Είδαμε την καρδιά του σκύλου στο θέατρο Κιβωτός
Είδαμε την παράσταση Η καρδιά του σκύλου στο Θέατρο Κιβωτός.
Γράφει η Λένα Σάββα
"Δείτε όμως τι γίνεται όταν ο ερευνητής αντί να κινείται παράλληλα με τη φύση και ψηλαφητά, εκβιάζει τα πράγματα".
Ένας αδέσποτος σκύλος, ο Σάρικ, πεινασμένος και καλός, μιλάει με σπαραγμό για την πείνα και τον πόνο του. Έρριξαν πάνω του καυτό λάδι κι έχει εγκαύματα σε όλη την πλάτη του. Ουρλιάζει και ζητάει βοήθεια.
Ένας γιατρός ερευνητής τον μαζεύει, τον ταΐζει και θεραπεύει τα τραύματα του. Είναι για αυτόν η ιδανική περίπτωση για τα πειράματα του.
Υπάρχουν όρια στο τι μπορεί να κάνει η επιστήμη; Μέχρι πού μπορεί να πειραματιστεί; Και η ευθύνη για τις επιπτώσεις που τυχόν θα υπάρξουν;
Το έργο του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ γράφτηκε το 1925, αλλά δημοσιεύτηκε το 1987 εξαιτίας της λογοκρισίας του Σταλινικού καθεστώτος.
"Δώστε εξουσία σ' έναν άνθρωπο και να, γεννιέται ο τύραννος."
Ο κόσμος της Έφης Μπίρμπα και του Άρη Σερβετάλη διαπνέεται από εικαστικότητα.
Η σκηνοθεσία, δραματουργία και σκηνογραφία, ανήκει στην Έφη Μπίρμπα και η διασκευή του έργου στην ίδια και στον Άρη Σερβετάλη, πάνω στην άρτια μετάφραση της Ελένης Μπακοπούλου.
Υπό τον θεϊκό ήχο της φωνής της Μαρίας Κάλλας, παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα στο ιατρείο του Φιλίπ Φιλιπποβιτς.Διαχωρισμένο χρωματικά από τον υπόλοιπο χώρο μ' ένα χρώμα μπλε ελεκτρίκ και στο βάθος το χειρουργείο. Ο υπόλοιπος σκηνικός χώρος είναι ντυμένος με ζεστά γήινα χρώματα.
Η Μπίρμπα μαζί με την Βασιλεία Ροζάνα επιμελήθηκαν τα κοστούμια της παράστασης, ενώ την εξαιρετική δουλειά στην κίνηση, επιμελήθηκε ο Μιχάλης Θεοφάνους.
Οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη γίνονται ένα με την υπόθεση, με τα σκηνικά, με τη μουσική, με τη ροή της ιστορίας.
Η μουσική του Vangelino Kurtentzis με Σιμπέλιους, Λιστ και Μπαχ, δίνει μια επική χροιά, απογειώνει την ατμοσφαιρικότητα, γλυκαινει τη σκληρότητα.
"Τίποτα δεν πρόκειται ν' αλλάξει στον κόσμο αν δεν περισώσουμε τον ζωτικό μας χώρο."
Χειρουργείο λοιπόν και ο Σάρικ γίνεται Σάρικοφ, αποκτώντας την υπόφυση και τους όρχεις ενός νεαρού αλκοολικού κακοποιού που είχε πεθάνει πριν μερικές ώρες.
"Αντίο βοσκοτόπια, αντίο βουκολικά τοπία, αγροικίες, αγροτεμάχια, γούρνες, γάργαρα κρυστάλλινα νερά, λιβελούλες."
Ο Σάρικ σταδιακά εξανθρωπίζεται. Αρχίζει να προφέρει λέξεις, να μιλάει ανθρώπινα.
Κάτι όμως δεν πάει καλά.Κατι είναι εκτός του επιθυμητού αποτελέσματος.Ο φημισμένος επιστήμονας απέτυχε;
"Δεν έχω ξανασυναντήσει πιο απολίτιστο πλάσμα. Είναι ένας άξεστος, ένας αγροίκος."
Το δυνατό έργο του Μπουλγκάκοφ βάζει πολλά και σπουδαία θέματα με πρώτο το θέμα της ηθικής στην επιστήμη αλλά και στη ζωή.
Είναι βαθύτατα καυστικές απέναντι στην σοβιετική κοινωνία και προβάλλει τον παραλογισμό των ακραίων επεμβάσεων πάνω στη φύση.
Ο Άρης Σερβετάλης για μια ακόμα φορά μαγνητίζει με την πλαστικότητα στην κίνηση του και την ευαίσθητα δυναμική ερμηνεία του.
Εξίσου δυνατός ο Αντώνης Μυριαγκός στο ρόλο του επιστήμονα, δεσπόζει πάνω στη σκηνή με την κίνηση την ερμηνεία και τις εντυπωσιακές εναλλαγές στον τόνο της φωνής του.
Μαζί με τον Σερβετάλη αποτελούν ένα αρμονικό δίδυμο με μεγάλη χημεία μεταξύ τους.
Τους δύο ερμηνευτές πλαισιώνουν επιτυχημένα η Ηλέκτρα Νικολούζου, ο Μιχάλης Θεοφάνους, η Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, η Αλεξάνδρα Καζάζου και ο Σπύρος Δέτσικας κινούμενοι μέσα σ' ένα περιβάλλον μαγνητικό και στην ατμοσφαιρική σκηνοθεσία της Έφης Μπίρμπα.
Η αφήγηση, ο ιεροφάντης, η εικαστικότητα του σκηνικού χώρου, οι δυνατές ερμηνείες, η ευφιής σκηνοθεσία, η σωματικότητα κι εκφραστικότητα των δύο πρωταγωνιστών, η κινησιολογία του Θεοφάνους και οι εξαίσιοι ήχοι της κλασσικής μουσικής, καθιστούν την παράσταση μοναδικά και υπέροχα ιδιαίτερη!
https://www.more.com/theater/kardia-tou-skylou-tou-mpoulgkakof-2os-xronos/