Συνέντευξη του Στέφανου Καλτσή στο θεατρο.gr.

1) Καλησπέρα σας και καλωσορίσατε στη σελίδα μας. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον εαυτό σας;
Είμαι ο Στέφανος, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα· είμαι ηθοποιός και λυρικός τραγουδιστής. Αυτή τη στιγμή εργάζομαι ως ηθοποιός, στο θέατρο και ασχολούμαι ερασιτεχνικά με τη γλωσσολογία και τη μαρμαρογλυπτική.

α) Κύριε Καλτσή, σπουδάσατε μελοδραματική και παραστατικές τέχνες, με κατεύθυνση τη ρομαντική όπερα, στο Ωδείο Αθηνών, το πανεπιστήμιο Kingston του Λονδίνου και μετεκπαίδευση ειδίκευσης στο Ανώτατο Κονσερβατόριο Τεχνών της Βερόνα. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τις σπουδές σας; Τι είναι η μελοδραματική; Και τι η φωνητική γλωσσολογία;
Οι σπουδές μου επικεντρώθηκαν στα βασικά εργαλεία που απαιτεί η εργασία, τόσο ενός ηθοποιού όσο και ενός λυρικού τραγουδιστή: την υποκριτική, τη μουσική και το τραγούδι, τον χορό και την κινησιολογία και βέβαια το μεθοδολογικό υπόβαθρο για το ερευνητικό κομμάτι της δουλειάς μας.

Μελοδραματική ονομάζεται ο σπουδαστικός τομέας που περιλαμβάνει την κατάρτιση στη σκηνική ερμηνεία και τη δραματολογική ανάλυση. Με άλλα λόγια πρόκειται για τον συνδυασμό των τεχνών και τεχνικών της υποκριτικής και του τραγουδιού και απευθύνεται συνήθως σε αυτούς που θέλουν να ασχοληθούν με το λυρικό θέατρο ή το μιούζικαλ.

Η φωνητική είναι κλάδος της θεωρητικής και εφαρμοσμένης γλωσσολογίας που ασχολείται με την ανθρώπινη γλωσσική και μη επικοινωνία, από τη σκοπιά του ήχου και των ιδιοτήτων του. Η ενασχόλησή μου με τη γλωσσολογία, εν γένει, ξεκίνησε από πηγαίο ενδιαφέρον και βρίσκεται σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Θα έλεγα πως είναι το χόμπι μου! Ωστόσο μου έχει φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη, καθώς, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δουλειά μου.

2) Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού παρουσιάζει στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» το έργο «ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ» του Βίκτορος Ουγκό σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη.

Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το έργο και για τον συγγραφέα;
Ο Βίκτορ Ουγκό είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού Ρομαντισμού. Είναι ευρέως αναγνωρισμένος για τη σημαντική συνεισφορά του στο λογοτεχνικό στερέωμα, με έργα σταθμούς, τόσο λογοτεχνικά όσο και ποιητικά. Είναι ακόμη γνωστός για τις πολιτικές του θέσεις και πρακτικές, οι οποίες άσκησαν επιρροή στον κόσμο της τέχνης και στην κοινωνία, εν γένει.

Οι «Άθλιοι», ένα από τα σημαντικότερα αριστουργήματα του συγγραφέα, με φόντο τους ναπολεόντειους πολέμους και την ύστερη περίοδο των έντονων αντιφάσεων, εξεγέρσεων και κοινωνικοπολιτικών μεταρρυθμίσεων, στη Γαλλία, εξετάζει τις αντιθέσεις και τις επιρροές εννοιών όπως η ηθική, η δικαιοσύνη, η θρησκεία και ο νόμος. Συγκεκριμένα, η ιστορία, με κεντρικούς πόλους την προσπάθεια για κοινωνική επανένταξη του πρώην κατάδικου Γιάννη Αγιάννη και την ιστορική ιουνιανή εξέγερση του 1832, παρουσιάζει τις ζωές και τις δράσεις ορισμένων Γάλλων χαρακτήρων που αλληλεπικαλύπτονται στο πρώτο μισό του δέκατου ένατου αιώνα.

