1. Η παράσταση επιστρέφει για δεύτερο χρόνο. Τι ανακάλυψες αυτή τη φορά στον ρόλο σου που δεν είχες δει την προηγούμενη σεζόν;

Κάθε χρόνος που περνάει δουλεύοντας τον ίδιο ρόλο για 2η χρονιά, όταν συμβαίνει αυτό, τα συναισθήματα, το κείμενο και οι σχέσεις του με τους υπόλοιπους χαρακτήρες βαθαίνουν ακόμα περισσότερο, γίνονται ακόμα πιο οικεία. Εμβάθυνα λίγο περισσότερο στον πόνο αυτού του χαρακτήρα και στο μεγαλείο της συγχώρεσης του.

2. Το Θέατρο Αποθήκη έχει τη δική του ενέργεια και ιστορία. Πόσο επηρεάζει ο χώρος την αίσθηση του έργου; Νιώθεις πως “μιλά” κι αυτός με τον ήρωα;

Οι όποιες ιδιαιτερότητες και ο όποιος χαρακτήρας ενος χώρου, μπορούν να έχουν είτε αρνητικό είτε θετικό πρόσημο στην λειτουργική σχέση τους με την εκάστοτε παράσταση που φιλοξενούν. Το ύφος, η ενέργεια ενός αληθινού χώρου έχουν άμεση "συνομιλία" με τα δρώμενα πάνω του. Διαμορφώνουν το χωροταξικό "σύμπαν" της ιστορίας που διαδραματίζεται πάνω και μέσα τους. Το συγκεκριμένο ιστορικό και φιλόξενο θέατρο νιώθω ότι έδεσε και συνομιλεί εξαιρετικά με το έργο μας.

3. Αν αυτός ο “άνθρωπος χωρίς όνομα” καθόταν απέναντί σου, τι θα αναγνώριζες στα μάτια του που σε τρομάζει;

Η οριακή αντοχή απέναντι στην αδικία και η συνειδητοποίηση ότι η μάχη είναι άνιση. Και φυσικά ο επικείμενος φόβος της κατάρρευσης και της ήττας απέναντι στο ισχυρό κακό.

4. Η ανωνυμία του ήρωα μοιάζει με μεταφορά της σύγχρονης αποξένωσης. Πιστεύεις ότι σήμερα φοβόμαστε περισσότερο να είμαστε “κάποιος” ή να είμαστε “κανείς”;

Στη σύγχρονη κοινωνία που έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να καταπίνει τις μονάδες και τα άτομα αισθάνομαι πως όλοι μας δίνουμε την προσωπική μας μάχη να είμαστε "κάποιοι". Το 'ποιοι" ακριβώς είναι ο αγώνας του καθενός μας.

5. Η συνεργασία με τον σκηνοθέτη και τους συντελεστές είναι πάντα μια ζωντανή διαδικασία μετάφρασης. Τι σε αιφνιδίασε πιο πολύ στις πρόβες αυτού του “δεύτερου χρόνου”;

Η καινούργια ενέργεια και η νέα χημεία που αγαπήθηκε με τα δύο σπουδαία πλάσματα που εντάχθηκαν φέτος στην ομάδα μας.

6. Αν μπορούσες να συμπυκνώσεις όλη την παράσταση σε μια μια φράση, ποια θα ήταν;

"...η δυστυχία έχει τη δύναμη να ενθαρρύνει την ουσία της ύπαρξής μας. Σκοτεινιάζει τους μοχθηρούς και φωτίζει τους ενάρετους...."

7. Αν το κοινό έπρεπε να φύγει από την παράσταση με ένα συναίσθημα ή μια ερώτηση καρφωμένη μέσα του, ποια θα ήθελες να είναι αυτή;

Το συναίσθημα εκείνο που προκύπτει από την αγωνία της μάχης με το άδικο και το καλό και την ερώτηση "πώς θα προχωρήσω στη ζωή μου με περισσότερο καλό, με περισσότερο φως;"

8.Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια; Υπάρχουν νέες θεατρικές ή τηλεοπτικές δουλειές που ετοιμάζεις και μπορείς να μας αποκαλύψεις;

Εκτός από τον "ΆΝΘΡΩΠΟ ΧΩΡΊΣ ΌΝΟΜΑ" έχω την χαρά να μοιράζομαι μαζί με τον Αιμίλιο Χειλάκη και την Αθηνά Μαξίμου την σκηνή του θεάτρου Αθηνών στην εξαιρετική μαύρη κωμωδία"CANCEL". Τηλεοπτικά συμμετέχω για δεύτερη χρονιά στο σήριαλ ΆΓΙΟΣ ΈΡΩΤΑΣ.

Πληροφορίες και εισιτήρια παράστασης: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/anthropos-xoris-onoma-1