Συνέντευξη της Μικαέλας Δανά, στο θεατρο gr.

1) Καλησπέρα σας και καλωσορίσατε στην σελίδα μας. Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό μας κοινό;

Καλώς σας βρήκα! Είμαι ηθοποιός απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής του Πειραϊκού Συνδέσμου, έχω σπουδάσει τραγούδι κλασσικό και μοντέρνο στο Ελληνικό Ωδείο και έχω αποφοιτήσει απο το Τμήμα Εμπορίας και Διαφήμισης (ΑΤΕΙ Αθηνών, νυν ΠΑΔΑ) Από το 2012 παίζω επαγγελματικά σε μουσικοθεατρικές και θεατρικές παραστάσεις, ενώ πρόσφατα συμμετείχα στην κινηματογραφική ταινία ‘’Εξέλιξη’’ του Περικλή Χούρσογλου.

2) Από τη Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου στο θέατρο ΧΩΡΟΣ θα παρουσιάζεται το έργο των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ», σε σκηνοθεσία Λευτέρη Παπακώστα. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον χώρο και για την παράσταση;

Είναι πολύ σημαντικό πιστεύω να υποδεχόμαστε και να μας υποδέχονται νέοι θεατρικοί χώροι οι οποίοι φιλοξενούν εγχειρήματα δύσκολα σαν αυτό, και δη από νέες ομάδες όπως η δική μας. “Το σπίτι με τα δώρα” είναι ένα έργο που σε κάνει να σκέφτεσαι ποιος ήσουν πριν το δεις, ποιος είσαι όταν το βλέπεις, και ποιος θα είσαι αφού το είδες. Το σπίτι με τα δώρα είναι ένα βαρύ έργο .Ενέχει το βάρος του σπιτιού, της οικογένειας και των λοιπών συγγενικών ‘’δώρων’’ που πέφτουν στις πλάτες μιας γυναίκας, συζύγου, κόρης ...στις πλάτες ενός ατόμου. Αν και έργο του 2001, η συγκλονιστική γραφή των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη είναι ζωντανή, γεννημένη στο τώρα, ρέει αβίαστα, μας βοηθάει ως ηθοποιούς να καταλάβουμε τον ρεαλισμό και την ποίηση ταυτόχρονα. Από την άλλη η σκηνοθεσία του Λευτέρη Παπακώστα μας ιντριγκάρει να περάσουμε για λίγο αυτή την λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ λογικού και παράλογου μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

3) Ποιος είναι ο ρόλος σας;

Είμαι η Βασιλική, είμαι παντρεμένη και έχω μια κόρη. Είμαι υστερική με την καθαριότητα - όπως λένε-δεν έχω κοινωνική ζωή, αγαπάω πολύ το σπίτι μου και τρομάζω με τον αέρα. Έχω υπάρξει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης.

4) «...να φοβάσαι όταν δεν πονάς. Ο πόνος δεν είναι σύμπτωμα, είναι η αρχή της γιατρειάς...». Πώς αντιλαμβάνεστε τη συγκεκριμένη φράση από το έργο;

Ένας άνθρωπος που δεν πονάει πια είναι έτοιμος για τα πάντα, είναι σαν αγρίμι, δεν νιώθει τίποτα πια ή είναι νεκρός.

5) Ποιος είναι ο κεντρικός άξονας του έργου; Ποιο είναι το κύριο θέμα με το οποίο καταπιάνεται;

Με δυο λόγια: η καταπίεση της γυναίκας που την οδηγεί σε μέγιστη ψυχική οδύνη.

6) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη;

Διάβασα πρόσφατα το ‘’Προσκλητήριο Ηρώων’’ του Paco Ignacio Taibo και με μάγεψε, αγαπώ το ‘’My Love Is‘’ των Holly Golightly , μου αρέσει να πηγαίνω στα Λιπάσματα στην Δραπετσώνα μιας και μένω κοντά. Πηγαίνω εκεί, βλέπω την θάλασσα και αδειάζω...

7) Σχέδια για το μέλλον;

Να κάνω ταξίδια... όχι μόνο νοερά.

****

ΘΕΑΤΡΟ «ΧΩΡΟΣ»
Ορφέως & Πραβίου 6-8, Βοτανικός

«ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ»
Των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη από Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου
Για 12 μόνο παραστάσεις

Η προπώληση ξεκίνησε
(Early Bird 8 ευρώ)
https://www.more.com/theater/to-spiti-me-ta-dora-1/

Η Εταιρία Τεχνών Πειραιά «ΕΝΤΡΟΠΙΑ» παρουσιάζει από τη Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου το έργο των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ», σε σκηνοθεσία Λευτέρη Παπακώστα, στο θέατρο ΧΩΡΟΣ.

