Συνέντευξη του Σταμάτη Πακάκη στο θεατρο.gr.

1) Καλησπέρα σας, και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.
α) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Πως προέκυψε το θέατρο στην ζωή σας;

Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία. Πάντα δίπλα μου το θέατρο.gr σε κάθε προσωπικό καλλιτεχνικό μου βήμα.
Λίγα πράγματα για εμένα... Είμαι ο Σταμάτης, είμαι καλά ( ; ) και μου αρέσει να γράφω κείμενα και να σκηνοθετώ. Κάνω διάφορες δουλειές κάτω από μία καλλιτεχνική ομπρέλα και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που αυτοσυντηρούμαι μέσα από την τέχνη. Είμαι στο εξωτερικό δυναμικό των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ως τενόρος, διδάσκω μουσική και θέατρο. Το θέατρο προέκυψε τυχαία στη ζωή μου, αν και από παιδί θυμάμαι να φτιάχνω ολόκληρους φανταστικούς κόσμους, να μοιράζω ρόλους στα παιδιά της γειτονιάς θέλοντας εκείνα να είναι οι ήρωες της εκάστοτε ιστορίας μου. Φαινόταν η τάση που είχα στη συγγραφή και τη σκηνοθεσία απλώς μεγαλώνοντας σε ένα εντελώς μη καλλιτεχνικό περιβάλλον άργησα να το συνειδητοποιήσω. Στο τέλος του Δημοτικού μπήκε η μουσική στη ζωή μου και εστίασα εκεί. Μετά η πορεία ήταν ένας ευχάριστος μονόδρομος. Μουσικολογία Αθηνών, Αγγλικό Μουσικό Κολλέγιο και Ωδειακές σπουδές. Σημαντική στιγμή στην πορεία μου και την ουσιαστική επαφή μου με το θέατρο ήταν η πρώτη μου συνεργασία με την παιδική σκηνή της Κάρμεν Ρουγγέρη στην Εθνική Λυρική Σκηνή και συγκεκριμένα στο θέατρο Ακροπόλ. Μπαίνοντας στο λυρικό θέατρο ξεκίνησα παράλληλα σπουδές θεάτρου και κινησιολογίας... Κάτι με μάγεψε και είπα ότι εγώ αυτό θέλω να κάνω. Το ένα έφερε το άλλο μέχρι και την επιμόρφωση μου στο Μουσικό Θέατρο, στην Αγγλία. Ανήκω στους ανθρώπους που δεν είχαν καθοδήγηση από το σπίτι ή τον κύκλο τους αλλά ούτε συγκεκριμένο στόχο από την αρχή. Ακολούθησα, με σκληρή δουλειά φυσικά και μελέτη, ό,τι παρουσιαζόταν μπροστά μου και μου "γυάλιζε".

β) Ποιο είναι το μότο και η φιλοσοφία σας;

Να χαμογελάμε, να μην χάνουμε το χιούμορ μας και να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Το λέω κυρίως για να το ακούω εγώ...

2) Από την Τετάρτη 11 Οκτώβρη και κάθε Τετάρτη στις 20:00, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο θέατρο Faust (Καλαμιώτου 11 & Αθηναΐδος 12) επιστρέφετε με τη νέα σας μουσικοθεατρική κωμωδία «ΤΕΛΕΝΟΒΕΛΑ». α) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση; β) Ποιες αξίες πραγματεύεται το έργο; γ) Πως συνδέεστε με τις μεξικάνικες τελενοβέλες; Και πως αποφασίσατε να γράψετε το συγκεκριμένο έργο;

