Γράφει η Λένα Σάββα

"Όχι δεν είμαστε αλήτες. Είμαστε περιπλανώμενοι ταξιδευτές γιατί δεν μπήκαμε στο αυγό. Ποιο αυγό; Το κατεστημένο, το σύστημα. Θέλαμε να είμεθα ελεύθεροι. Παθαίνεις ασφυξία μέσα στο αυγό, δεν μπορείς ν' ανασάνεις."

Το φημισμένο έργο του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα Κώστα Μουρσελά είναι μια παραγωγή της θεατρικής εταιρίας Non grata Productions.
Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Αλέξανδρος Ρήγας και παίζουν οι Γιώργος Κωνσταντίνου, Λεωνίδας Κακούρης, Δημήτρης Σταρόβας και Σοφία Μανωλάκου.
Το έργο μετά από την περιοδεία του στην Ελλάδα, έρχεται στο θέατρο Αργώ μέχρι την Κυριακή των Βαΐων.

" Ένας ύμνος στην ποιητική αλητεία" έγραψαν τα δελτία τύπου, μια φράση που με έχει συνεπάρει και η ευφυής σκηνοθετική γραμμή του Ρήγα, αναδεικνύει αυτή την ποιητικότητα.

Το έργο του Μουρσελά υπήρξε τηλεοπτική σειρά με τους μεγάλους Βασίλη Διαμαντόπουλο και Γιώργο Μιχαλακόπουλο και μετράει πάνω από 50 χρόνια ζωής.

Ο Λουκάς και ο Σόλων είναι δύο άστεγοι κι άνεργοι περιθωριακοί τύποι που από συνειδητή επιλογή αρνούνται το σύστημα ονομάζοντάς το αυγό.
Οραματίζονται ένα διαφορετικό μοντέλο ζωής και θα τολμήσω να πω ότι εδώ ο Μουρσελάς γίνεται ένα είδος μελλοντολόγου γιατί αυτό το πρότυπο ζωής ανήκει στο μέλλον όπως διατείνονται κάποιοι " ειδικοί".
Σ' ένα μέλλον με αχρήματες, ανταλλακτικές κοινωνίες, με λιγότερη δουλεία και περισσότερη δουλειά-δημιουργία, που σου δίνει χαρά και σε συνδέει με τα δημιουργικά σου ταλέντα, ένα μέλλον με ουσιαστική επικοινωνία με τους άλλους, που αντιμετωπίζει τη ζωή σαν γιορτή.

Απλοϊκός κι αθώος σαν παιδί ο Λουκάς, ευαίσθητος και χιουμορίστας, ερωτύλος και ρομαντικός.
Ο Σόλων είναι ο μορφωμένος κι ο διανοούμενος της "παρέας".Σοβαροφανής κι αυστηροφανής, κρύβει την ευαισθησία του και την εκφράζει μόνο σε ιδιαίτερες στιγμές μαζί με τον ρομαντισμό του.
Και οι δύο σατυρίζουν τον κόσμο γύρω τους χωρίς κακεντρέχεια κι αυτοσαρκάζονται συνεχώς, χαίρονται με τα μικρά πράγματα της ζωής, περπατούν και φιλοσοφούν ατέλειωτα.

"Ο φυσιολογικός άνθρωπος πρέπει να αρνείται την εργασία. Για νάναι ευτυχής πρέπει να κάνει άλλα πράγματα. Να δημιουργεί, να ονειρεύεται, να στοχάζεται, να βλέπει τη θάλασσα, να χορεύει στη βροχή, να χαμογελάει, να μετράει τ' αστέρια, να ερωτεύεται".

Το υπέροχο κείμενο του Μουρσελά έχει εκρηκτικό χιούμορ, κάνοντας το γέλιο να ρέει πηγαίο στην θεατρική αίθουσα. Ένα γέλιο που στο τελείωμα του κάτι αφήνει. Κάποιες φορές μια γεύση πίκρας ακαθόριστη. Κάποιες άλλες ένα φωτάκι που ανάβει μέσα στο μυαλό και σε κάνει κάτι να συνειδητοποιείς, κάτι σημαντικό για σένα.

Οι ερμηνείες των Κωνσταντίνου-Κακούρη είναι υψηλών προδιαγραφών. Με δεδομένη την κατατροπωτική σύγκριση με το παρελθοντικό τηλεοπτικό δίδυμο, το εγχείρημα μοιάζει αρκετά δύσκολο. Ωστόσο οι δύο ηθοποιοί φτάνουν στο ίδιο σχεδόν ερμηνευτικό επίπεδο με τους παλιούς, χωρίς να μιμούνται, χωρίς να επαναλαμβάνονται, αλλά βρίσκοντας το αμιγώς δικό τους στίγμα κι αξιοποιώντας το.

Στο χιουμοριστικό κλίμα του έργου συμβάλλει κατά πολύ η παρουσία του Δημήτρη Σταρόβα με την δυναμική του σκηνική παρουσία και την μοναδική ιδιαιτερότητα του στην εκφορά του λόγου.
Η Σοφία Μανωλάκου αξιόλογη σαν ερμηνεία, στημένη κάποιες φορές και υπερβολική κάποιες άλλες όπως στον ρόλο της αστυνομικού.Μου θύμισε κάτι παλιό που είναι πια ξεπερασμένο.

"Τώρα το θυμήθηκα. Τη μάνα μου τη λέγαν Ελένη. Είχε έρθει να με δει στο ορφανοτροφείο τρεις φορές. Ήταν ψηλή, όμορφη, με χρυσά μαλλιά και μ' αγαπούσε".

Η αιτιότητα των πραγμάτων.Από κάπου ξεκινούν όλα. Και οι δύο φίλοι δεν θέλουν να είναι μέσα σε κανένα αυγό, αν αυτό δεν είναι μια αληθινή αγκαλιά που να ζεσταίνει την καρδιά τους και να γονιμοποιεί τα όνειρα τους για να βγάζουν φτερά ελευθερίας!

Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ρήγα έχει ως πρωτογενή υλικά της την ευαισθησία, την ποίηση και τον ρομαντισμό.

Υπογραμμίζει με έντεχνο τρόπο τα συγκινητικά μέρη του κειμένου αλλά και την βαθιά αισιοδοξία που το διέπει και προσεγγίζει το έργο με σεβασμό, διατηρώντας τις βασικές του δομές, ενώ το πλαισιώνει με στοιχεία της επικαιρότητας (ΟΠΕΚΕΠΕ κλπ).
Είναι ορατή στη σκηνοθεσία, η αγάπη του Ρήγα για τον Λουκά και τον Σόλωνα.Είναι ορατή η νοσταλγία του για παρελθοντικά χρόνια όπως και το όραμα του για έναν προηγμένο τρόπο ζωής που να βάζει στο κέντρο του τον άνθρωπο και την συνειδησιακή του εξέλιξη.

 Η παράσταση Εκείνος κι εκείνος είναι μια σπουδή στην ελευθερία στο νόημα και την αληθινή ουσία της ζωής. Δείτε το όσο πιο γρήγορα μπορείτε γιατί ίσως θελήσετε να το ξαναδείτε!

"Πάμε να φύγουμε.Έχουμε τόσα να πούμε, τόσα να κάνουμε. Έχουμε να ζήσουμε εμείς Λουκά. Να ζήσουμε".

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/ekeinos-ekeinos/