Συνέντευξη της Αγγελικής Παρδαλίδου στο θεατρο.gr.

1) Καλησπέρα σας και καλωσορίσατε στην σελίδα μας. Θα μας πείτε λίγα λόγια για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας;

Λοιπόν!!! Γεννήθηκα στην πανέμορφη Καβάλα μια ανοιξιάτικη μέρα, για την ακρίβεια την τελευταία ανοιξιάτικη μέρα, δηλαδή 31 Μαΐου. Όσοι/όσες δεν έχετε έρθει Καβάλα, να έρθετε και ειδικά καλοκαίρι να περάσετε καταπληκτικά! Αρχικά σπούδασα στο Πολυτεχνείο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών αλλά κάπου εκεί στα 20 κάτι μου κατάλαβα ότι δεν θα πάει πολύ καλά η ζωούλα αν συνεχίσω να είμαι μηχανικός οπότε κάθισα σοβαρά και σκέφτηκα ποια ζωή ονειρευόμουν να ζήσω και έτσι αποφάσισα ότι θα ασχοληθώ με την τέχνη. Πήγα στη δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντοπούλου, ξεκίνησα να δουλεύω σαν ηθοποιός με τον Χάρρυ Κλυνν που ήταν η πρώτη μου δουλειά, το ένα έφερε το άλλο και είμαι σήμερα εδώ μέρος της καλλιτεχνικής ζωής αυτού του κόσμου. Έχω δουλέψει σε μικρά και μεγάλα θέατρα, με αξιόλογους ανθρώπους του χώρου και είμαι ευτυχής για αυτό. Το 2016 επιλέχθηκα για το στούντιο συγγραφής του Εθνικού θεάτρου και στη συνέχεια στο αντίστοιχο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη. Έτσι ξεκίνησα να γράφω επαγγελματικά και ήδη αρκετά έργα μου έχουν παρουσιαστεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Και καθώς έγραφα τα έργα μου επειδή φανταζόμουν ακριβώς πώς θα ήθελα να παρουσιαστούν αποφάσισα να ασχοληθώ και με τη σκηνοθεσία. Παρακολούθησα λοιπόν πολλά και διάφορα σεμινάρια και άρχισα και να σκηνοθετώ. Το τελικό στάδιο όλης αυτής της πορείας ήταν φυσικά και η παραγωγή. Διότι ένιωσα ότι πρέπει να βρω τρόπο και υλοποιήσω ουσιαστικά και υλικά όλα όσα φανταζόμουν. Αυτή τη στιγμή λοιπόν είμαι ηθοποιός, σκηνοθέτης συγγραφέας και παραγωγός.

2) Πότε και πώς πήρατε την απόφαση να γίνετε ηθοποιός και σκηνοθέτης;

Την απόφαση την πήρα όταν ήμουν στο αμφιθέατρο του Πολυτεχνείου και έβλεπα όλον αυτόν τον κόσμο γύρω μου να έχει μεράκι, να κάνει ερωτήσεις, να γυρίζει στο σπίτι και να τον ενδιαφέρει αυτό που σπουδάζει και κάπου εκεί κατάλαβα ότι δεν είχα καθόλου λαχτάρα να μάθω κάτι παραπάνω για την επιστήμη μου. Αντιθέτως όταν πήγαινα στη μουσική και στην θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου ένιωθα σαν να είμαι σπίτι μου, ένιωθα ο εαυτός μου και κάπως έτσι αποφάσισα ότι θα ήταν καλύτερο στη ζωή μου να αφιερώνω όλες τις απίστευτα πολλές εργατοώρες για κάτι που αγαπώ. Η σκηνοθεσία προέκυψε αβίαστα μέσα από την ανάγκη να επικοινωνήσω με ακρίβεια κάποια οράματα που είχα πάνω σε συγκεκριμένα κείμενα. Είχα νιώθω πάντα το μικρόβιο διότι και στους θιάσους που ήμουν αμιγώς σαν ηθοποιός πάντα παρατηρούσα σφαιρικά την κατάσταση. Και το γεγονός ότι έχω πια εμπειρία σε διαφορετικά πόστα εμπλουτίζει και το καθένα ξεχωριστά.

