Είδαμε την παράσταση Χωρίς αναστολή στην Θεατρική Σκηνή των Αντωνίου-Ασίκη

Γράφει η Λένα Σάββα

"Βρέχει; Αποκλείεται.Στο ίντερνετ λέει ότι δεν θα βρέξει."

Το καινούργιο έργο της Μαρίας Μαυρικάκη επέλεξε να ανεβάσει φέτος η Θεατρική Σκηνή, μια αστεία περιπέτεια στα άδυτα του διαδικτύου.
Όπως αναφέρει η συγγραφέας άνθρωποι που μεγάλωσαν με τρανζιστοράκι, εφημερίδα και τηλεόραση, καλούνται ξαφνικά στην σημερινή εποχή να ανταποκριθούν στις νέες τάσεις της τεχνολογίας με αποτέλεσμα να γίνονται κάποιες φορές θύματα παραπληροφόρησης ή απάτης. Οι ήρωες του έργου αποφασίζουν να πάνε αντίθετα στο ρεύμα κι αντί να ξεγελαστούν, να ξεγελάσουν εκείνοι τους ισχυρούς μηχανισμούς που κατευθύνουν τις ζωές μας.

Με την ζωντανή μελωδική και δυναμικά εύθυμη μουσική της Ζωής Τηγανούρια, εισερχό
μαστε σ' ένα τυπικό μεσοαστικό σπίτι στο οποίο ζουν δύο μεσήλικες συνταξιούχοι, ο Γιώργος και η Βιολέτα. Αυτοί οι δύο άνθρωποι πειραματίζονται με τη μόδα της εποχής το κινητό και το διαδύκτιο.

"Βρε το ρημάδι, τι ρουφήχτρα είναι αυτό το μαραφέτι παιδάκι μου; Πάνω από δύο ώρες κάθομαι.

Και ξαφνικά πατώντας διάφορα κουμπιά η Βιολέτα μπαίνει μέσα στο σκοτεινό διαδίκτυο (dark web).
Σαν παιδιά που τους χαρίζουν ένα ανέλπιστο δώρο, χαίρονται, ενθουσιάζονται, ξυπνά η περιέργεια και η τάση αναζήτησης και μαζί ο φόβος και η ανασφάλεια.
Μέσα από κωμικές ατάκες και διαλόγους το ζευγάρι προχωράει κάνοντας δύο βήματα μπροστά κι ένα πίσω και μπαίνει σε ένα σκοτεινό βάθος όπου εκεί τους περιμένει ένας μπουναμάς.
Η Βιολέτα κι ο Γιώργος είναι άνθρωποι που δούλευαν σε όλη τους τη ζωή και τώρα επιβιώνουν με δυο πενιχρές συντάξεις που δεν τους επιτρέπουν να φτιάξουν το εξοχικό τους και να πάρουν ένα αυτοκίνητο.
Και ο μπουναμάς γυαλίζει, αστραφτοκοπά. Είναι προκλητικός, μοιάζει να είναι ευκαιρία, μοιάζει να είναι το πέρασμα σε μια καλύτερη ζωή. Ο καπιταλισμός του οποίου είναι πολέμιοι, τώρα προσπαθεί να τους δελεάσει.
Κονταροχτυπιούνται μέσα τους ο φόβος από τη μιά και η λαχτάρα από της άλλη για να βοηθήσουν τους εαυτούς τους και άλλους ανθρώπους
Αυτοί οι αγνοί και τίμιοι άνθρωποι που δεν τους έχει διαβρώσει η σκληρότητα της εποχής μας, βρίσκονται μπροστά σε ένα δίλημμα. Τι θα κάνουν τελικά;

Το πολύ έξυπνο και πρωτότυπο κείμενο της Μαρίας Μαυρικάκη βγάζει πολύ γέλιο αλλά και σημαντικά μηνύματα.

Ο Αντώνης Αντωνίου και η αειθαλής Νατάσα Ασίκη (την έβλεπα και νόμιζα ότι είχα μπροστά μου τη νεαρή ηθοποιό από τη Μαντάμ Σουσού.Μόνο τα μαλλιά άλλαξαν), δίνουν τον καλύτερο ερμηνευτικό εαυτό τους με δύο ερμηνείες γεμάτες φρεσκάδα, απλότητα.φυσικότητα και αμεσότητα.
Καθώς τους παρακολουθείς, ξεχνάς το θέατρο και νομίζεις ότι κοιτάς από την κλειδαρότρυπα του διπλανού σπιτιού.
Η αμεσότητα τους, καταργεί το θέατρο και δημιουργεί κάτι που είναι ακριβώς όπως η ζωή. Είναι και οι δυό τους τόσο απολαυστικοί που εύχεσαι να μην τελειώσει η παράσταση.

Απλά και λιτά τα σκηνικά του Νίκου Κασαπάκη, απεικονίζουν εικόνες οικείες, περασμένες στη μνήμη από προηγούμενες εποχές.

Οι φωτισμοί της Μαριέττας Παυλάκη προσπαθούν να εντείνουν την αγωνία των ηρώων.

Εκφραστική η μουσική της Ζωής Τηγανούρια, σφραγίζει τις μικρές διακοπές της ιστορίας, σηματοδοτώντας την εξέλιξη.
Ένα χαριτωμένο σκηνοθετικό εύρημα που ζωντανεύει τη ροή.
Η σκηνοθεσία του Αντωνίου έχει γρήγορο ρυθμό, ένταση και δίνει στην ιστορία μια απόλυτη φυσικότητα, μια καθημερινότητα.

Το Χωρίς αναστολή αφηγείται μια περιπέτεια που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα, ιδιαίτερα σε κάποιους από μας που δεν είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με την τεχνολογία.
Αλήθεια πώς μια τέτοια περίπτωση θα την διαχειριζόμουν εγώ; Εσύ;

Η παράσταση των Αντωνίου-Ασίκη έχει πολύ γέλιο κι αρκετό προβληματισμό. Προτείνεται με ζέση γιατί διαθέτει χιούμορ, ποιότητα, σημαντικά σύγχρονα μηνύματα και μια ροή που σε κάνει να περνάς ευχάριστα, απολαμβάνοντας έξυπνο χιούμορ και ποιοτικό θέατρο!

https://www.ticketservices.gr/event/theatriki-skini-xoris-anastoli/?lang=en