Είδαμε τον τρόμο του κροκόδειλου στο θέατρο του Νέου Κόσμου

Γράφει η Λένα Σάββα

"Η φυλή των Άσματ έχει πρόβλημα με κάτι τεράστιους κροκόδειλους. Αυτοί οι κροκόδειλοι αρπάζουν και καταβροχθίζουν τους ανθρώπους της φυλής των Άσματ. Εκεί πιστεύουν ότι οι κροκόδειλοι είναι μετενσαρκώσεις κακών ανθρώπων που έχουν βλάψει τη φυλή στο παρελθόν.Οπότε κυνηγούν αυτούς τους κροκόδειλους, τους σκοτώνουν, τους γδέρνουν, τους πετσοκόβουν και τους τρώνε, γιατί πιστεύουν ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσεις το κακό."

Η Μέγκαν Τάιλερ είναι βραβευμένη θεατρική συγγραφέας και ηθοποιός, από το Νιούρι της βόρειας Ιρλανδίας. Το 2022 το έργο της ο τρόμος του κροκόδειλου κέρδισε το βραβείο ανερχόμενων συγγραφέων της βόρειας Ιρλανδίας.

Σ' ένα μικρό ιρλανδικό χωριό το 1989, σε μια περίοδο μεγάλων ταραχών, με πολιτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις ανάμεσα στους Προτεστάντες και τους Καθολικούς, ταραχές που σημάδεψαν την περιοχή, μπαίνουμε με το ελευθέρας του θεατρικού θεατή σε ένα μικρό απομονωμένο αγροτικό σπίτι.
Υπάρχει μία κουζίνα απόλυτα τακτοποιημένη και καθαρή και μια γυναίκα η Αλάννα Ντέβλιν που τρίβει τον φούρνο με σχολαστική προσήλωση, σαν να εξαρτάται απ' αυτό η ζωή της. Είναι εμφανής η νεύρωσή της κι επίσης ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω απ' αυτή την νευρωτική εμμονή.
Ξαφνικά από το πουθενά εμφανίζεται η αδελφή της η Φιάννα με την οποία έχουν να βρεθούν πάνω από δέκα χρόνια και η Αλάννα αναστατώνεται και χάνει την επίπλαστη όπως προκύπτει, ισορροπία της.
Η Φιάννα η επαναστάτρια της οικογένειας φυλακισμένη οκτώ χρόνια για έναν εμπρησμό που δεν διέπραξε και μετά ενταγμένη στον Ι.R.Α. έρχεται για να γιορτάσει με την αδελφή της το θάνατο του πατέρα τους που όμως δεν ισχύει.

"Η Ιρλανδία καλεί τα παιδιά της κάτω από τη σημαία της και μάχεται για την ελευθερία."

Οι δύο αδελφές σ' ένα συναρπαστικό ταξίδι αναμνήσεων, αγάπης, συγκρούσεων και μαύρου χιούμορ, μας οδηγούν μέσα στον τρομακτικό λαβύρινθο της οικογένειας, αποκαλύπτοντας καλά κρυμμένα μυστικά, δράματα κι επώδυνες μνήμες, μέχρι να συναντήσουμε το τέρας. Τον αδηφάφο κροκόδειλο που καταδυναστεύει, κακοποιεί, βασανίζει και σκεπάζει με τον τρομακτικό ίσκιο του τις ζωές των δύο κοριτσιών καταστρέφοντας τες.
Κάποιες αναφορές στη μητέρα, δεν κάνουν ξεκάθαρη τη στάση της απέναντι στις κακοποιητικες συμπεριφορές του τέρατος.
Η Αλάννα έκαψε τον λάθος γονιό ή αυτός ο "λάθος" γονιός το προκάλεσε υποσυνείδητα για να τιμωρήσει τον εαυτό του για την απαθή κι αμέτοχη στάση του ή για να ξεφύγει από αυτή τη φριχτή δυστυχία; Αυτό είναι κάτι που κινείται υποδόρεια μέσα στο έργο.

Αυτά είναι τα πατατάκια της παρηγοριάς μου.Σε παρακαλώ μην τα φας.Τα έχω σαν στήριγμα."

