Το θέατρο «Αργώ» δεν έχει τίποτα ν’ αποδείξει. Το αποπνέει, κάθε φορά, μέσα στην αστική, βιομηχανικού στυλ απλότητά του. Η σοβαρότητα των επαγγελματιών του σε υποδέχεται ανακουφιστικά. Στο φουαγιέ, τα θερμά φώτα του μπαρ και η ευγένεια των ανθρώπων ταιριάζουν με το στοχαστικό βλέμμα της Αιμιλίας Υψηλάντη στη μαυρόασπρη αφίσα. Όλα μαρτυρούν ένα βίωμα χρόνων.

Το «Εκείνος κι Εκείνος» του Κώστα Μουρσελά είναι ένα θεατρικό γεγονός που, επίσης, δεν έχει τίποτα να αποδείξει. Την αντοχή του στον χρόνο ίσως –αλλά κι αυτό είναι ένα ερώτημα που βρίσκει απάντηση μέσα στα πρώτα λεπτά της παράστασης: το κείμενο είναι σπαρταριστό χωρίς να κραυγάζει, βαθύ αλλά με ανάλαφρο περιτύλιγμα, χιουμοριστικό και νοσταλγικό μαζί. Οι χαρακτήρες του Λουκά και του Σόλωνα δεν είναι μόνο αυτό που δείχνει το παρουσιαστικό τους. Όσο προχωρεί η υπόθεση, η προσωπικότητα του καθενός αποκαλύπτει επίπεδα πέραν των αρχικών εντυπώσεων. Το ίδιο και το έργο. Εκτός της παραδοξότητας των καταστάσεων και μέσα απ’ αυτές αναδεικνύεται η δυστοπία της εποχής μας, η μελαγχολία της προσωπικής απώλειας, η λαχτάρα του έρωτα και της αγάπης, που δε γνωρίζει όρια, το ονείρεμα, που είναι ανάσα και δικαίωμα του καθενός.

Τους θεατές υποδέχεται το λιτό σκηνικό του Αντώνη Χαλκιά, που φωτίζεται από τον Θοδωρή Γκόγκο σε θερμούς τόνους κατά τη διάρκεια του έργου. Το ίδιο λιτά αλλά χαρακτηριστικά είναι τα κοστούμια της παράστασης. Χωρίς υπερβολές, στο όριο του στυλιζαρίσματος κάποιες φορές. Ο βασικός στόχος των συντελεστών, να υπογραμμιστεί αλλά να μην επισκιαστεί ο λόγος των ηθοποιών, υπηρετείται.

Επί σκηνής, αμέσως, ο επί εξήντα πέντε χρόνια εραστής της, κύριος Γιώργος Κωνσταντίνου, στον ρόλο του Λουκά. Συνοδευόμενος από τον κύριο Λεωνίδα Κακούρη, στον ρόλο του Σόλωνα. Για κάποιους από μας έχει προηγηθεί η τηλεοπτική εικόνα των Βασίλη Διαμαντόπουλου και Γιώργου Μιχαλακόπουλου στους αντίστοιχους ρόλους. Ας ειπωθεί εδώ ότι η πρώτη εκείνη διανομή ευτύχισε να έχει δυο άξια τέκνα του θεάτρου ως συνεχιστές.

Ο κύριος Κακούρης δύσκολα θα λησμονηθεί στον δωρικό και πονεμένο, οργίλο και αταλάντευτο χαρακτήρα του Σόλωνα. Έχοντας τον αείμνηστο Γιώργο Μιχαλακόπουλο ως προπομπό, πρέπει να πούμε ότι έφερε εις πέρας αυτή την πρόκληση με απόλυτο έλεγχο, επάρκεια και αξιοπρέπεια.

Ο κύριος Κωνσταντίνου περιποιεί πλέον τιμή σε όσους τον παρακολουθούν να παίζει. Είναι τόση η λεπτότητα της προσοχής και η τρυφεράδα έκφρασης με την οποία προσεγγίζει το κείμενο, που κάποιες φορές σου φέρνει δάκρυα στα μάτια. Ή στην καρδιά…

Η κυρία Σοφία Μανωλάκου ξαφνιάζει ευχάριστα με τις αλλεπάλληλες μεταμορφώσεις της. Καμιά από τις περσόνες της επί σκηνής δε θυμίζει στο ελάχιστο την προηγούμενη. Δροσερή, αέρινη, δυναμική εκεί που χρειάζεται, πολλά -ελπίζουμε- υποσχόμενη.

Ο κύριος Σταρόβας υπηρετεί αυτοσαρκαζόμενος τον ρόλο του αστυνομικού και συγκινεί με την εύστοχη και προσεκτική του επίδοση. Ο σεβασμός της προσέγγισής του είναι ολοφάνερος.

Η σκηνοθετική μπαγκέτα του Αλέξανδρου Ρήγα υπήρξε στην περίπτωση αυτή εξαιρετικά διακριτική. Θα λέγαμε πως η ευγένεια και η προσπάθεια να αποδοθούν όλες οι αποχρώσεις του κειμένου ήταν οι βασικοί της άξονες. Ίσως αισθάνθηκε αυτό που νοιώσαμε, πιστεύω, όλοι όσοι παρακολουθήσαμε την παράσταση του «Εκείνος κι Εκείνος» –δεν χρειάζονται πολλά συνοδευτικά για να απολαύσεις ένα καλό παλιό κρασί… Φωτίζεις μόνο τις λεπτές αποχρώσεις, τις ακριβές του τανίνες: στο κείμενο, στην ουσία, στην υποκριτική.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Κώστας Μουρσελάς

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ρήγας

Σκηνικά-Κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς

Φωτισμοί: Θοδωρής Γκόγκος

Παίζουν: Γιώργος Κωνσταντίνου, Λεωνίδας Κακούρης, Δημήτρης Σταρόβας, Σοφία Μανωλάκου

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Θέατρο «ΑΡΓώ» | Ελευσινίων 13-15, Αθήνα (στάση μετρό «Μεταξουργείο») | Τηλ. 210-5201684 | Προπώληση: more.com

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Πέμπτη: 8μμ, Παρασκευή: 9μμ, Σάββατο: 6μμ & 9μμ, Κυριακή: 7μμ