Είδαμε την παράσταση Da στο θέατρο Ιλίσια.
Είδαμε την παράσταση Da στο θέατρο Ιλίσια.
Γράφει η Λένα Σάββα
Η μελωδική μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα μας έβαλε στο κλίμα του έργου πριν ακόμα αρχίσει.Το συγκινησιακό τοπίο είναι ήδη έτοιμο όταν εμφανίζεται ο Τσάρλι, ένας Ιρλανδός συγγραφέας που ξαναγυρίζει στο πατρικό του για την κηδεία του πατέρα του. Όμως υπάρχει θάνατος; Πεθαίνει η αγάπη;
1968 στην Ιρλανδία.
Στο πατρικό αρχίζουν οι αναμνήσεις να τον μαστιγώνουν σαν καταιγίδα.
Ο πατέρας του είναι εκεί και με το μαγικό ραβδί του -εκείνο που άγγιζε τις τριανταφυλλιές κι ανθίζανε- σκαλίζει τη χόβολη των αναμνήσεων. Ο πατέρας. Ο Daddy. Ένα σχήμα καλωσύνης κι αισιοδοξίας. Ήξερε να σέβεται κι όχι μόνο τους έχοντες εξουσία. Σεβόταν κι αγαπούσε τη ζωή σε ολόκληρο το φάσμα της.
Το πολυβραβευμένο έργο του Hugh Leonard ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Ιλίσια σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια. Το έργο θεωρείται αυτοβιογραφικό και στην Ελλάδα ανέβηκε για πρώτη φορά με τον Μάνο Κατράκη στον ομώνυμο ρόλο.
Το παρελθόν λοιπόν. Ένας παλιός φίλος, το παλιό αφεντικό, οι πρώτοι έρωτες, η μάνα και η σχέση των γονιών μεταξύ τους, η οδυνηρή ανακάλυψη ότι είναι υιοθετημένος, η ζέστη της αγάπης που πήρε απ' αυτούς τους δύο ανθρώπους, που κρατά ακόμα και κάνει υποφερτούς τους εσωτερικούς χειμώνες του. Και όλες οι αναμνήσεις έχουν τον ίδιο πυρήνα.Τον Da. Τον καλοσυνάτο γελαστό κηπουρό που ομορφαίνει τον κόσμο με τα γέλια και τις τριανταφυλλιές του.
Ο γιος αντιδρά. Έχει άγνοια της μεταφυσικής του θανάτου και της ζωής. Ένα μεγάλο κεφάλι γεμάτο ορθολογισμό έρχεται αντιμέτωπο με την ποίηση και την ομορφιά.
Ο Γρηγόρης Βαλτινός με το πάθος ενός Ζορμπά, το βάθος ενός ποιητή και το χιούμορ ενός φιλοσόφου, μας εντυπωσίασε με την ικανότητά του να γίνεται ο ρόλος και να σε παρασύρει μέσα στην ιστορία του κλείνοντας τις εξόδους διαφυγής.
Δεύτερη χρονιά παραστάσεων κι ο Βαλτινός σ' ένα καλοδουλεμένο κι αφομοιωμένο πια ρόλο, έδωσε την προσωπικότητα του Da, μοναδικά.Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της παράστασης, έπιανα τον εαυτό μου να σκέφτεται "άραγε πώς θα το ερμήνευε αυτό ο Κατράκης".Κι αμέσως μετά ο Βαλτινός με αιχμαλώτιζε πάλι μέσα στην αισθαντική ερμηνεία του.
Εξαιρετικός ο Μιχάλης Οικονόμου στο ρόλο του γιου, έδωσε ανάγλυφα τον άνθρωπο που προσπαθεί να ξεφύγει από τα συναισθήματα που του ξυπνούν οι αναμνήσεις του, που προσπαθεί να παραμείνει ένας λογικός, αποστασιοποιημένος ενήλικας.Καθόλου εύκολο. Το πατρικό σπίτι είναι ποτισμένο με όλα αυτά από τα οποία θέλει να ξεφύγει.Ερμηνεία με συναισθηματισμό, βάθος κι εσωτερικότητα.
Εξαιρετική επίσης η Ταμίλα Κουλίεβα στο ρόλο της μάνας και της γυναίκας μαζί.Γρήγορη κίνηση, εντυπωσιακές μεταμορφώσεις, εκφραστικότητα, αρχοντιά.Γέμισε το χώρο με την παρουσία της και την σπιντάτη ερμηνεία της.