3) Τι είναι αυτό που σας δίνει δύναμη και έμπνευση στη δουλειά σας;

Η ζωή. Όλα όσα παρατηρώ γύρω μου. Οι ανθρώπινες σχέσεις, η μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου, μια γάτα που αποζητά το χάδι, το χρώμα του ηλιοβασιλέματος, ένα περίτεχνο λουλούδι. Αν έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές μπορείς πραγματικά κάθε μέρα να γράφεις έργα, να δημιουργείς , να εμπνέεσαι και να σημειώνεις πράγματα τα οποία κάποια στιγμή θα τα αξιοποιήσεις μέσα στις δημιουργίες σου από όποιο πόστο και να είσαι.

4) Ξεχωρίζετε κάποιον από τους συνεργάτες σας; Έχετε κάποια αγαπημένη ανάμνηση να μοιραστείτε μαζί μας;

Είμαι σε αυτόν το χώρο από το 2007 και είχα τη χαρά να γνωρίσω πολλά και αξιόλογα άτομα του χώρου. Ακόμα και από δύσκολες συνεργασίες πιστεύω ότι κάτι μπορείς να κερδίσεις, κάποιον θα γνωρίσεις, κάτι θα αντιληφθείς, από όλα κάτι κερδίζεις. Ωστόσο όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση πάντα το πρώτο άτομο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η αγαπημένη μου Πέμη Ζούνη. Η Πέμη ήταν δασκάλα μου στη δραματική σχολή και είναι κοντά μου σε οτιδήποτε τρελό και αν σκέφτηκα να αναλάβω. Είναι εκεί βράχος να με βοηθάει να πετάω. Είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος, απίστευτα δοτική, με καταπληκτική ποιότητα ανθρώπου και πραγματικά είμαι τυχερή που έχει βρεθεί στη ζωή μου. Τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς αυτήν και την αγαπώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου. Θέλω να αναφέρω επίσης τον Γιώργο Καραμίχο για την υπέροχη συνεργασία μας στην πρώτη μου ταινία, το Flik Flok, τον Γιάννη Κακλέα και την Άννα Βίσση με τους οποίους συναντηθήκαμε στους Δαίμονες, τον Βασίλη Μπισμπίκη για την εμπειρία στο shopping and fucking που ήμουνα και υποψήφια για βραβείο ερμηνείας και από ανθρώπους της τηλεόρασης τον Πιέρρο Ανδρακάκο στο «Μην ψαρώνεις» που δημιουργούσε ένα υπέροχο κλίμα στα γυρίσματα. Οι άνθρωποι είναι πάνω από όλα. Οι άνθρωποι, οι ανθρώπινες σχέσεις και όλη αυτή η επικοινωνία που μπορεί να χτίσεις. Το πιο σημαντικό είναι να καταφέρεις να βρεις τους συνοδοιπόρους σου σε αυτή την καλλιτεχνική πορεία.

5) Η παράσταση "ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ;" του Βαγγέλη Σαμιώτη έρχεται από την Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2023 και κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 19.00 στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση;

Η παράσταση «Προλαβαίνουμε» επιτέλους ξεκινάει! Φτιάχτηκε με πολλή αγάπη από μέρους μας και αφοσίωση. Ήμασταν σε πρόβες όλο το καλοκαίρι και ξεκινήσαμε δυναμικά και από Σεπτέμβριο. Είναι μία παράσταση για την φιλία και το πόσο σημαντική μπορεί να είναι στη ζωή μας, για το τι σημαίνει το να είμαι πραγματικά φίλος με κάποιον, ποια είναι τα όριά μου, τι θα μπορούσα να κάνω για τις σχέσεις μου, έχω κάνει αρκετά; Μετανιώνω για κάτι που έχω κάνει; Αξιοποίησα σωστά το χρόνο μου έως τώρα; Πρόλαβα να ζήσω τη ζωή που θέλω; Είναι μια αστεία και συνάμα γλυκόπικρη ιστορία που μέσα από το κωμικό της χαρακτήρα ουσιαστικά έμμεσα μιλά για πολύ σημαντικά θέματα. Την ώρα που γελάς την ίδια ώρα στο πίσω μέρος του μυαλού σου αναρωτιέσαι και εσύ για τις ίδιες τις αποφάσεις σου, για το τι θα μπορούσες ίσως να κάνεις διαφορετικά και βάζεις νομίζω σε τελείως διαφορετική βάση κάποια πράγματα τα οποία τα θεωρείς δεδομένα, θεωρείς ότι θα είναι για πάντα εκεί ενώ ουσιαστικά τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεν είναι δεδομένο.

