Είδαμε την παράσταση Η μαριχουάνα της μαμάς είναι η καλύτερη στο θέατρο Ήβη.

Γράφει η Λένα Σάββα

Την καυστική σάτυρα των Ντάριο Φο, Φράνκα Ράμε και Τζάκοπο Φο, επέλεξε να ανεβάσει και να κάνει την δεύτερη σκηνοθεσία της η Σμαράγδα Καρύδη, υπογράφοντας και την δραματουργική επεξεργασία. Η μετάφραση είναι του Ευδόκιμου Τσολακίδη, τα σκηνικά που θυμίζουν υποβαθμισμένη περιοχή και κατώτερα κοινωνικά στρώματα είναι της Μαρίας Φιλίππου, τα παρόμοιου τύπου κοστούμια, της Μαρίας Κοντοδήμα και η πρωτότυπη μουσική του Διαμαντή Αδαμαντίδη. Τους στίχους των τραγουδιών εμπνεύστηκε η Σοφία Καψούρου και τους φωτισμούς επιμελείται ο Δημήτρης Κουτάς.

Ο Λουίτζι που είναι χρήστης μαριχουάνας και LSD μετά από 15 μέρες επιστρέφει στο σπίτι όπου μένει με τη μητέρα του και τον παππού του. Εκεί βρίσκεται μπροστά σε μια απρόσμενη κατάσταση που τον αναστατώνει αλλά φέρνει και τα πάνω κάτω στη ζωή όλων τους. Στην ιστορία ανακατεύονται κι άλλα πρόσωπα όπως η Καμέλια (Ιωάννα Λέκα, υπέροχη φωνή και κίνηση), ο φίλος του Λουίτζι το πρεζόνι, ο Αντόνιο που είναι αστυνομικός της δίωξης ναρκωτικών και ο παπάς που είναι επίσης μέλος της ομάδας δίωξης ναρκωτικών. Όλα αυτά τα πρόσωπα, είναι και δεν είναι αυτό που δηλώνουν, όπως ένα νόμισμα με δύο όψεις.

Μετά από μια τεράστια ανακατωσούρα κι ένα τρικούβερτο μπλέξιμο, αρχίζουν πάλι τα πράγματα να μπαίνουν στη θέση τους όπως ο ήλιος μετά την καταιγίδα. Και τότε μας αποκαλύπτεται ότι τίποτα δεν ήταν όπως φαινόταν κατά το γνωστό 'δεν είναι αυτό που νομίζεις' που εδώ όντως δεν είναι.
Η υπόθεση του έργου έχει πολλές ανατροπές, με δυνατή κορύφωση την τελευταία ανατροπή που είναι παντελώς μη αναμενόμενη.
Έτσι αυτή η τελική ανατροπή, έχει τη δυναμική να διαμορφώσει ένα καινούργιο έργο, με νέα δομή, νέα μηνύματα και μια καινούργια θεατρική ιδιοσυγκρασία. Η τελική λοιπόν ανατροπή-έκπληξη, είναι η καλύτερη όπως.....η μαριχουάνα της μαμάς.

"Όσο χάλια κι αν είναι η πραγματικότητα, εσύ θα αγωνίζεσαι να την φτιάξεις καλύτερη και για σένα και για τους άλλους.Με πίστη".

Εξαιρετικός ο Τάκης Παπαματθαίου, είχε μια αυθόρμητη, φυσική ερμηνεία που έβγαλε πολύ γέλιο. Γνήσια κωμική φλέβα.Απολαυστικός.

Η Σμαράγδα Καρύδη με έντονη ενέργεια, παίζει τραγουδάει και κινείται χορευτικά με μπρίο και κέφι, γίνεται τρυφερά γοητευτική στο ρόλο της μαμάς και μας κερδίζει με τη ζωντάνια της.

Πολύ καλοί οι Γιώργος Νούσης (γιος), Χάρης Χιώτης (ανηψιός), Τάσος Ροδοβίτης, Διαμαντής Αδαμαντίδης και Ιωάννα Λέκκα.

Η δεύτερη σκηνοθετική απόπειρα της Σμαράγδας Καρύδη μετά τον γάμο του Κουτρούλη που μου άρεσε πάρα πολύ, θα έλεγα ότι κινείται στα ίδια μοτίβα. Καταιγιστικά γρήγοροι ρυθμοί, απρόσκοπτη ροή, "γεμάτες" σκηνές χωρίς χάσματα. Σε κάποια σημεία αγγίζει τα όρια του μιούζικαλ με ωραίες μουσικές και τραγούδια.
Μείον της παράστασης, το ότι μια-δυο σκηνές υπερβολικά έντονες, αντί να βγάλουν γέλιο παρήγαγαν μόνο θόρυβο.

Η μαριχουάνα της μαμάς, είναι μια πολύ καλή κωμωδία με πολιτική χροιά, που αφήνει αιχμές για βαθιά και μεγάλα κοινωνικοπολιτικά θέματα.

" Έχουνε βρει κάποια λύση στο πρόβλημα της ανεργίας; Στο πρόβλημα της ημιαπασχόλησης; Της ημιδιαμονής; Της ημιδιατροφής;"

Η μαριχουάνα δεν σου επιτρέπει να πλήξεις ούτε για μια στιγμή και στο τέλος σε ξεπροβοδίζει μ' ένα μεγάλο δώρο για να το πάρεις μαζί σου φεύγοντας. Για το δώρο αυτό και για όλη γενικά την παράσταση, αξίζει να κάνεις μια βόλτα από το θέατρο ΗΒΗ στου Ψυρρή.