Συνέντευξη της διευθύντριας Τερέζας Μπάουμ και της θεατρολόγου Έλενας Μαμασούκα για τη παράσταση «Από ξένος δικός» του σχολείου Neue Schule Athen

Την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου και ώρα 6 μ.μ θα έχουμε την χαρά να παρευρεθούμε στην σχολική παράσταση του σχολείου Neue Schule Athen «Από ξένος..δικός.» Η παράσταση εμπνέεται από τη Μικρασιατική καταστροφή και ανυπομονούμε να θαυμάσουμε τη δουλειά των παιδιών υπό την καθοδήγηση των δασκάλων τους. Παραθέτουμε τη συνέντευξη στις ερωτήσεις της οποίας απαντούν η διευθύντρια Τερέζα Μπάουμ και η θεατρολόγος του σχολείου Έλενα Μαμασούκα και σας περιμένουμε να απολαύσουμε όλοι μαζί μια παράσταση που προμηνύεται εξαιρετική.

(Απαντάει η διευθύντρια του σχολείου κυρία Τερέζα Μπάουμ)

«Από ξένος.. δικός» ο τίτλος της παράστασης του σχολείου σας Neue Schule Athen με θέμα την Μικρασιατική Καταστροφή που ανεβαίνει στις 12 Φλεβάρη στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Μίκης Θεοδωράκης». Μιλήστε μας για την επιλογή του θέματος.

Με αφορμή τον έναν αιώνα που μας χωρίζει ήδη από τις μαύρες μέρες του μικρασιατικού διωγμού και μιας από τις μεγαλύτερες μετακινήσεις πληθυσμών στην παγκόσμια ιστορία, η παράσταση αλλά και η επιλογή του συγκεκριμένου τίτλου έχουν ως σκοπό να φωτίσουν δύο πολύ σημαντικές πλευρές: από τη μία τη ζωή που ζούσαν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας πριν το διωγμό και την αρμονική συνύπαρξη με άλλες εθνότητες και από την άλλη να αντιληφθούμε μέσα από τα παιδικά μάτια, και όσα αυτά μπορούν να αντικρύσουν, τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες, τον πόνο, μα και το ψυχικό σθένος όλων αυτών που μέσα σε μια νύχτα ξεριζώθηκαν από τη μια μεριά του Αιγαίου και ρίζωσαν σε χώματα καρπερά ή μη στην άλλη του μεριά,. Μια μεριά που μπορεί να κράτησε αποστάσεις, να κατακλύστηκε από δύσκολα συναισθήματα τον πρώτο καιρό της προσφυγιάς, μα αναγνώρισε, σεβάστηκε, τίμησε και τελικά αγκάλιασε εκείνο το πολύβουο μελίσσι που έμελλε να αλλάξει τη ρότα της ζωής του τόπου. Κείνη την ανθρωποθάλασσα που προοριζόταν να γενεί σύντομα από «ξένη» «δική μας».

Πόσο σημαντική είναι η μετάδοση ιστορικών γνώσεων στα παιδιά σε έναν κόσμο που τείνει να ξεχνάει και να επαναλαμβανει τα θλιβερά γεγονότα του παρελθόντος; Ποιος οφείλει να είναι ο ρόλος της εκπαίδευσης;

Για να ‘μαι ειλικρινής συμφωνώ πως η ιστορία επαναλαμβάνεται γιατί όλοι εμείς τείνουμε να τη ξεχνάμε, να την απομονώνουμε χωροταξικά, να την κλείνουμε μέσα σε στείρα κουτάκια απομνημόνευσης και αυριανής εξέτασης σε ένα στείρο και μη δημιουργικό σχολικό περιβάλλον . Και εκεί ακριβώς βρίσκεται κρυμμένη η ουσία. Στο να αγαπήσουμε την αφηγηματική της τεχνική, να αναζητήσουμε την αλήθεια, τις ανέκδοτες και μη φωτισμένες πτυχές της, να διδαχτούμε από αυτές και να τις θεωρήσουμε ουσιαστική προέκταση του μικρόκοσμού μας. Αυτός οφείλει να είναι ο ρόλος της σύγχρονης εκπαίδευσης. Ο Θουκυδίδης άλλωστε έγραψε πως «εφόσον η φύση του ανθρώπου παραμένει η ίδια, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αντιδρούν παρόμοια κάτω από παρόμοιες συνθήκες». Στην πραγματικότητα δεν επαναλαμβάνεται μόνο η ιστορία αλλά και οι χειρισμοί από τους εκάστοτε ηγέτες. Όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιήσουν τα παιδιά μας αναπτύσσοντας την κριτική τους σκέψη, τόσο πιο δημιουργικές και λογικές συνάψεις θα κάνουν και τόσο πιο αποτελεσματικοί ηγέτες του εαυτού τους θα γίνουν.

