Ένας πίνακας αξίας 200.000 ευρώ.Ένας λευκός πίνακας.Και τρεις φίλοι.Ο ένας απ' αυτούς αγοράζει τον πίνακα.Γιατί θα αγόραζε κάποιος ένα λευκό πίνακα;Ίσως διανύει μεταβατικό στάδιο.Ίσως ενδόμυχα θέλει να ξαναπάρει τη ζωή του από την αρχή και να ζωγραφίσει πάνω του την καινούργια του ιστορία.Ίσως είναι θέμα κάποιας αισθητικής της μοντέρνας τέχνης.

Ο ένας από τους δύο αντιδρά έντονα.Χαρακτηρίζει τον πίνακα ''παπάρα''.Γιατί κάποιος μπορεί να αντιδράσει τόσο έντονα για ένα λευκό πίνακα που ακριβοπληρώθηκε;Ίσως να είναι αντίδραση στις αλλαγές που θέλει να κάνει ο φίλος του ενώ εκείνος είναι βαλτωμένος στην προσωπική του ζωή.Και όλοι ξέρουμε όταν πάμε να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας, ότι οι πρώτοι που θα αντιδράσουν είναι οι βαλτωμένοι φίλοι μας. Ίσως να θιχτηκε το ανθρωπιστικό του κομμάτι που λέει ότι θα μπορούσαν αυτά τα χρήματα να πάνε αλλού αφού κατά την άποψή του ο πίνακας δεν τα άξιζε.
Ο κάτοχος του πίνακα αντιδρά ''εσύ δεν είχες ποτέ κανένα ενδιαφέρον για τη σύγχρονη ζωγραφική.Πώς τώρα αποφαίνεσαι ότι ο πίνακας είναι παπάρα;''

Το πανέξυπνο έργο της Γιασμίνα Ρεζά σε άψογη μετάφραση του Σταμάτη Φασουλή, αξιοποιήθηκε πλήρως από τη σκηνοθεσία του Αθερίδη.Γρήγορη και ζωντανή [έχεις την αίσθηση ότι παρακολουθείς μια συζήτηση φίλων στο διπλανό τραπεζάκι της καφετέριας] αναδεικνύει τους έξυπνους διαλόγους και τις ψυχολογικές και συναισθηματικές διαστάσεις τους.
Ένας ζωγραφικός πίνακας γίνεται η αφορμή για τρεις ανθρώπους να ξεδιπλώσουν τους εαυτούς και τη ζωή τους, να εκφράσουν τα απωθημένα και τα παράπονά τους και να επανεξετάσουν την μεταξύ τους σχέση.
Η Ρεζά μας μιλά για τη φιλία και πώς αυτή αναπροσαρμόζεται μέσα στο χρόνο και μέσα από τις αλλαγές μας.Μιλά για την τάση μας να βρίσκουμε εξιλαστήρια θύματα, για την έλλειψη αποδοχής του εαυτού μας και των άλλων και για τη μεγάλη ανάγκη μας να επικροτούν οι άλλοι τις επιλογές μας ώστε να νοιώθουμε ότι αξίζουμε.

Πολλά κι ενδιαφέροντα μηνύματα σε μια ιδιαίτερη παράσταση που έχει να μας πει πράγματα.Θα σταθούμε να τα ακούσουμε;Ίσως τελικά ''επιβάλλεται'' να σταθούμε μπροστά σ' ένα λευκό πίνακα.Μπορεί να διαβάσουμε στο ουδέτερο άσπρο του τις άπειρες διακυμάνσεις του ψυχισμού μας.
Ο Θοδωρής Αθερίδης μας εντυπωσίασε με την λιτή, φυσικότατη κι αυθεντική ερμηνεία του.
Ο Μιχάλης Οικονόμου με τις χιουμοριστικές εκρήξεις του και με την αέρινη κίνησή του.
Ο Άλκης Κούρκουλος με τη στιβαρότητα της ερμηνείας του και την επιβλητική του σκηνική παρουσία.
Έξυπνες κι εύστοχες οι μουσικές επιλογές του Αθερίδη ενισχύουν το χιούμορ του έργου που οι συγκρούσεις σε πολλά σημεία του το κάνουν λιγότερο ορατό.

Ενδιαφέρουσα επίσης η σκηνική άποψη της Μαρίας Φιλίππου.
Το ART της Γιασμίνα Ρεζά στι μικρό Παλλάς είναι μια ιδιαίτερη, μοναδική και πρωτότυπη παράσταση.Είναι ένας λευκός πίνακας που πάνω του θα δούμε πολλά στοιχεία του εαυτού μας.Δεύτερη χρονιά φέτος κι αξίζει να τη δείτε.