«Υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο κομμάτι που το μοτίβο χαλαρώνει σαν σπασμένος λαιμός με δυο γουρλωμένα μάτια να σε κοιτούν ανάποδα.»

Η κίτρινη ταπετσαρία, το δημοφιλές αριστούργημα της γοτθικής λογοτεχνίας και ένα απ´ τα πρώτα λογοτεχνικά μανιφέστα του φεμινισμού αναβιώνει στο θέατρο Αλκμήνη μέσα από μια πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία άξια πολλών επαίνων και χειροκροτημάτων.
Ο καταιγιστικός αυτός μονόλογος, με μια αποστομωτική μεταφορά μας περιγράφει εξονυχιστικά την χειραγώγηση της ηρωίδας από τον σύζυγο, την βαναυσότητα του έγγαμου βίου, τη σταδιακή παγίδευση της κάτω από αμέτρητα κομμάτια υφάσματος, των άκακων συμβουλών, παραινέσεων «για το καλό» της, της τρυφερής του ποδηγέτησης και μετατροπής της σε άβουλο παιδί, δέκτη των στοργικών, ανυστερόβουλων φροντίδων του. Η επιλόχεια κατάθλιψη, η αποκάλυψη συναισθημάτων ως προς την μητρότητα, μη διαδεδομένων εκείνη έστω την εποχή ένα ακόμα κομμάτι της ταπετσαρίας που φθαρμένο ετοιμάζεται να αποκολληθεί φανερώνοντας όλο και πιο πολύ το κρυμμένο πρόσωπο πίσω της. Το πρόσωπο που εναγωνίως αναζητά να αντικρίσει και να αναμετρηθεί μαζί του η ηρωίδα.

Η ηθοποιός Μαρία Μαλταμπέ πραγματικά εξαιρετική, διατηρεί τον ρυθμό της ιστορίας απο την αρχή ως το τέλος, εξελίσσοντας την απρόσκοπτα, δημιουργώντας αβίαστα το ολοένα και περισσότερο ασφυκτικό κλίμα, φέρνοντας επι σκηνής όλες τις ανατριχιαστικές μεταβάσεις της ηρωίδας της, τις εξάρσεις που δεν μπορούν να αναχαιτιστούν και τις παύσεις που δεν μπορούν να σιγήσουν.
Όλα όσα πρέπει να ειπωθούν με τον δικό τους συμβολικό τρόπο και όλα όσα πρέπει να γίνουν σύμβολα, όλες της οι μάχες, οι πρόσκαιρες ήττες μα και η εσωτερική διεργασία που ξετυλίγεται αργά και αναμένεται να την οδηγήσει στην τελική νίκη είναι εκεί μαζί της και μαζί μας καθηλώνοντας μας ολοκληρωτικά καθώς παλεύουμε να βρούμε την άκρη του νήματος που θα την οδηγήσει στον απεγκλωβισμό. Ένα νήμα κίτρινο, το χρώμα του θάρρους και της γνώσης, μιας γνώσης που χτίζει σιγά σιγά, σκίζοντας τα κουρέλια που την έντυσαν η πατριαρχική επιστήμη και η συζυγική αυθεντία.

Η εκπληκτική σκηνοθεσία της Francesca Minutoli αναδεικνύει εξαιρετικά όλες τις πολυδιάστατες πτυχές της ιστορίας, τα κρυφά μα πανταχού παρόντα νοήματα της, τις εξαίσιες περιγραφές, τη μυστηριακή αίσθηση μα και την τόσο πραγματιστική μαγεία της. Η μουσική, τα σκηνικά συντελούν τα μέγιστα στην αριστουργηματική απόδοση του έργου, στη γροθιά στο στομάχι των θεατών μα και ενός ολοκλήρου συστήματος.

Ώσπου στο τέλος, η ηρωίδα μας τα καταφέρνει. Η κίτρινη ταπετσαρία υποχωρεί και το καταπιεσμένο εντός της πρόσωπο κάνει επιτέλους την εμφάνιση του, φανερώνεται σε πλήρη υπόσταση και ενώνεται μαζί της, αξεδιάλυτα, χωρίς ενοχές, τύψεις και περαιτέρω αυτοαμφισβήτηση.

«Επιτέλους βγήκα έξω» είπα «σε πείσμα δικό σου και της Τζένι! Κι έχω σκίσει την περισσότερη ταπετσαρία και δεν μπορείς να με ξαναβάλεις πίσω!»

Ταυτότητα παράστασης

Απόδοση- Θεατρική Διασκευή: Μαρία Μαλταμπέ
Σκηνοθεσία: Francesca Minutoli
Ερμηνεία: Μαρία Μαλταμπέ
Μουσική: Γιώργος Βαρσαμάκης
Σκηνικά -κοστούμι: Βαγγέλης Αγναντόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Μαράκης- Μπούρκας
Ηχογράφηση, επεξεργασία ήχου: Play recording studio/ Νίκος Αρκομάνης
Σχεδιασμός αφίσας: Χάρης Γεωργιάδης
Φωτογραφίες παράστασης: Ιωάννης Νικολάου/ Stelios Angelidis
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Οργάνωση Παραγωγής: Μαρία Μαλταμπέ, Francesca Minutoli
Εταιρεία Παραγωγής: ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΕΧΝΗΣ

Εισιτήρια: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-alkmini-i-kitrini-tapetsaria/?lang=el