Παρακολουθώντας την εξέλιξη του σχολείου σας, παρατηρεί κανείς ότι στο πέρασμα του χρόνου επενδύετε όλο και περισσότερο στα καλλιτεχνικά μαθήματα. Κάτω από ποιο πρίσμα έχετε λάβει αυτή την απόφαση;

Σχεδόν δέκα χρόνια πριν, όταν δημιουργήθηκε το NEUE SCHULE, γνωρίζαμε ήδη πως οι τέχνες στην εκπαίδευση δεν αποτελούν πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα. Δεκαετίες πριν, μεγάλοι παιδαγωγοί του εκπαιδευτικού δημοτικισμού, όπως ο Δελμούζος και ο Τριανταφυλλίδης, είχαν ήδη επισημάνει πως οι τέχνες και το θέατρο αποτελούν το κέντρο του σχολείου της δημιουργίας. Ετυμολογώντας τη λέξη κάλλος (καλλιτεχνικά μαθήματα), επιθυμούμε να εντάσσουμε καθημερινά την ομορφιά που μας παρέχει η τέχνη ώστε μαθητές και εκπαιδευτικοί να μπορούν να σκέφτονται και να λειτουργούν με «τα μάτια της ψυχής τους». Θεωρούμε πως η τέχνη και όλα όσα απορρέουν από αυτή μας κάνουν πραγματικούς ανθρώπους και πως η ενασχόληση μαζί της δεν αναδεικνύει μόνο τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και κλίσεις των παιδιών μας αλλά διαμορφώνει δημιουργικά την προσωπικότητά τους δίνοντας μία βαθιά καλλιέργεια. Και αυτό ακριβώς θα συνεχίσουμε να κάνουμε ως σχολείο. Να αναπτύσσουμε την κριτική τους σκέψη και το κάλλος της ψυχής τους !

(Απαντάει η θεατρολόγος του σχολείου κυρία Έλενα Μαμασούκα)

Πως ήταν η διαδικασία προετοιμασίας της παράστασης και η συνεργασία με τα παιδιά; Μιλήστε μας για τις αντιδράσεις και τα συναισθήματα τους.