Οι ρόλοι του θύτη και του θύματος εναλλάσονται ανάμεσα στις δύο αδελφές, μέχρι την θλιβερή διαπίστωση ότι ο μόνος πραγματικός θύτης είναι η στυγνή πατριαρχία και η βία που απορρέει από αυτήν.

Η θριλερική συνταρακτική μουσική του Γιώργου Πούλιου, έχει τον συριχτό ήχο ενός ερπετού, το βρυχηθμό ενός θηρίου, το ουρλιαχτό ενός τέρατος και στα διαλείμματα του εφιάλτη, χορευτική μουσική της δεκαετίας του '80.

Η Σύρμω Κεκέ και η Άννα Καλαϊτζίδου, δίνουν για 90 λεπτά ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, μας κάνουν να νοιώσουμε τον πόνο και την οργή τους, γίνονται δύο οικεία πρόσωπα που δεν θα τα ξεχάσεις εύκολα.
Η Καλαϊτζίδου, μια εκρηκτική Φιάννα, μας καθηλώνει με τη ζωντάνια, το τέμπο και την χαριτωμένη ενέργεια που εκπέμπει, παρ' όλο το βάρος του δραματικού ρόλου.
Η μεταμόρφωση της Σύρμως Κεκέ από θεοσεβούμενη, συμβιβασμένη, νευρωτική σε φλογερή εκδικήτρια-τιμωρό, είναι πάνω από εντυπωσιακή.
Οι δύο ηθοποιοί πατώντας σ' ένα εξαιρετικό έργο, το απογειώνουν με τις χειμαρρώδεις ερμηνείες τους και την αξιόλογη δουλειά της Ξένιας Θεμελή στην κίνηση.

Τα σκηνικά και κοστούμια της Μαγδαληνής Αυγερινού, μιλώντας άπταιστα τη γλώσσα της Τάιλερ, κινούνται ακριβώς στο πνεύμα της.

Εκφραστικός ο σχεδιασμός φωτισμών της Εβίνας Βασιλακοπούλου, συνεργάζεται άψογα με τη μουσική για να δομηθεί αυτό το περιβάλλον μυστηρίου, αγωνίας κι έντασης.

Ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, με την πολύ καλή μετάφραση του Αλέξανδρου Σφακιανάκη, βασικό εργαλείο του, δημιουργεί μια ανθρωποκεντρική παράσταση, αναδεικνύοντας τα στοιχεία του κειμένου, το θρίλερ, τη μαύρη κωμωδία, την καταγγελτικότητα και την εκδίκηση. Αναδεικνύει επίσης το σουρεαλιστικό στοιχείο με το να παρουσιαστεί ο πατέρας σαν κροκόδειλος.
Η σκηνοθεσία είναι γρήγορη, ζωντανή, γεμάτη συμβολισμούς και προβάλλει την καταγγελία της Τάιλερ για τις πατριαρχικές κοινωνίες και οικογένειες. Ο γρήγορος ρυθμός, η ζωντάνια των σκηνών και οι ερμηνείες, μας χάρισαν ανεπανάληπτες θεατρικές στιγμές.

Προσφέρει η εκδίκηση λύτρωση κι απελευθέρωση; Μήπως ως ανθρωπότητα πρέπει να στραφούμε στην τιμωρία κι όχι στην εκδίκηση;
Και σίγουρα το τραύμα που πραγματεύεται το έργο, χρειάζεται άλλους τρόπους για να καθαρθεί. Ωστόσο η ανακούφιση που επέρχεται έστω και μέσα από την συμβολοποίηση της εκδίκησης, είναι μοναδική.

Η Τάιλερ τονίζει ηχηρά στο σπουδαίο έργο της τη δύναμη που έχουν οι δεσμοί, αδελφικοί και όχι μόνο, στον αγώνα ενάντια στο θηρίο που λέγεται πατριαρχία, εξουσία, κακοποίηση.
Και προσφέρει ένα επίσης ηχηρό μήνυμα και μια ωδή ταυτόχρονα για τους αδικημένους που όταν ενωθούν και γίνουν μια γροθιά, μπορούν να κατατροπώσουν όλους τους κροκόδειλους του κόσμου!

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/o-tromos-tou-krokodeilou/