Συνέντευξη του Δημήτρη Αϊβαλιώτη, στο θεατρο.gr.

1) Καλησπέρα σας, τι χαρά που συναντιόμαστε ξανά.

α) Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό μας κοινό;

β) Μουσική ή θέατρο;

α) Καλησπέρα σας . Χαίρομαι πάρα πολύ που ξανά βρίσκομαι εδώ, στο αναγνωστικό κοινό του Theatro.gr.
Ο εαυτός μου είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας με μία ιδεολογία νοοτροπία και σύσταση, εμπλουτισμένη με ήχους, φως, θάλασσα βουνό χαμόγελο.

Ένας χαρακτήρας, που θέλει να ζει μέσα από την τέχνη που υπηρετεί.
Που δεν μπαίνει σε κάποια συγκεκριμένη φόρμα, που του αρέσει να μεταλλάσσεται, να γνωρίζει, να δημιουργεί συνθήκες, και που θέλει γύρω του να υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν και αγαπιούνται.
Που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς γέλιο, χωρίς συγκινήσεις, και χωρίς όραμα και στόχο.

β) Θα απαντήσω και τα δύο όπως κάθε φορά που μου γίνεται αυτή η ερώτηση, γιατί το θέατρο και μουσική βαδίζουν παράλληλα χέρι χέρι, και κάποια στιγμή διασταυρώνονται, είναι αλληλένδετα. Σαφώς είναι διαφορετικό να είμαι σε ένα μουσικό stage και να ερμηνεύω τα τραγούδια μου, και διαφορετικό το να είμαι σε μία σκηνή σε ένα θέατρο και να ερμηνεύω ένα ρόλο. Ο παρονομαστής όμως είναι ο ίδιο. Κάτι είσαι εκεί πάνω. Δεν είσαι όπως είσαι στο σπίτι σου μία μέρα κοινή της ζωή σου. Είσαι ρόλος.
Όπως βέβαια όλοι οι άνθρωποι είμαστε ρολόι.
Ακομα κ στο δρόμο που περπατάμε.
Έχουμε ένα χαρακτήρα, ένα χαρακτηριστικό, ένα στυλ, μια διάθεση.
Όλα είναι ρόλοι.

2) Φέτος, πρωταγωνιστείτε στον δραματικό μονόλογο "Διψάω" της Αναστασίας Κουρή, στο Θέατρο 104.

Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον συγγραφέα και για την παράσταση;

Ποιος είναι ο κεντρικός άξονας του έργου;

Φέτος πραγματικά ερμηνεύω ένα ρόλο σε ένα έργο , της Αναστασίας Κουρή.
Μέσω μίας συνάντησης και γνωριμίας, προέκυψε αυτός ο μονόλογος ο οποίος είναι για μένα δεν σας κρύβω μία πρόκληση, χωρίς βέβαια να είναι κόντρα τελείως από την πραγματικότητα, από βιώματα του καθενός, και από χαρακτήρες και στο βάθος χρόνων μπορεί να επανέλθουν, η σε κάποιες περιπτώσεις, όπως συμβαίνει με τον Κώστα, να έχουν επανέλθει.
Η Αναστασία Κουρή είναι μια ταλαντούχα δημιουργός και την ευχαριστώ από καρδιάς για αυτή την συνεργασία.
Η εμπιστοσύνη της είναι μοναδική.
Η χημεία μας από την πρώτη συνάντηση ήταν καταλυτική.
Απέκτησα εκτός από μια συνάδελφο, και μια ακόμα φίλη.
Το έργο "Διψάω" ανεβαίνει για πρώτη φορά, και έχουμε μεγάλη αγωνία και προσμονή για αυτό το εγχείρημα μας, όλοι.
"Ο κώστας ο ρόλος που υποδύομαι είναι διαφορετικός δεν γνωρίζει βέβαια το πώς και όταν το ανακαλύπτει ξαναγεννιέται" όπως έχει πει και η αγαπημένη φίλη πρώτα, και ύστερα σκηνοθέτης μου Βάσια Βασιλείου με την οποία συναντιέμαι θεατρικά μετά από 10 χρόνια και είμαι βαθειά συγκινημένος.
Χαρακτηριστικά το σημείωμα της που είναι σύμφωνο με την άποψη μου, για το τι βιώνουμε και τι είμαστε:
Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ότι γνωρίζει τον εαυτό του;
Ποιός μπορεί να πει με σιγουριά ότι επιθυμεί να γνωρίζει τον πραγματικό εαυτό του;
Είμαστε το άθροισμα των επιλογών μας, ή των τραυμάτων μας;
Ποιόν άγνωστο κουβαλάμε μέσα μας;
Ποιο τέρας κουβαλάμε μέσα μας;
Μήπως το τέρας παίρνει τη μορφή των φόβων μας;
Το "Διψάω" λοιπόν είναι μια σκοτεινή εξομολόγηση για την αθέατη πλευρά του ανθρώπου της διπλανής πόρτας.
Μήπως ο άνθρωπος εφευρίσκει το εσωτερικό του τέρας για να αμυνθεί σε έναν κόσμο απειλητικό και επικίνδυνο;
Όλες αυτές οι απορίες, τα ερωτήματα, δικά μου, δικά σας, θα απαντηθούν στο θέατρο 104 στο κεραμεικό από 11 μαρτίου και κάθε δευτέρα και τρίτη στις 9:00.
Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω πράγματα, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι σίγουρα στο τέλος της παράστασης, πιστεύω και είναι στόχος μας όλοι θεατές να φεύγουν με κάποια συνθήκη μεταφερόμενη στο παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον.
Επίσης θέλω να σας πω ότι την πρωτότυπη μουσική του έργου υπογράφει ένα καταπληκτικό duo συγκρότημα με μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό, οι ΑΤΙΑ.
Είναι δύο νέα παιδιά, έλληνες, με πολλές διακρίσεις και εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο. Ιοκάστη Αλιμόνους και Νεκτάριος Μεϊντάνης πού οραματίστηκαν τη μουσική τους διαβάζοντας το κείμενο, και τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για αυτή την συνεργασία. Η μουσική τους πραγματικά είναι ότι χρειάζεται αυτό το έργο.