Θα απαντήσω και στα τρία μαζί και με ανάποδη πορεία. Μέσα στην πρώτη καραντίνα ξεκίνησα να βλέπω τις Τελενοβέλες που μου κρατούσαν συντροφιά στην εφηβεία μετά το σχολείο. Ευτυχώς έχω μητέρα που δεν με σταμάτησε ποτέ από το να βλέπω παιδικά αλλά και ενήλικη τηλεόραση, αντιθέτως μου έλεγε μα μη διαβάζω πολύ και να μην αγχώνομαι για βλακείες... με παρότρυνε για κοπάνες κτλ. Ίσως κάπου εκεί βρίσκεται η πηγή της υπέρμετρης τυπικότητάς μου ως προς το σχολείο και μετέπειτα των σπουδών και την εργασίας μου. Και επιστρέφω στις Τελενοβέλες... Βλέποντας λοιπόν, μετά από αρκετά χρόνια, πάλι τις σειρές των 90's θέλησα να γράψω μια δική μου Τελενοβέλα (σαπουνόπερα) που να έχει αναφορές στις προσωπικά αγαπημένες μου. Κρατούσα σημειώσεις κοινών γεγονότων και παρατήρησα κάτι που ως έφηβος δεν είχα προσέξει: την ομοιότητα της κοινωνίας των Τελενοβέλων με αυτήν της Ελληνικής πραγματικότητας καθώς και τη διαχρονικότητα των αξιών και των θεμάτων που διαπραγματεύονται. Έτσι έκανα ένα μαγείρεμα των δεδομένων μου και δημιούργησα μία νέα δική μου ιστορία που περιέχει έρωτες, χωρισμούς, απάτες, δεισιδαιμονίες, σφετερισμούς, ταξική πάλη, πολιτική-κοινωνική-πολιτιστική διαμάχη μεταξύ των ηρώων, που ο καθένας κρύβει ένα δικό του παρελθόν με πολλά μυστικά. Όλα αυτά τα σοβαρά ζητήματα τα περνάω υποδόρια στη μουσικοθεατρική μας Τελενοβέλα. Σκοπός είναι το γέλιο αλλά και ο προβληματισμός, όσο αυτός χωράει, σε μια σαπουνόπερα. Σας παραθέτω την υπόθεση του έργου:
‘’Μια φορά κι έναν καιρό, στο Μεξικό των 90’s, ζούσε ευτυχισμένη μία ζάμπλουτη θρησκευόμενη οικογένεια, η οποία είχε στην κατοχή της τα γνωστά... ένα ράντσο, μία έπαυλη κι ένα εργοστάσιο. Το εργοστάσιο αυτό κατασκεύαζε αγαλματάκια της Παναγίας της Γουαδελούπης. Ψέματα... της Παναγίας της Μακαρένα. Η οικογένεια αυτή είχε το επώνυμο Rosario, γιατί άραγε; Αρχηγός της δυναστείας των Rosario είναι η χήρα Consuelo Regina Sanchez de Rosario η οποία προστατεύει τον μοναχογιό της Esteban Maria Rosario Sanchez και τον εγγονό της Alejandro Joaquin Rosario Perez με μοναδικό της όπλο την εφευρετικότητά της σε δολοπλοκίες και δολοφονίες με σύμμαχο την Αζτέκικης καταγωγής εσώκλειστη υπηρέτρια της, την κουτσομπόλα Susanita Munitis. Η ‘’ήρεμη’’ ζωή της οικογένειας ταράζεται από δύο γεγονότα που το ένα διαδέχεται το άλλο... Η δεύτερη γυναίκα του Esteban, η Soledad Katalina Colomer Martinez, είναι μία σφετερίστρια και σα να μην έφτανε αυτό ο νεαρός Alejandro ερωτεύεται μία παρακατιανή ρακοσυλλέκτρια, την πανέμορφη Bonita Dolorez Lopez...
Τι θα συμβεί με τη συμβίωση όλων των παραπάνω στην έπαυλη των Rosario; Κάθε ομοιότητα με γνωστές Τελενοβέλες είναι εντελώς σκόπιμη...’’.

3) α) Γιατί πρέπει να έρθει να δει κάποιος την παράσταση;

Όσοι έβλεπαν/βλέπουν τελενοβέλες πρέπει να έρθουν στην παράσταση διότι θα γελάσουν με τις αναφορές μας και θα δουν πως δημιουργήσαμε μία ιστορία που χωράει ΟΛΕΣ τις τελενοβέλες σε μία. Επίσης όσοι δεν έχουν δει ποτέ τελενοβέλες θα είναι σα να βιώνουν ένα ταχύρρυθμο σεμινάριο σ' αυτό το είδος. Να πούμε πως έχουμε τραγούδια, χορούς, κέφι, μπρίο, τσαχπινιά... και ένα υπέροχο cast ηθοποιών που δίνει ρέστα.