Πολύ καλός στην ερμηνεία του ο Γιώργος Σουξές ως εργοδότης κος Ντραμ.Έδωσε με στιβαρότητα κι ερμηνευτική οικονομία αυτό ακριβώς που ο ρόλος απαιτούσε.
Πολύ καλός κι ο Λάμπρος Κωνσταντέας ως ο νεότερος εαυτός του Τσάρλι, μας συγκίνησε με τον αυθορμητισμό και την αυθεντικότητά του.
Ωραίες παρουσίες η Νεκταρία Γιαννουδακη και η Κωνσταντίνα Κλαψινού.
Θα ξαναπώ για την Ευανθία Ρεμπούτσικα. Η μουσική της έχει την ικανότητα να σε κάνει να ονειρεύεσαι ακόμα κι όταν δεν την ακούς πια.Δεν θα μπορούσα να φανταστώ μελωδικότερο ηχητικό περιβάλλον για την ιστορία του Da.
Η μουσική της, δένει απόλυτα με τα σκηνικά της Μαίρης Τσαγκάρη (λιτά αλλά έντονα, δημιουργούν ένα ολόκληρο χωριό με ένα μόνο σπίτι και μερικά σκαλοπάτια). Στο ίδιο κλίμα τα αξιόλογα κοστούμια του Νίκου Χαρλαύτη, με επιστέγασμα τους λυρικούς φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα.
Ζωντανή και ποιητική η μετάφραση του Αντώνη Γαλέου.
Το έργο του Χιου Λέοναρντ θεωρείται αυτοβιογραφικό κι ο συγγραφέας μ' έναν ευφυή τρόπο μπερδεύει την αφήγηση με την βίωση, δημιουργώντας αυτό που λέμε μαγεία. Ο Πέτρος Ζούλιας κινήθηκε πάνω σ' αυτή τη διαδρομή.Έδωσε βαρύτητα στη μαγεία κι όχι στο μελό και στον άκρατο συναισθηματισμό. Το έργο είναι πολυεπίπεδο κι ο σκηνοθέτης με άνεση ευελιξία και δεξιοτεχνία, περπάτησε μέσα στις διαστάσεις του βγάζοντας στην επιφάνεια τις διπλές όψεις της γραφής. Πραγματικότητα και φαντασία, λογική και μεταφυσική, ορθολογισμός και ποίηση, μπλέκονται γλυκά χάρη στην ευαίσθητη σκηνοθεσία του και δημιουργούν ένα σύνολο έντονα γοητευτικό.
Η ιστορία του Da είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση, απέναντι στο δυτικότροπο μοντέλο ζωής που μας έχει επιβληθεί άμεσα κι έμμεσα. Η σύνδεση με τη φύση και με τη φύση μας. Η λαχτάρα ν' αγαπάμε και ν' αγαπιόμαστε. Η βαθειά μας ανάγκη να δούμε τον κόσμο και τους ανθρώπους με χρώματα πιο φωτεινά. Το αιώνιο της ύπαρξης και η αέναη πορεία της αγάπης!
Ένιωσα τυχερή που είδα αυτή την παράσταση και την συστήνω με ζέση!
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Μετάφραση:Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία:Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά:Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια:Νίκος Χαρλαύτης
Μουσική:Ευανθία Ρεμπούτσικα
Φωτισμοί:Μελίνα Μάσχα
Παίζουν:Γρηγόρης Βαλτινός, Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Σουξές, Νεκταρία Γιαννουδάκη, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Λάμπρος Κωνσταντέας, Βασίλης Παπαδημητρίου Στο ρόλο της μητέρας η Ταμίλλα Κουλίεβα
Τιμές Εισιτηρίων:Κανονικό 18€ - 20€, Εξώστης 16€ - 18€, Περιορισμένης Ορατότητας 16€ - 18€
Διάρκεια Παραστάσεων:Από 6 Οκτωβρίου
Πληροφορίες:https://theatroilisia.gr/
Παραστάσεις: Τετάρτη στις 19:00. Πέμπτη στις 20:00. Παρασκευή στις 21.00. Σάββατο στις 21.00. Κυριακή στις 18.00
Βοηθός Σκηνοθετη:Γιώργος Λόξας
Link Εισιτηρίων:
https://www.more.com/theater/daaa/
Πληροφορίες Χώρου:Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4, Αθήνα 115 28 Τηλέφωνο: 21 0721 0045
Φωτογραφίες: Διονύσης Κούτσης