Τρεις γυναίκες, η Ελένη, η Βασιλική, η Ιωάννα αφηγούνται τα τραύματα τους. Η πρώτη κουβαλάει την προσωπική της τραγωδία πάνω σ’ ένα τενεκεδένιο νύχι που φύτρωσε στη θέση του παλιού που μαύρισε κι έπεσε. Το νύχι αυτό είναι η πανοπλία, η άμυνα της. Αυτό θα την καθορίσει, αυτό θα δώσει τη λύση... Η Βασιλική ζει σ’ ένα σπίτι απ’ όπου απουσιάζει ο αέρας. Παιδί δυο προβληματικών γονιών, θα πάρει τη ζωή στα χέρια της όταν διαπιστώσει πως η ανήλικη κόρη της βιώνει τη δική της τραγωδία με δέλεαρ μια κούκλα... Η Ιωάννα είναι μια έφηβη που γεννήθηκε άνδρας σ’ ένα γυναικείο κορμί. Σύντομα θα απεκδυθεί τη γυναικεία φύση της όταν, ντυμένη αγόρι, θα γίνει το αντικείμενο του πόθου μιας συνομήλικης της. Η κατάληξη θα είναι τραγική.
Το έργο τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου 2001.

Σημείωμα των συγγραφέων:

Γυναικείες αποσκευές :
Οι τρεις ηρωίδες του έργου μεταφέρουν τις αποσκευές τους και τις ανοίγουν μπροστά στον θεατή.
Έχουν μέσα τραύματα ανεπούλωτα, ιστορίες ανείπωτες, μνήμες που θέλουν να ξεχάσουν, αναιρέσεις και διαψεύσεις, πίκρες, κομμάτια από ζωές άλλων που ονειρεύτηκαν αλλά δεν πρόλαβαν να χαρούν. Είναι ευάλωτες και αποφασισμένες να βιώσουν αυτό που τους δωρήθηκε, πληρώνοντας τελικά το κόστος των επιλογών τους που υπερβαίνει το μέτρο και τον κανόνα.
Ένα τενεκεδένιο νύχι, μια αλλόκοτη κούκλα, ένα μαχαίρι είναι τα δώρα--όπλα στη μάχη της δικαίωσης, της λύτρωσης και της θυσίας. Είναι γυναίκες που υπήρξαν και υπάρχουν σε Αθήνα και περιφέρεια, σε πόλεις και χωριά, προσδιορίζοντας τον τόπο του προσωπικού τους μαρτυρίου ανάμεσα σε δωμάτια χωρίς στίγμα, χώρους
εργασίας που στάζουν αλατόνερο, δημόσια ουρητήρια και αποκαρδιωτικά ψυχικά τοπία. Τις αγαπήσαμε και τις φροντίσαμε αλλά μας εγκλώβισαν και μας τρόμαξαν. Κι όλη αυτή η επώδυνη πορεία για την αλήθεια τους έγινε για μας ένα μεγάλο βήμα προς την αυτογνωσία και την κάθαρση.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

«...να φοβάσαι όταν δεν πονάς. Ο πόνος δεν είναι σύμπτωμα, είναι η αρχή της γιατρειάς...»
(απόσπασμα από «Το Σπίτι με τα Δώρα»)

«Το Σπίτι με τα Δώρα» ένα έργο σκληρό, ένα έργο αληθινό, ένα έργο ενδοσκόπησης της οικογένειας, της οικογένειας που υπάρχει και τρομάζει την κοινωνία, την κοινωνία που αδιαφορεί και ανέχεται αυτή τη σκληρότητα. Ένα έργο ρεαλιστικό που αγγίζει τα όρια της ποίησης. Προσπαθώντας να βρούμε αυτή τη συνδετική τομή ρεαλισμού και ποίησης, δοκιμάζουμε να ανιχνεύσουμε υποκριτικούς κώδικες που συνδέουν αυτά τα δύο πεδία. Το λιτό και «σκληρό» σκηνικό επηρεασμένο από την μεσαιωνική βιαιότητα σε συνδυασμό με τη χρήση ζωντανής μουσικής δημιουργούν ένα δυστοπικό οικογενειακό περιβάλλον που διαπερνά την ελληνική κοινωνία. Το θέατρο οφείλει να ενοχλεί, να τροποποιεί και να αλλάζει τον κόσμο· ως εκφραστές αυτής της σκέψης... εμπρός για την εξέλιξη μας.

Παίζουν:
Μικαέλα Δανά : Βασιλική
Μαρία Καρακίτσου: Ελένη
Κατερίνα Παρισσινού: Ιωάννα

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία : Λευτέρης Παπακώστας
Πρωτότυπη μουσική : Ανθή Γουρουντή
Σκηνική εγκατάσταση/κατασκευή: Λευτέρης Παπακώστας, Μαρίνα Μηλιάρη
Κοστούμια/σκηνικά αντικείμενα : Σπύρος Γκέκας
Φωτισμοί/Φωτογραφίες: Παύλος Μαυρίδης
Υπεύθυνη Παραγωγής: Πασχαλιά Σιγγίκου
Διαχείριση social media : Εύη Αγγελίνου
Hair stylist / make up artist (φωτογράφισης): Βίκυ Χατζή
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης

Παραγωγή: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΕΧΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ «ΕΝΤΡΟΠΙΑ»
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

facebook/instagram

Ημέρες και ώρες Παραστάσεων (από 5/2 -12/3 για 12 παραστάσεις)
Δευτέρα και Τρίτη 21.00
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική Είσοδος 14,00 ευρώ
Ομαδικά/ Εκπαιδευτικών/ΑΜΕΑ/ Ανέργων/Ατέλειες /10,00 ευρώ
Early bird 14/12/2023-14/1/2024 8,00 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων:
https://www.more.com/theater/to-spiti-me-ta-dora-1/

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

και Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.