β) Πως προέκυψε και πως ήταν η συνεργασία σας με τη Μάρω Μαρκέλλου;

Είμαι μεγάλος θαυμαστής της Μάρως Μαρκέλλου από την πρώτη στιγμή που ανακάλυψα τα τραγούδια της. Την παρακολουθώ σε κάθε εμφάνισή της σαν γνήσιο γκρούπι. Της είχα επικοινωνήσει στο παρελθόν την επιθυμία μου να συνεργαστούμε αλλά δεν υπήρξε το κατάλληλο timing. Έτσι μόλις ξεκίνησα την οργάνωση της Τελενοβέλας της έκανα ντου, μου είπε ναι και φτάσαμε στο να μας χαρίζει υπέροχες μελωδίες με τη χαρακτηριστική της μουσική γλώσσα. Έχω στο μυαλό μου αυτή η συνεργασία να μην σταματήσει εδώ και να δημιουργήσουμε από κοινού ένα μιούζικαλ... Μάρω ακούς;!

4) Από τι εμπνέεστε;

Από τον κόσμο γύρω μου... αλλά και μέσα μου. Κάθε έργο μου έχει μεγάλο μέρος παρατήρησης των ανθρώπων του κύκλου μου, όπως το "ΜΑΝΑ" (κοινωνικό μουσικό παραμύθι για ενήλικες) ή των ανθρώπων δίπλα μου όπως οι επιβάτες του λεωφορείου "550" (κοινωνική κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων). Έτσι και η "Τελενοβέλα" ήταν μια παρατήρηση της Ελληνικής κοινωνίας σε αντίστιξη με την Μεξικάνικη, όπως παρουσιάζεται στις Τελενοβέλες των 90's. Τώρα ετοιμάζω ένα επόμενο έργο με αφορμή ανθρώπους που έρχομαι σε επαφή... ίντριγκες, διαμάχες, έρωτες, τσακωμούς, εξαφανίσεις κ.ά. Κωμωδία μάλλον θα βγει ή σκληρό δράμα... λεπτή η διαχωριστική γραμμή...

5) Πέρα από την παράσταση αυτή, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή σεζόν;

Μετά την πρεμιέρα της "Τελενοβέλας" στις 11 Οκτώβρη κάνω πρεμιέρα 21 Οκτώβρη στη "Λαίδη Μάκβεθ" του Μτσενσκ, στην Εθνική Λυρική Σκηνή σε σκηνοθεσία Φανί Αρντάν, όπου συμμετέχω στον χορό. Στις 03 Νοεμβρίου έχω πρεμιέρα, ως μέλος του χορού, με την μπαρόκ όπερα του Χέντελ "Σεμέλη" σε σκηνοθεσία Γιώργου Πέτρου, στο θέατρο Ολύμπια. Με την ίδια παραγωγή είχα ταξιδέψει την περασμένη άνοιξη, στο Göttingen της Γερμανίας στο φεστιβάλ Händel. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα θα κάνει πρεμιέρα η παράσταση για παιδιά "Τα ξεχασιάρικα ξωτικά" σε κείμενο και σκηνοθεσία της Φάνης Παλιούρα όπου υπογράφω την καλλιτεχνική επιμέλεια μέσω της εταιρίας μου Pink Unicorn Productions AMKE. Επίσης τρέχουν διάφορες συναυλίες προσωπικές αλλά και με τα Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων. Και οπερέτα θα έχω τις γιορτές και όπερα.... Η ζωή μου μία ακροβασία από την Όπερα στην σαπουνόπερα... γι αυτό και η Τελενοβέλα.

6) Θα θέλαμε να κλείσουμε, με κάτι που θέλετε εσείς να πείτε για το Θεατρο.gr.

Ένα ευχαριστώ για το βήμα στη σελίδα σας και ραντεβού στην παράσταση διότι δε θα σας αφήσω να γλιτώσετε από την κατάρα της οικογένειας De Rosario...

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.