3) α) Ποιος είναι ο ρόλος σας; Και πώς τον προσεγγίσατε υποκριτικά;
Οι χαρακτήρες που κλήθηκα να ενσαρκώσω είναι ο Γκρανταίρ (πιστός φίλος και ακόλουθος του αρχηγού της ιουνιανής εξέγερσης, Ανζολρά), ο λοχαγός του επιθεωρητή Ιαβέρη, ένας από τους μάρτυρες που καταθέτουν στη δίκη του Αράς και μέρος του χορού που πλαισιώνει τη δράση.

Μιλώντας για τον Γκρανταίρ —καθώς, αποτελεί συγκεκριμένο και χαρακτηριστικό πρόσωπο του έργου—, η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν συνδυαστική. Με τη συνεχή καθοδήγηση της σκηνοθέτιδας, Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, συνέλεξα λεπτομέρειες για τη ζωή, την υπόσταση, τη δράση και την εμφάνιση του χαρακτήρα, τις οποίες μελετήσαμε και εφαρμόσαμε: ο Γκρανταίρ έπρεπε να πραγματωθεί σε επίπεδο λόγου, κίνησης, έκφρασης και βέβαια, μέσω των σχέσεών του με τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Η δουλειά αυτή, σε συνδυασμό με την ανάσυρση συμβατών, προσωπικών στοιχείων και εμπειριών, οδήγησε στην παρουσίαση του χαρακτήρα, με ευκρίνεια στα ανθρώπινα, ρεαλιστικά, αλλά και κωμικά του στοιχεία.

β) Κύριε Καλτσή, υποδύεστε στην παράσταση έναν επαναστάτη και παράλληλα και έναν λοχαγό. Πόσο μεγάλη πρόκληση ήταν για εσάς να ενσαρκώσετε δύο εκ διαμέτρου εντελώς διαφορετικούς και αντίθετους ρόλους;
Πρόκειται, πράγματι, για πρόκληση, κυρίως ως προς τη διακριτότητα της δουλειάς που χρειάζεται ο κάθε χαρακτήρας. Ωστόσο, εδώ, υπάρχει κάτι που βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρον: τα (πολυάριθμα) πρόσωπα στο έργο του Ουγκό παρουσιάζουν, εκτός των άλλων, ιδιαίτερες ομοιότητες που, συχνά, έχουν να κάνουν με την πολιτειακή και κοινωνική καθολικότητα της σκέψης του συγγραφέα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ζήτημα της μικροπρέπειας, η σύνδεση με το πρόσωπο της εξουσίας κ.ο.κ.

Η Κωνσταντίνα με κατεύθυνε στο να εκφράσω και, με έναν τρόπο, να ομαδοποιήσω, αυτά τα στοιχεία και υποκριτικά, σεβόμενοι πάντα, την προφανή διαφορετικότητα προσέγγισης που απαιτούν οι χαρακτήρες.

4) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη;
Το αγαπημένο μου βιβλίο, για πολλά χρόνια, τώρα είναι το «Δάσκαλε, Να Φιλήσω Το Φεγγάρι;» του Bαγγέλη Γούλα. Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι το «Τριαντάφυλλο στο στήθος» του Μάνου Χατζιδάκι, από τη μουσική που έγραψε ο ίδιος για την παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, του ομώνυμου έργου του Τ. Ουίλλιαμς. Το αγαπημένο μου σημείο στην πόλη βρίσκεται στην οδού Μάρκου Αυρήλιου, απέναντι από τον Απηλιώτη, στον Πύργο των Αέρηδων!

5) Σχέδια για το μέλλον;
Πρόσφατα, ξεκινήσαμε με το «Διαβάστηκε» της Μαργαρίτας Στολίδη, σε σκηνοθεσία Ρίνου Τζάνι —αγαπημένος συνάδελφος και από την ομάδα των «Αθλίων»— στο Red Jasper Cabaret Theater. Έπεται το «Κονιάκ 0 Αστέρων» του Γιάννη Φασόη, σε σκηνοθεσία του ίδιου, στο θέατρο Vault Theatre Plus, τον Απρίλιο και την καλοκαιρινή σεζόν θα εμφανίζομαι στη συρραφή Medea and other friends I made in Athens του Γιάννη Χονδροκούκη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Τριαντάκη.