Η προετοιμασία μιας θεατρικής παράστασης, πόσο μάλλον μαθητικής, είναι πάντα μια πολύπλοκη διαδικασία. Τα
συναισθήματα των παιδιών είναι αντικρουόμενα. Ο άκρατος ενθουσιασμός αντιμάχεται το άγχος, ενώ η ανάγκη για επιβεβαίωση του "εγώ", παραμερίζεται μπροστά στην αίσθηση ευθύνης για το συνολικό αποτέλεσμα.
Οι μαθητές μας έχουν αρκετή εξοικείωση με την πορεία της παραγωγής θεατρικών έργων. Από μικρή ηλικία δουλεύουν πάνω στον αυτοσχεδιασμό ώστε να δημιουργούν πρωτότυπες ιστορίες. Οπότε αυτό το κομμάτι, της ιστορικής έρευνας που οδηγεί στη σύνθεση της θεατρικής πράξης ήταν μια ομαλή περίοδος. Βέβαια, τα παιδιά τα εξέπληξε η σκληρότητα που διέπει την συγκεκριμένη ιστορική στιγμή και με αφορμή αυτό κάναμε μεγάλες συζητήσεις ανθρωπιστικού περιεχομένου, με αναγωγές στη σημερινή παγκόσμια ιστορία.
Η μεγάλη πρόκληση για τα παιδιά ήταν η εκμάθηση των χορών. Ο συντονισμός σκέψης και κίνησης είναι μια εξαιρετική πνευματική άσκηση με ποικίλα οφέλη. Οι μαθητές μας, παρά την αρχική αντίσταση, κι υπό την καθοδήγηση της γυμνάστριάς μας, κας Pinelopi Nanou, στάθηκαν εντέλει με θετική διάθεση απέναντι στην μικρασιατική χορευτική παράδοση. Πλέον, προσπαθούν να δημιουργήσουν ευκαιρίες για χορό.
Η μουσική διδασκαλία, με τη σφραγίδα της μουσικού μας, κας Ελένης Ορφανού, ανέγειρε συναισθήματα χαράς και καλλιτεχνικής έκφρασης. Αρκετοί μαθητές μας ασχολούνται με μουσικά όργανα, οπότε η σύσταση της χορωδίας είναι το αγαπημένο τους στοιχείο!
Συνολικά, θεωρώ πως όπως κάθε θίασος έχουμε κάνει ενα ταξίδι από το δημιουργικό άγχος, στην κούραση της επανάληψης και τελικά στην ευχαρίστηση που λαμβάνει κανείς από την επιτυχία της σκηνικής έκθεσης. Βέβαια, σε όλη αυτή την πορεία ήταν καταλυτική η παρουσία των δασκάλων των τμημάτων, κ.κ. Σύρρου Αλεξάνδρας και Μπίζιου Νάνσυς, οι οποίες με τη συνεχή υποστήριξη των παιδιών οδήγησαν τις ομάδες στην ομαλή διαχείριση των αναδυόμενων συναισθημάτων.

Πείτε μας αν θέλετε για τα επόμενα θεατρικά σας σχέδια μαζί με τους μικρούς μαθητές σας.

Η αλήθεια είναι πως από τώρα και μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς ξεκινά μια πλούσια, καλλιτεχνικά, περίοδος για το Νeue Schule Athen. Ήδη τα παιδιά της Α' και της Β' τάξης έχουν ξεκινήσει τις πρόβες τους σε γερμανόφωνα έργα, τα οποία δημιουργήθηκαν μετά από τη σύνθεση αυτοσχεδιασμών, οι οποίοι έλαβαν χώρα στο μάθημα του Πολιτιστικού Ομίλου Δραστηριοτήτων -Θεάτρου.

Παράλληλα, έχουν ξεκινήσει οι πρόβες μας για τη μεγάλη παράσταση του εορτασμού λήξης της σχολικής χρονιάς. Το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου, θα πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Θέατρο "Δημήτρης Κιντής" και θα συμμετάσχουν όλοι οι μαθητές του σχολείου μας, από το Προνήπιο/ Νηπιαγωγείο μέχρι και την Στ' τάξη μας. Είναι ένα έργο, στο οποίο μελετάμε την εξέλιξη του χορού στην ευρωπαϊκή σκηνή, μέσω αναφορών σε κλασσικά κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και δραματουργίας. Φυσικά, όλα αυτά στολίζονται με τη δύναμη της φαντασίας, η οποία μας μεταφέρει στα όμορφα τοπία της γερμανικής εξοχής και στο σπίτι των καλοκαιρινών διακοπών δύο παιδιών.

Κάθε χρόνο, κάνουμε σχέδια για την επόμενη χρονιά, θέτοντας νέους εκπαιδευτικούς στόχους, οι οποίοι θα επιτευχθούν μέσω της θεατρικής αγωγής. Σκεφτόμαστε να συνεχίσουμε την ιστορική μελέτη ιδιαίτερων στιγμών της παγκόσμιας ιστορίας μέσω του θεάτρου, όπως κάναμε και φέτος για την Μικρασιατική Καταστροφή. Επίσης θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν εθελοντικό θίασο, με μαθητές από όλες τις τάξεις του σχολείου μας, με τον οποίο θα δουλεύουμε στον ελεύθερο χρόνο μας. Σκοπός αυτή της ομάδας θα είναι το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων με φιλανθρωπικό χαρακτήρα.
Βασικό μας μέλημα πάντα είναι η ψυχική ανάταση κι ενίσχυση των παιδιών μέσω της τέχνης.