«...Για τη στιγμή που θα φωνάξουμε "Γίναμε Ελεύθεροι".

Δεν ήμασταν, θέλαμε να γίνουμε. Ούτε εσείς είστε. Μακάρι να γίνετε.».

Η Μπουμπουλίνα, περήφανη και αγέρωχη αναδύεται επι σκηνής μέσα από τις θάλασσες της ιστορίας, από τα φουρτουνιασμένα κύματα της σύγχρονης και παλαιότερης Ελλάδας, επιβιώνοντας μέσα από τις τρικυμίες του νεοσχηματισθέντος ελληνικού κράτους, των ύστερων προδοσιών και φαύλου κύκλου των ατέλειωτων εμφυλίων πολέμων για να μας πει τι; Άραγε έχει νόημα η παρουσία της επί σκηνής σήμερα;

Και όμως όπως αποδεικνύεται από το υπεροχο κείμενο των Μιχάλη Δαρνάκη και Μαρίας Λαφτσίδου η παρουσία ακριβώς της Μπουμπουλίνας ως υπέρτατο σύμβολο όχι μόνο του απελευθερωτικού αλλά κυρίως του γυναικείου αγώνα ως προς την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση αξίζει και πρέπει να τονιστεί ειδικά στις μέρες μας. Μέρες όπου τα κύματα του εθνικού διχασμού έρχονται όλο και πιο συχνά για μια ακόμα φορά και οι βράχοι της αντίστασης σιγά σιγά αρχίζουν να φαγώνονται παραμένοντας ωστόσο ακόμα στέρεοι και δυνατοί. Πάνω σε αυτούς τους βράχους πατά και η ηρωίδα μας και γίνεται και αυτή ένας βράχος, ο μεγαλύτερος και δυνατότερος από όλους, τον οποίο τα αλλεπάλληλα κύματα της απώλειας, του έρωτα και του πόθου να γίνει κυρία της εαυτής της θα τη ξύσουν μεταμορφώνοντας τη σ´ ένα εξαίσιο γλυπτό, εύρημα παιχνιδιάρικο που καταφερνει να εισάγει τη μεγάλη κυρία της επανάστασης με τον καλύτερο και πιο ευφάνταστο τρόπο στη σύγχρονη ζωή και στο κοινό της.

Η ερμηνεία της Αναστασίας Ρέβη πραγματικά συγκλονιστική, ανατριχιαστική και εντυπωσιακά μελετημένη ώστε να αναβλύζει πηγαία σαν δροσερό νερό που σαν να ξεδιψά έπειτα από αιώνες ξηρασίας. Με ανυπόκριτο ταλέντο και πάθος ζωντανεύει επι σκηνής όλη την ενέργεια, την τόλμη και πίστη της ηρωίδας, συνυφαίνοντας μια εξαιρετική αφήγηση όλου του βίου της τόσο πριν όσο και μετά την Ελληνική επανάσταση. Η Μπουμπουλίνα λοιπόν στέκεται μπροστά μας όχι μόνο σαν ηρωίδα, αλλά και σαν γυναίκα, κόρη, σύζυγος και μάνα, γυναικείες ιδιότητες, οικογενειακές σχέσεις που πάντα την καθορίζουν και τοποθετούν σχετικά με τα αρσενικά της οικογένειας, που ωστόσο εκείνη χάρη στο σθένος και στο τσαγανό της κατορθώνει να αυτοπροσδιορίσει και αναδημιουργήσει με γνώμονα τη δική της μοναδική προσωπικότητα.

Η μαχητικότητα και η αγάπη της για τη θάλασσα πανταχού παρούσες κάθ´ όλη τη διάρκεια του έργου ρέουν παντού γύρω της σε μια σκηνή που η ίδια γεμίζει με το ακαταπόνητο ανάστημα της, την πληθωρική παρουσία της που μας μαγεύει και συγκινεί, μας αφυπνίζει μα παράλληλα νανουρίζει στον κόρφο της γιατί όπως και αυτή έτσι και εμείς είμαστε, ακόμα είμαστε λαβωμένα παιδιά της μητέρας πατρίδας.
Μια εκφραστικότητα ανεπιτήδευτη, ένα σκηνικό σώμα ανοιχτό και γενναιόδωρο, μια καπετάνισσα ρωμαλέα και ανεπιφύλακτα έτοιμη να μας ταξιδέψει στις πιο δυσκολοδιάβατες θάλασσες, στα πιο ακριβοθώρητα πελάγη του θεάτρου μα και της ζωής.
Πολλά συγχαρητήρια στη σπουδαία ηθοποιό για το τόλμημα και επίτευγμα της.

https://www.ticketservices.gr/event/mikros-kerameikos-kapetanissa-laskarina/?lang=el