6) Υπήρχε κάτι που σας δυσκόλεψε ή σας εξέπληξε στην σκηνοθεσία της παράστασης αυτής;

Κάθε φορά που ξεκινάς από το μηδέν να δημιουργήσεις κάτι, όλο αυτό μπροστά σου φαντάζει ένα τεράστιο βουνό, ένα Έβερεστ. Άμα αφεθείς στον όγκο των πραγμάτων που πρέπει να γίνουν και στον όγκο των αποφάσεων που πρέπει να ληφθούν πανικοβάλλεσαι οπότε το καλύτερο είναι να χτίζεις κομμάτι κομμάτι το έργο σου, μέρα με τη μέρα, έρευνα πάνω στην έρευνα μαζί με τους ηθοποιούς και τους συντελεστές. Με δυσκόλεψε η αντίθεση που έχει το έργο διότι το θέμα του αν το αντιμετωπίζαμε κυριολεκτικά δεν είναι καθόλου κωμικό και ωστόσο φτιάξαμε μια κωμωδία. Ήθελα να βρω λοιπόν την ισορροπία ανάμεσα στο δράμα και στην κωμωδία, όλο αυτό να βασίζεται σε μια ρεαλιστική γραμμή στις ερμηνείες και να υπάρχουν μέσα στην παράστασή μας τα απαραίτητα επίπεδα αντίληψης.

7) Γιατί πρέπει κάποιος να παρακολουθήσει την παράσταση;

Διότι θα περάσει μιάμιση ώρα γεμάτη συναισθήματα, με εναλλαγές γέλιου, συγκίνησης, προβληματισμού, θυμού, έρωτα, θα ταξιδέψει μαζί με τους ήρωες, θα μπει στη θέση τους και φεύγοντας θα έχει μπει ελπίζω το μικρόβιο της ερώτησης που θέτει η παράσταση για το αν όλα όσα βιώνουμε καθημερινά τα ζούμε πραγματικά, αν επενδύουμε όσο πρέπει στους αγαπημένους μας και αν κάνουμε την καλύτερη αξιοποίηση του χρόνου μας.

8) Ποια θέματα εξετάζει το έργο;

Εξετάζει καταρχάς την πραγματική φιλία. Οι ήρωές μας είναι δύο άντρες οπότε σε πρώτο επίπεδο μιλάμε για την ανδρική φιλία. Ωστόσο η φιλία είναι κάτι πανανθρώπινο που βρίσκεται πάνω από φύλα. Είναι αυτή η ανάγκη της ουσιαστικής επικοινωνίας, της ψυχικής ένωσης. Άραγε τι είναι αληθινή η φιλία; Έχουμε πραγματικούς φίλους; Πόσο έτοιμοι είμαστε να στηρίξουμε ή να στηριχθούμε από τους φίλους μας. Και φυσικά δε μένει μόνο σε αυτό το θέμα αλλά αγγίζει και πολλά ακόμα: τον έρωτα φυσικά, το θυμό, τα προσωπικά όρια, την αφοσίωση. Το πολύ όμορφο του κειμένου που έχει καταφέρει ο Βαγγέλης Σαμιώτης που έχει γράψει το κείμενο είναι ότι όλα αυτά τα ζητήματα ενώ είναι σοβαρά θίγονται μέσα από ένα κωμικό πέπλο και νομίζω ότι αυτή είναι και πιο η ωραία προσέγγιση για να κάνει κάποιον πραγματικά να αναρωτηθεί.

9) Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ ευτυχής διότι είναι μία εξαιρετικά δημιουργική περίοδος. Ετοιμάζω με μεγάλη μου χαρά επιτέλους την πρώτη μου ταινία μεγάλου μήκους, το «Angel Pardalos», το οποίο είναι ένα πολύχρωμο, κωμικό multiart θέαμα που θα παιχτεί στους κινηματογράφους. To δημιουργώ με πολλή προσοχή και φροντίδα εδώ και τρία χρόνια. Έχω καταφέρει να λύσω πάρα πολλά προβλήματα, να αντέξω όλη την πίεση του να φτιάχνεις με τις πλάτες σου μόνο μια ταινία μεγάλου μήκους και είμαι πραγματικά συγκινημένη για το αποτέλεσμα καθώς και για τους υπέροχους ανθρώπους που ήταν κοντά μου σε αυτό τον κακοτράχαλο δρόμο. Ανέλαβα συγγραφή, ερμηνεία, σκηνοθεσία και παραγωγή. Συνδυάζει πολλές τέχνες για αυτό και το λέμε multiart : θέατρο, κινηματογράφο, ντοκιμαντέρ, animation, VFX, digital art, χορό, τραγούδι, πρωτότυπη μουσική, ποίηση, ζωγραφική, mockumentary. Είναι το επόμενο μου βήμα μετά την πρώτη μου ταινία, το Flik Flok, στο οποίο και πάλι ανέλαβα τους ίδιους ρόλους και το οποίο ταξίδεψε σε 39 φεστιβάλ σε όλον τον κόσμο και απέσπασε 17 βραβεία. Μπορείτε να το δείτε online στη viva on demand.

10) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, τραγούδι και σημείο στη πόλη;

Δε θα πω βιβλίο, θα πω συγγραφέα, τον Σταυριανό Κιναλόπουλο. Ο Σταυριανός έχει γράψει δύο εκπληκτικά βιβλία, το «Κιχ» και το «Μια Νύχτα στο Παλέρμο». Έχει πολύ ιδιαίτερη πένα που συνδυάζει και πολλές μορφές γραφής, λογοτεχνική, θεατρική, ποιητική.
Πώς μπορείς να διαλέξεις ένα μόνο τραγούδι από όλα αυτά με οποία έχεις χορέψει, κλάψει, εμπνευστεί; Δύσκολο. Ωστόσο θα επικεντρωθώ στο σήμερα και σε αυτή την περίοδο της ζωής μου οπότε θα πω το « it's my life» του Bon Jovi για όλο το δυναμικό που έχει και το αίσθημα που σου δημιουργεί να θέλεις να αδράξεις τη μέρα και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για τη ζωή σου.
Αγαπάω πάρα πολύ το πεδίον του Άρεως. Το έχω βάλει και στην ταινία μου. Είναι ένας χώρος μέσα στον οποίο συναντώνται τόσο διαφορετικοί τύποι ανθρώπων και συνυπάρχουν όμορφα και ειρηνικά. Πλέον έχει αναβαθμισθεί, νιώθεις ασφάλεια μέσα και είναι μοναδικό το να κάθομαι σε ένα παγκάκι και να περνάνε από μπροστά μου οικογένειες, δικηγόροι, πρόσφυγες, ναρκομανείς, παιδάκια, ηλικιωμένοι, ζευγάρια κάθε λογής, άνθρωποι με κατοικίδια, άνθρωποι που τρέχουν... είναι μία μικρή πολιτεία όπου όλοι είμαστε εκεί για να απολαύσουμε το πάρκο μας και σκέφτομαι πόσο όμορφο θα ήταν να συνέβαινε αυτό συνολικά για τις πόλεις και τον πλανήτη μας.

11) Κάντε μια ευχή για την σελίδα και τους αναγνώστες μας.

Να περνάμε όμορφα. Να χαμογελάμε. Να προσέχουμε τους εαυτούς μας γιατί είμαστε όλοι πολύτιμοι. Αγάπη, αγάπη, αγάπη.

Πληροφορίες για την παράσταση θα βρείτε εδώ.