Είδαμε την παράσταση Τηλεφώνησε ο γιος σου στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Γράφει η Λένα Σάββα

Ένα έργο από την Ισπανική δραματουργία έρχεται στον Μικρό Κεραμεικό σε σκηνοθεσία Μαριτίνας Πάσσαρη. Το έργο των Ιγνάθιο Δελ Μοράλ και Μαργαρίτα Σάντσεθ, Ισπανών βραβευμένων συγγραφέων. Μια σπαρακτική κραυγή μοναξιάς της τρίτης ηλικίας που μερικές φορές συνοδεύεται και από σταδιακή εξασθένιση της μνήμης.

Η Τζούλια, μητέρα ενός γιου που μένει στη Σουηδία, φροντίζει την Τερέζα, μια ηλικιωμένη γυναίκα που έχει χάσει τη δυνατότητα επαρκούς ομιλίας. Η Τερέζα έχει κι αυτή ένα γιο που τηλεφωνεί πολύ συχνά αλλά σπάνια έχει χρόνο να επισκεφτεί τη μητέρα του. Οι συνδετικοί κρίκοι: Είναι μακριά από τα παιδιά τους είτε λόγω απόστασης είτε λόγω ελεύθερου χρόνου και λαχταρούν και οι δύο μερικές σταγόνες επαφής, αγάπης κι ενδιαφέροντος από τους γιους τους.
Η Τζούλια διηγείται στην Τερέζα κινηματογραφικές ταινίες που βλέπει για να την απασχολεί και παραδίνεται σε μια ανιαρή φλυαρία σχεδόν χωρίς απεύθυνση, για να ξορκίσει τη μοναξιά της, παρ' όλα τα "σταμάτα" της Τερέζας που το μόνο που θέλει είναι να την κοιτάξει κάποιος στα μάτια, να επικοινωνήσει μαζί της ουσιαστικά κι ας μην μπορεί να ανταποκριθεί λεκτικά. Η μη λεκτική επικοινωνία είναι πιο δυνατή και σ' αυτήν μας μυεί η Μαριλένα Μακρή μ' έναν τρόπο μοναδικό. Γιατί η Τερέζα καταλαβαίνει τα πάντα κι αυτό είναι ένα από τα πιο συνταρακτικά σημεία του έργου.
Τυπικά το έργο είναι μονόλογος. Τον ακυρώνει όμως η δυναμικά δεσπόζουσα στον σκηνικό χώρο παρουσία κι ερμηνεία της Μακρή με την εκρηκτική της εκφραστικότητα.
Παίζει με τα μάτια και τα βλέμματα, παίζει με τις μικρές άναρθρες κραυγές της, παίζει με τις κινήσεις του σώματος, δίνει μια σπουδαία ερμηνεία.
Συγκλονιστική η σκηνή που σηκώνεται από το καροτσάκι της ενώ κοιμάται η Τζούλια κι αρχίζει να χορεύει και να τραγουδά. Συγκλονιστικό το χάσμα που συνειδητοποιούμε ότι ανοίγεται από μια ηλικία και μετά, ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή. Αειθαλής η ψυχή λαχταράει πάντα να ζήσει, να γευτεί, να ερωτευτεί, μα φυλακίζεται μέσα σ' ένα ανήμπορο και άρρωστο σώμα. Ο φασισμός του χρόνου και του γήρατος ξεπηδάει μέσα απ' το έργο και σε τραυματίζει κατάστηθα.
Μοναδικά συγκινητική η σκηνή που η Τζούλια της φοράει κραγιόν κι αναδύεται όλη η σχεδόν ξεχασμένη γυναικεία φιλαρέσκεια. Φαίνεται ότι ούτε κι αυτή γερνάει.

Η Μαριτίνα Πάσσαρη σ' έναν μονόλογο-μαραθώνιο είναι μαγνητικά εντυπωσιακή, στο ρόλο μιας γυναίκας που με την ακατάσχετη φλυαρία της προσπαθεί να καλύψει τις συναισθηματικές της ανάγκες και την επιθυμία της να νοιώθει ότι έχει ακόμα θέση στη ζωή του γιου της.
Η Πάσσαρη με την εκφραστικότητα κι ευαισθησία που την διακρίνει, με τις αυξομοιώσεις της φωνής της, με τις σπασμωδικές κινήσεις και τον νευρωτικό και ταυτόχρονα αμήχανο βηματισμό, πλάθει ένα ρόλο που σε καθηλώνει. Η ερμηνεία της κινείται σε τρεις βασικούς άξονες. Την σχεδόν ερωτική προσκόλληση στο γιο της, την εμμονή με τον κινηματογράφο και τη σύνδεση και τρυφερότητα που νοιώθει για την Τερέζα. Μια ερμηνεία βαθειά και συγκινητικά γοητευτική.

Η Πάσσαρη σαν σκηνοθέτρια βγάζει πολύ καθαρά πόσο ερωτεύτηκε κι αγάπησε το έργο αυτό, πόσο παθιάστηκε μαζί του. Με σύμμαχο την άρτια μετάφραση από την φιλόλογο και θεατρολόγο Μαρία Χατζηεμμανουήλ, προσεγγίζει την ιστορία με ευαισθησία, λεπτότητα και προσήλωση στη λεπτομέρεια. Δημιουργεί μια παράσταση ζωντανή μέσα σε μια flat καθημερινότητα κι αυτό την κάνει άκρως ενδιαφέρουσα. Μια παράσταση αφυπνιστική πάνω στο θέμα της τρίτης ηλικίας και τις ανάγκες της. Παίρνει θέση μέσα από την σκηνοθεσία της πάνω στο συγκεκριμένο έργο και μας λέει ότι ο ηλικιωμένος άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα γέρος. Χρειάζεται όμως εμείς απαραίτητα να ευαισθητοποιηθούμε για κάτι που θα το βιώσουμε και οι ίδιοι.
Συνεπίκουροι της, τα σκηνικά και οι φωτισμοί της Ζωής Μολυβδά Φαμέλη, η εύστοχη δουλειά της Αλίκης Καζούρη στην κίνηση και η συναισθαντική μουσική του Στάθη Ιωάννου.

Στον Μικρό Κεραμεικό, υπάρχει μια εξαιρετική παράσταση κι ένα επιτακτικό κάλεσμα για ΟΛΟΥΣ. Αφορά στο μέλλον όλων μας γιατί πραγματεύεται την Ανθρωπιά!!!!!

https://www.ticketservices.gr/event/mikros-kerameikos-tilefonise-o-gios-sou/?lang=el