Είδαμε την παράσταση Οι λέξεις των άλλων του Μάνου Θηραίου στο θέατρο Άβατον

Γράφει η Λένα Σάββα

"Με νοιάζει η γλώσσα, με νοιάζει τι λέμε, γιατί το λέμε, τι κρύβουμε πίσω από την κάθε λέξη, είναι σπουδαίο να εκφράζεσαι σωστά."

Νύχτα Αυγούστου, κοντά μεσάνυχτα κι ο Αλέξης περιμένει το φαγητό που έχει παραγγείλει. Έξω μια δυνατή καλοκαιρινή μπόρα γεμίζει την ατμόσφαιρα με αστραπόβροντα.
Ο Άρης ή Άρι, ο ντελιβεράς, έρχεται μουσκεμένος ως το κόκαλο. Ο Αλέξης του ζητά να μείνει μέχρι να κοπάσει η καταιγίδα.
Έτσι οι δύο άντρες αναγκάζονται από τις συνθήκες να μείνουν για κάποιες ώρες μαζί. Θα μπορούσαν να περάσουν αυτές οι ώρες με κοινοτοπίες και αστεία λόγια του αέρα. Όμως ο συγγραφέας έχει αλλά σχέδια.

Μέσα από τους κεραυνούς, κάτι πυροδοτείται μέσα τους και κουβέντα την κουβέντα και κεραυνό τον κεραυνό, οι δύο άντρες ανοίγουν τον εαυτό τους και τις ζωές τους. Και φυσικά τα παιδικά χρόνια μπαίνουν στο τραπέζι. Και φυσικά οι γονείς. Και φυσικά ο θυμός, η απελπισία, οι ματαιώσεις, η απογοήτευση. Η μοναξιά, η αναζήτηση του νοήματος της ζωής.

"Βαρέθηκα να τρώω μόνος μου για αυτό πια δε μαγειρεύω. Σου κάνω μια πρόταση που συμφέρει και τους δυο μας. Εσύ θέλεις να αποφύγεις τους αστυνομικούς κι εγώ θέλω παρέα στο τραπέζι "

Το εξαιρετικό κείμενο του Μάνου Θηραίου (που είναι όπως διαβάζω και το πρώτο του) ευτυχεί στα χέρια του ταλαντούχου σκηνοθέτη Θοδωρή Βουρνά ο οποίος έχει στη δύναμη του δύο δυνατούς ηθοποιούς.

Ο Χρήστος Γεωργίου στο ρόλο του Αλέξη, δείχνει μια θαυμάσια ερμηνευτική ωριμότητα. Η έκφραση, το σώμα, οι κινήσεις ζωγραφίζουν έναν άνθρωπο που σταδιακά και συστηματικά, αποκαλύπτει τις προθέσεις του, αποκαλύπτει κι αποδομεί το τυχαίο με ένα τρόπο που είναι τόσο σοβαρός όσο το παιχνίδι (και δεν αστειεύομαι.)

Ο Βλάσης Πασιούδης στο ρόλο του ντελιβερά, είναι φυσικός, απλός κι αφοπλιστικά άμεσος. Θεωρώ μια ερμηνεία πολύ δυνατή όταν σχεδόν δεν φαίνεται ότι είναι ερμηνεία κι ο Πασιούδης με ένα μοναδικό τρόπο, γίνεται ο ρόλος, με αυθορμητισμό και πάθος.

Οι δύο ηθοποιοί έχοντας μεταξύ τους μια δυνατή σκηνική χημεία που οι διαφορές τους την κάνουν εντονότερη, βουτάνε μέσα στους διαλόγους του έργου (πρόκειται για έργο κατ' εξοχήν διαλόγων) και με τις σκηνοθετικές οδηγίες μας παρασύρουν σε μια ιστορία με μυστήριο κι αλλεπάλληλες ανατροπές.

Ο Θοδωρής Βουρνάς έχοντας στα χέρια του το εντυπωσιακά ενδιαφέρον έργο του Θηραίου- ένα κείμενο βαθύ, σκληρό και τρυφερό μαζί, που η αναλυτικότητα του σε αγγίζει- δημιουργεί μια παράσταση που καθηλώνει.
Οι διάλογοι τρέχουν γρήγορα, οι ηθοποιοί ανταποκρίνονται άψογα σ' αυτούς τους ρυθμούς, η μυστηριακή ατμόσφαιρα συντηρείται με έντεχνο τρόπο σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, η ατμόσφαιρα γίνεται εκρηκτική όπως οι κεραυνοί και η ένταση ανεβαίνει αργά και βασανιστικά μέχρι την τελική της συγκλονιστική κορύφωση.

Στο θέατρο Άβατον παρακολουθήσαμε μια από τις πιο αξιόλογες παραστάσεις της σεζόν. Μια καταπληκτική θεατρική δουλειά με άρωμα κινηματογράφου, πάνω σε μια εξαιρετικά λεπτοδουλεμένη σκηνοθεσία, ένα δυνατό βαθύ και πρωτότυπο κείμενο και δύο υπέροχες ερμηνείες που σε κρατούν σε εγρήγορση σε όλη τη διάρκεια. Ελπίζουμε να υπάρξει συνέχεια!!!

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/oi-lekseis-ton-allon/