3) Γιατί πρέπει να έρθει κάποιος να δει την παράσταση;

Θα ήθελα πραγματικά όλοι να δουν αυτή την παράσταση γιατί όλοι θα καταλάβουν ακριβώς το ότι είμαστε.
Πώς έχουμε φτάσει στο σήμερα, από τα αρχαία χρόνια.
Θα καταλάβουν όλη αυτή την διαδρομή και θα δούνε στοιχεία του εαυτού τους που ενδεχομένως να τους κάνει να ταυτιστούν με το ρόλο.
Σίγουρα θα δούνε κάτι που δεν υποψιάζονται καν.
Πώς ένας ανθρώπινος νους, μέσα από βιώματα εξελίσεται η ίσως και να ξαναγεννιέται. Ποιός ξέρει.
Ο Κώστας σίγουρα το γνωρίζει καλά...

4) Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις όταν ξεκινήσατε να διαβάζετε το κείμενο του έργου;

Στην πρώτη ανάγνωση του έργου μπορώ να σας πω ότι σοκαρίστηκα.
Δεν ήξερα ακριβώς τι είχα διαβάσει.
Το επανέλαβα και δεύτερη και τρίτη φορά για να μπορώ να μπω σε αυτόν τον άνθρωπο, και να καταλάβω ακριβώς το τι είναι, και το τι είμαι.
Αν υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ μας.
Υπήρχε ένας εθισμός και ένας ηδονικός μη ελεγχόμενος παρονομαστής που με έκανε να θέλω να φωνάξω.
Εκεί κατάλαβα πως υπάρχουν κοινοί κώδικες.
Όταν ξεκίνησα πρόβες, και όλο αυτό σωματοποιήθηκε ήταν μαγικό.
Μία ανεξέλεγκτη επιθυμία είχε γεννηθεί μέσα μου.
Και έτσι ελπίζω να δρά και στους θεατές.

5) Παράλληλα εμφανίζεστε στην σκηνή του Ίλιον Plus με το Project: Secret February Sundays σε ένα πρόγραμμα με ήχους traditional / ethnic / balcan. Θα μας πείτε λίγα λόγια και για αυτό;

Secret february sundays στο ίλιον plus.
Ενα project που στήθηκε μέσα περίπου σε ένα τρίμηνο, με ήχους από το παγκόσμιο ρεπερτόριο, ήχους παραδοσιακούς, τραγούδια από Μικρά Ασία, μιας και έχω ρίζες,από το ένδοξο Αϊβαλί, τραγούδια από την προσωπική μου δισκογραφία, και έναν καλεσμένο έκπληξη κάθε φορά που το κοινό τον βλέπει μπροστά του εκείνη τη στιγμή.
θέλαμε να δώσουμε έτσι ένα κίνητρο σε ανθρώπους που ενδεχομένως τους αρέσουν τα θεματικά concepts, κι έτσι φτιάξαμε την υπέροχη ομάδα μου αυτό το project.
Πάντα μου αρέσουν τα project που εμπεριέχουν μια μυστικότητα, και σε κρατάνε σε μία εγρήγορση, και έτσι αποφάσισα να κάνω και εγώ στο κοινό μια τέτοια πρόταση.
Τέσσερις κυριακές λοιπόν του φεβρουαρίου στο Ιλιον plus πατησίων και Κοδριγκτώνος.

6) Σχέδια για το μέλλον;

Περιμένω με μεγάλη αγωνία την πρεμιέρα του μονολόγου, η οποία είναι 11 μαρτίου και κάθε δευτέρα τρίτη στο θέατρο 104 στο κεραμικό.
Επίσης μόλις κυκλοφόρησε το νέο μου κομμάτι "Χώμα κι Ουρανός" σε στίχους Γιάννη Ταρπαντζή και μουσική Χρήστου Νευρίδη, με μουσικό παραγωγό / ενορχηστρωτή τον Νίκο Μέρμηγκα, και βέβαια όργανώνουμε τις καλοκαιρινές μας συναυλίες με μία περιοδεία σε όλη την ελλάδα και θεατρικά και μουσικά. Ανυπομονώ να ξανασμίξουμε.