρα στην δουλειά. Η συνάντηση της προσωπάρχη (Κάτια Γέρου) με την άρτι προσληφθείσα υπάλληλο Έμμα (Μαριλίτα Λαμπροπούλου). Όταν όμως η προσωπάρχης αρχίζει να σε ρωτάει αν τα έχεις καλά με όλους τους συναδέλφους, αν έχεις κάποιες ιδιαίτερες σχέσεις με κάποιους και αν έχεις κάτι άλλο που θέλει να της πεις, ξέρεις ότι το «έτσι, τυπικά ρωτάω» που θα ακολουθήσει κρύβει φίδια. Ας είμαστε ειλικρινείς: Όλοι κάποια στιγμή έχουμε ερωτευτεί κάποιο πρόσωπο στον χώρο εργασίας. Και ο παρών. Δεν το κρύβω. Άνθρωποι είμαστε άλλωστε. Και, όπως λέει και ο Βουτσάς στο «Τεντιμπόη Αγάπη Μου»:
«Τι της έχουμε τις ρημάδες τις καρδιές;» Τι κάνεις όμως όταν ένα συμβόλαιο σε δεσμεύει; Έτσι, όταν η Έμμα ξεκινάει να έχει μια ερωτική σχέση με έναν συνάδελφο, τον Ντάρεν, το πράγμα μπλέκει. Από την θέση της εξουσίας της, στον βωμό της αποδοτικότητας στην εργασία, και στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, των παραγράφων και των όρων της σύμβασης, η προσωπάρχης ζητά από την Έμμα όλο και περισσότερες θυσίες. Μεταφορικές και κυριολεκτικές. Και για την Έμμα ξεκινάει μια κόλαση και ένας εφιάλτης. Στις μέρες που διανύουμε, το έργο δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο. Στην ολοένα και πιο δυστοπική εποχή που βιώνουμε – την εποχή της ύπερ-ανταγωνιστικότητας, την εποχή που κολλάμε στις λέξεις και παραβλέπουμε το νόημα, την πρόθεση και την ουσία και όπου αποβάλλουμε ή διαγράφουμε ο,τι δεν μας συμφέρει – ένας τέτοιος εφιάλτης, δυστυχώς, δεν φαντάζει μακρινός. Το γέλιο που προκαλείται στους θεατές όταν η προσωπάρχης ζητά να μάθει ή γνωρίζει λεπτομέρειες («πως ήταν το σεξ;») δεν είναι κωμικό. Η κατάσταση στον εν λόγω χώρο εργασίας είναι τραγελαφική και φτάνει ως το μακάβριο.
Η Κάτια Γέρου κρατάει κατά όλη την διάρκεια της παράστασης ατσαλάκωτο το ύφος στον ρόλο της προσωπάρχη που πίσω από το φαινομενικά μειλίχιο χαμόγελο και την ατάκα «στην εταιρεία νοιαζόμαστε για τους υπάλληλους» ουσιαστικά σου λέει: «Σε έχουμε στο χέρι.» Ενώ της κυρίας Λαμπρόπουλου και μόνο οι εκφράσεις στο πρόσωπο αρκούν για να νιώσεις την Έμμα που ολοένα και καταρρέει.
Ο σκηνοθέτης Βασίλης Μαυρογεωργίου φροντίζει με λεπτομέρεια το καθετί: Το σκηνικό, τον φωτισμό, τα ρούχα, την μουσική. Ωστόσο, η ουσία εδώ είναι η σχέση προσωπάρχη – υπαλλήλου και η όλο και περισσότερο αυξανόμενη ένταση ανάμεσά τους. Και σε κρατάει καθηλωμένο.
Υποσημείωση: Η λέξη «contractions» στα Αγγλικά σημαίνει «συσπάσεις» και εδώ είναι λογοπαίγνιο με την λέξη «contracts» («συμβόλαια»). Το γιατί ο συγγραφέας ονομάζει το έργο του έτσι αφήνει ανοιχτές πολλές ερμηνείες και εγώ το αφήνω στην κρίση και την φαντασία του θεατή.
Εν ολίγοις: Τρέξτε να το προλάβετε!

Ερμηνεύουν: Κάτια Γέρου, Μαριλίτα Λαμπροπούλου
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Κείμενο: Mike Bartlett
Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη
Μουσική: Γιώργος Φουντούκος
Επιμέλεια σκηνικού-κοστουμιών: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Επιμέλεια κίνησης: Πάρης Μαντόπουλος
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Καλή Βοϊκλή
Παραγωγή: Λυκόφως και Zero Gravity
Διεύθυνση παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου
Οργάνωση παραγωγής: Δήμητρα Σταύρου
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης

Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων: Σάββατο 18:00, Κυριακή 21:00

Θέατρο «Μικρό Άνεσις»

Λεωφόρος Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι
Τηλ. 210 - 7718943