Είδαμε το Merde του Suyako (Βασίλης Μαγουλιώτης) στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η παράσταση ήταν το ακριβώς αντίθετο απ' τον τίτλο. Αριστούργημα. Πάνω από δύο ώρες δεχτήκαμε καταιγισμό αστείων σκηνών που μας έκαναν να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια. Ο διεφθαρμένος θεατρώνης Μούρτζος έξοχα ερμηνευμένος από τον Kώστα Φιλίππογλου, ιδιοκτήτης του εμπορικού θεάτρου Μπούκα παραδίδει την επιχείρηση στον άρτι αφιχθέντα γιο του που σπούδασε οικονομικά στο Λονδίνο. Αντιμετωπίζει μια παλιά κατηγορία για βιασμό . Ο γιος (Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος) συναντιέται με τον τοξικομανή ανεπάγγελτο φίλο του(Βασίλης Μαγουλιώτης) στο μπαρ Γαργάρα. Ο οποίος ως άνθρωπος της προσκολλήσεως θα του βρει τον σκηνοθέτη Ιωάννη(Γιάννης Νιάρρος) που έχει μεγαλεπήβολο καλλιτεχνικό όραμα. Ο Ιωάννης είναι μισότρελος ή θεότρελος και δεν θέλει να κρατήσει τον εμπορικό πρωταγωνιστή του Μπακαλόγατου , που όμως ο θεατρώνης είναι αμετακίνητος στο να παίξει αυτός έστω και αρχαίο δράμα. Ο πρωταγωνιστής(Ηλίας Μουλάς) επιθυμεί διακαώς να δοκιμαστεί σε σπουδαίους ρόλους , αδυνατεί όμως να καταλάβει το κείμενο και τη σκηνοθεσία του θεοπάλαβου Ιωάννη. Που κάνει οντισιόν για γυναικείο ρόλο και φυσικά παίρνει την ξεκούρδιστη ηθοποιό που δεν θέλει και να πληρωθεί κι έχει παρακολουθήσει θεατρικά εργαστήρια στο Λονδίνο αλλά και στη Σκάλα Ωρωπού. Ο ανεπάγγελτος φέρνει για βοηθό σκηνοθέτη την αδερφή του που δεν έχει ιδέα από θέατρο . Με όλες αυτές τις προδιαγραφές πόσο σκατά μπορεί να πάει η πρεμιέρα; Πολύ χειρότερα από όσο περιμένουμε. Κινηματογραφικοί ρυθμοί και σκηνοθεσία, καστ ηθοποιών και μουσικών που ανταποκρίθηκε άψογα , σκηνικό απόλυτα λειτουργικό κι η κωμωδία κύλησε καλοκουρδισμένη σαν ρολόι. Και θίγει τα πάντα που συναντάμε στο ελληνικό θέατρο που είναι όμως η αντανάκλαση του μακρόκοσμου. Απ' την αγωνία του διάσημου πρωταγωνιστή που γεμίζει τα ταμεία , μα δεν θέλει να προδώσει τα όνειρά του και μέχρι το φάντασμα του Κουν που ζωντανεύει επί σκηνής. Τον γιο του διεφθαρμένου που ξεκινάει καθαρός και μέχρι το τέλος της παράστασης γίνεται ίδιος ο πατέρας του. Που στην πρεμιέρα θα του κάνει δώρο και τέσσερις κριτικούς. Ο Ιωάννης που είχε και τον πιο αβανταδόρικο ρόλο , γνήσιος απόγονος του ποιητή Φανφάρα , παλεύει με τα οράματά του που όμως δεν απευθύνονται σε κανέναν . Και τελικά ποιοι είναι καθαροί και βγαίνουν απ' το βόθρο ; Μα φυσικά οι ερωτευμένοι. Η παράσταση σύγχρονη και ζωντανή κρατάει την παλιά ρομαντική συνταγή . Αισθητικά δε, τα σκηνικά κι οι φωτισμοί λειτουργούν άψογα. Απ' το κρυμμένο εικονοστάσι του παλιού φευγάτου πρωταγωνιστή , μέχρι την μεταμόρφωση του θεατρώνη σε ξυλοπόδαρο που θύμιζε καρικατούρα του εξπρεσιονιστή ζωγράφου Τζορτζ Γκρος. Έχει ριπές από αστεία που κάποια δεν προλαβαίνουμε να τα αφομοιώσουμε. Κι ίσως οι διαρκείς ανατροπές ,που είναι γνώρισμα της ομάδας θα έπρεπε να λείπουν απ' το τέλος . Κι η μουσική κάποιες φορές τα καλύπτει τα αστεία. Ωστόσο η παράσταση είναι καλοδουλεμένη και σπάνια. Γιατί είναι τόσο σπάνιο να πας σε κωμωδία, που κατ' εμέ είναι το πιο δύσκολο είδος και να γελάς ακαταπαύστως. Γιατί το γέλιο μας δεν εκβιάζεται για να βγει. Εξαιρετική δουλειά. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές.

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/merde-ena-ergo-tou-suyako/