«Και τότε την είδα. Σήκωσα τα μάτια και την είδα και ήταν σαν να ξύπνησα από ένα ύπνο ελαφρύ.»

Και τότε βλέπουμε και εμείς εκείνη. Την ηρωίδα μας, με τις αιματοβαμμένες παλάμες της στραμμένες στο κοινό, να μας αφυπνίζει και σταδιακά να μας παρασύρει στη μαγεία της ερμηνείας της, της ύπαρξης του χαρακτήρα μα και της ύπαρξης γενικά.

Με μια ενέργεια πραγματικά ακαταπόνητη και ανεξάντλητη, η ηθοποιός με απαράμιλλη σκηνική παρουσία, κέφι και μπρίο μας συνεπαίρνει και σαν αρχηγός κοπαδιού, φυλής μας οδηγεί στον ιδιαίτερο κόσμο της, τόσο οικείο και ξεχωριστό, τόσο αμφίσημο όσο και ξεκάθαρα νοηματοδοτημένο. Πλήθος ερωτημάτων σχετικά με την σύγχρονη ζωή της γυναίκας, τα διλήμματα και άγχη σχετικά με τις επιλογές για την εργασιακή της ζωή, τη ενδεχόμενη μητρότητα η την ενδεχόμενη μη μητρότητα, τις σχέσεις,τη γενική κοινωνική της υπόσταση που συχνά συγκρούεται με την προσωπική αναδεικνύονται με χειμαρρώδη τρόπο μαζί με άφθονο χιούμορ και απολαυστική περιπαικτική διάθεση.

Η παράσταση όντας διαδραστική κατά ένα μεγάλο μέρος, καταφέρνει να εδραιώσει ένα αξιοζήλευτο αίσθημα επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης με το κοινό, να δημιουργήσει μια μονάδικη ατμόσφαιρα χαρακτηριστική των έργων της ηθοποιού στη οποία ο τέταρτος τοίχος σπάει και ηθοποιός και κοινό ενώνονται στη κοινή πανανθρώπινη κατάσταση, στη κοινή βιωμένη θέση της γυναίκας συγκεκριμένα εδώ που σαν ελάφι καταδιώκεται από τα αμείλικτα κοινωνικά ταμπού, πρέπει και δεν πρέπει μα και από τις θεμελιακές απώλειες που δοκίμασε και έμαθε να ζει μαζί τους. Παλεύοντας να ξεφύγει από όλα αυτά, να σώσει την ζωή της, από τους κυνηγούς, τα συναισθήματα της ή όσους τα απορρίπτουν, μειώνουν και αγνοούν, από την ιατρική εξουσία, από την επαγγελματική φιλική ατμόσφαιρα και από τόσα άλλα, αντιστεκόμενη μέχρι τέλους μέχρι που κείτεται νεκρή. Μια πραγματική ποίηση όλη της η εικόνα, ανόθευτη και ακέραιη, πολυσήμαντη μα τόσο στοχευμένη στα όσα θέλει να αναμετρηθεί μαζί τους, μια εκστατική υπέρβαση των παθών της και αναδημιουργία τους σε ανάσταση, μια ανασυγκρότηση ιδωμένη ως διάλυση και μια διάλυση που συνιστά αδιαπραγμάτευτη ανασυγκρότηση.

Το υπέροχο σκηνικό και κουστούμι κερδίζει αμέσως την προσοχή μας καθώς και οι φωτισμοί στο τέλος μαγευτικοί και πολύχρωμοι σαν τη ίδια τη ζωή, μας παραπέμπουν στην είσοδο σε μια άλλη διάσταση, μια διαφορετική θέαση όπου άνθρωποι, ζώα, κυνηγοί και κυνηγημένοι έχουμε την ίδια κατάληξη στη περιπέτεια μας. Μια δίνη στη οποία είμαστε καταδικασμένοι μα και ευλογημένοι να στροβιλιζόμαστε κάθε λεπτό μέχρι την τελική μας έξοδο από αυτήν.Στην περίπτωση της ηρωίδας μας οι σφαίρες μοιάζουν να έρχονται από μέσα ακόμα και αν είναι εξωτερικό κατασκεύασμα, απ´ όλα όσα την πνίγουν και συντρίβουν για να την μεταμορφώσουν εν τέλει σε μια αθωότερη ύπαρξη, στη δημιουργία από τα τραύματα μιας νέας εαυτής, σε ένα ελάφι που θα τρέξει αμέριμνο στα ξέφωτα μέχρι τον επόμενο πυροβολισμό. Ας τρέξουμε και εμείς μαζί της λοιπόν και ας αφήσουμε τις σφαίρες κενούς θορύβους να σκάνε γύρω μας.

Μια ξεκάθαρη δήλωση, κατάφαση προς τη ζωή με σύμμαχο τον πιο στενό της φίλο, τον θάνατο.

Συντελεστές
Κείμενο – Σκηνοθεσία – Ερμηνεία : Ειρήνη Φαναριώτη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Θεοδώρα Γεωργακοπούλου
Σκηνικά: Τίνα Τζόκα
Κοστούμια: Χαράλαμπος Νικολάου
Κίνηση: Κορίνα Κόκκαλη
Μουσική Σύνθεση: Gary Salomon
Βίντεο παράστασης : Βασίλης Αντωνόπουλος
Παραγωγή: Terre de Semis Theatre Group
Ακούγεται η φωνή του Παναγιώτη Γαβρέλα
Φωτογραφίες Αφίσας: Θάνος Μήλιος
Makeup artist: Κάλλη Πολυζοπούλου
Φωτογραφίες παράστασης Μαρίζα Καψαμπέλη

Εισιτήρια παράστασης https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/n-i-n-a/where-are-you-my-der/